dit is dus een kompozitie in gewapend beton: indruikwekkend en adembenemend, alles op de juiste plaats, met op de koop toe een boodschap die IEDEREEN wel zal snappen: tot hier zijn de bulldozers van de beschaving geraakt - een héél warme proficiat dus! tevens een verdienstelijke poging om dat akelige witte gat van de lucht op te vullen, maar toch niet ZO overdrijven dat het "gefoefel" zichtbaar begint te worden (bijbelichten kan in veel gevallen helpen, maar soms zal je toch wel een geïmporteerde wolkenlucht moeten "plakken" - dààrvoor kan je in de leer bij grootmeester roelfi). warme groet (mét feestelijki strikje) van fjet.
we gaan er géén gewoonte van maken, want het "reglement" bepaalt dat er slechts TWEE oefeningen tegelijk mogen ingezonden worden voor bespreking, maar voor deze éne keer maken we een uitzondering voor de veruit ijverigste "nieuwelinge". laten we (en dat geldt voor IEDEREEN) héél veel oefeningen maken, want dat is de allerbeste leerschool - maar vergelijk al die rezultaten van zo'n foto-shoot (of van een uitsnij-uurtje) en kies er dan zelf ééntje uit ter bespreking. we dachten dat het voor IEDEREEN nuttig kon zijn om aan de hand van jouw hele reeks voorbeelden te "ontdekken" welk onheil een akelig witte lucht kan aanrichten in een ovgerigens méér dan behoorlijke foto. en om alle misverstanden uit de weg te ruimen: voor de les COMPOSITIE mag je zélf alle bewerkingen gebruiken die je al onder de knie hebt (of denkt te hebben) - met uitzondering van een kader rond de foto (voor de volgende lessen moet je uiteraard afspreken met de overige lesgevers, want ik ben hier absoluut niet de big boss). warme groet van fjet.
als je er op gewezen wordt, zal je zelf inzien hoe die witte lucht de hele foto "platdrukt"... want of we het beseffen of niet, onze ogen worden automatisch aangezogen door het hoogste wit in een foto (daarom PROBEREN we steeds om dat hoogste licht op ons hoofdonderwerp te laten vallen: jouw originele foto zou in dit geval heel anders ogen als die lucht staalblauw zou geweest zijn, maar we hebben het niet altijd voor het zeggen en we krijgen ons weer niet op bestelling...)
het storende element is hier dat witte gat in de lucht, door dat eraf te knippen, wordt de aandacht volledig gekoncentreerd op de linker vertikale lijn, die de diagonale lijn ontmoet op het sterke punt. DE TIP voor jou: absoluut blijven eksperimenteren met verschillende uitsnijdingen (liefst bij de opname zelf) of anders rustig thuis en dan... keihard kritisch voor jezelf er één uitkiezen voor publikatie en de rest genadeloos in de prullenmand (zo hebben we het allemaal geleerd en dankzij onze digi hoeven we nu geen film en papier meer te verkwisten!). warme groet van fjet.
dit is dan de kers op de taart, want bovenop de kwaliteiten van foto 4, hebben we hier het huis als BLIKVANGER op een (bijna) sterk punt. als je deze foto bekijkt, dan zal je met een glimlach toegeven dat het écht de moeite waard is geweest om wat te eksperimenteren met uitsnijdingen. dus: BLIJVEN oefenen en vergelijken en héél kritisch ziften... warme groet van fjet.
van winsock waren we stilaan al wat BETERS gewoon, maar de originele foto kan mogelijk de interesse opwekken van industriële archeologen, als fotograaf worden we daar echter toch niet direkt warm of koud van... overigens is het niet erg duidelijk wààrom uitgerekend deze foto werd ingezonden voor... compositie. let wel: er zijn geen "banale" onderwerpen, alleen maar banale fotoos. wij hebben getracht er iets meer dynamiek in te leggen door de originele foto te kantelen tot er een diagonaaal ontstaat, maar zelfs dàn zijn we er niet erg gelukkig mee en daarom enkele TIPS om ook bij dergelijk onderwerpen tot een stevige (en boeiende) kompositie te komen: TIP 1: door een stapje opzij te zetten, kan het rechter wieltje in het verlengde komen van de diagonale as EN kan je het grootste wiel op het sterke punt boven links brengen. TIP 2: door de kamera iets HOGER te plaatsen, kan je BEIDE wieltjes op sterke punten zetten: links boven en rechts onder. in beide gevallen kom het erop neer, om heel geduldig om je onderwerp heen te draaien, tot je de ideale invalshoek vindt en je heel BEWUST een weldoordachte kompozitie kan opbouwen, waardoor ook de meest levenloze dingen opeens wél tot leven komen... het kost inderdaad wat tijd in het begin, maar door oefenen wordt het stilaan een tweede natuur en ga je alls "ànders" zien dan de gewone stervelingen (wat zijn wij toch bevoorrechte gelukzakken!) warme groet van fjet.
een sterke en sfeervolle foto, waarbij ik me evenwel blijf afvragen of de maker ooit de moeite genomen heeft om het lesje "compositie" eens door te lezen. want hoewel ervaren fotografen steeds vaker héél bewust zullen afwijken van die "officiële" regels voor kompozitie, is het toch wél de bedoeling dat inzenders voor deze besprekingen er tenminste rekening mee houden. aan deze foto valt niets te "croppen", want door hier te gaan knippen tot de "sterke lijnen" en het "sterke punt" op hun plaats zitten, zouden we op de voorgrond dat boeiende spel van licht en schaduw moeten opofferen en dat zou een estetische misdaad zijn... door bovenaan te kroppen, zou er dan waar een akelig wit gat ontstaan, dat nu heel kunstige omrand wordt door een gradueel uitlopende donkere omlijsting. nogmaals: iedereen weet zo langzamerhand dat ik die kompozitieregels NIET beschouw als "heilige wetten", maar als zeer "handige hulpmiddelen" om tot een sterke kompozitie te komen - niemand is verplicht om die regels te volgen, maar omdat dit een bazisles is, verwachten we van de inzenders dat ze er minstens enkele "oefeningen"op maken. wie het beter weet, heeft onze besprekingen helemaal niet nodig en dan blijven we even goede vrienden. warme groet van fjet.
een gedurfde tegenlicht opname van iemand die HET in de vingertoppen heeft en die met enkele van onze TIPS waarschijnlijk met reuzesprongen vooruit zal gaan. dat "sombere" is in dit geval absoluut niet onoverkomelijk: op adobe staat immers de funktie HELDERHEID-KONTRAST en alleen maar door dààr even mee te spelen, krijg je al een heel andere sfeer, wat we hebben willen aantonen op de onderste versie.. je hebt op een voorbeeldige wijze rekening gehouden met sterke lijn (de oever/horizon) en sterk punt (de schaapherder) en een heerlijke VOORGROND.met die katjes... de gouden TIP voor jou is, om in dit geval door de knieën te gaan of desnoods plat op je buik te gaan liggen: de katjes op de voorgrond zullen dan een echte "link" leggen tussen beide oevers, het water zal minder breed worden en hoofdzaak; de herder zal dan als silhouet helemmaal "los" komen tegen de lucht - als je dàn nog iets meer "panoramisch" uitsnijdt, dan heb je een DROOM van een foto. we wensen je heel veel fotoplezier toe, want hoofdzaak is de "feeling" die je al hebt (en die niemand je kan bijbrengenen) - die enkele technische kneepjes kan je gemakkelijk aanleren en die zullen de "impakt" van jouw fotoos alleen maar vergroten. warme groet van fjet.
bij zo'n foto vraag ik me in alle ernst af, of je ooit de moeite hebt genomen om ons lesje COMPOSITIE door te lezen - let wel: niemand is VERPLICHT om die lesjes te volgen of om ermee akkoord te gaan, maar als je een foto ter bespreking inzendt voor COMPOSITIE, dan verwachten we dat je tenminste een POGING doet om rekening te houden met sterke lijnen en sterke punten en dat is hier overduidelijk NIET gebeurd. de lichtval is overigens prima en rimpeling op het water is prachtig. de bespreking van je andere foto volgt later. fjet.
een klassieker: de diagonaal die leidt naar het "onderwerp" op een sterk punt... als kers op de taart (of tepel op de borst) nog een TIP: de foto is echt helemààl AF, als die diagonaal dan op de koop toe vertrekt uit een hoek. schitterend dus... krijgen we van jou nog een totaal ànder onderwerp, om echt zeker te zijn of je "rijp" bent voor het volgende "klasje"? warme groet van fjet.
jouw foto heeft ontegensprekelijk zo'n speciale charme, dat we er tegen de gewoonte in, helemaal niets aan veranderd hebben, al zullen anderen, die helemaal "volgens het boekje" werken, een dikke telefoonboek aan kritiek hebben. automatisch probeerden we die massieve bakstenen muur links weg te knippen, maar al wie dat thuis probeert, zal merken dat daardoor de hele "sfeer" van de foto totaal verandert en we laten die muur dus wijselijk staan. het is me niet helemaal duidelijk waarom je gekozen hebt voor een bijna vierkant formaat, want bij een landschap verwachten we feitelijk dat de nadruk gelegd wordt op de uitgestrektheid (die natuurlijk beklemtoond wordt door het LIGGEND formaat) - maar als we daaraan sleutelen, dan staat dat héérlijke witte wolkje niet meer zo te pronken op dat sterke punt rechts boven. het einde van de weg hadden we graag méér op een sterk punt gelegd, maar dan zouden we rechts aan de foto nog een stuk moeten aanbreien (en afknippen is nu eenmaal gemakkelijker dan "aanknippen"...) zelf zouden we de kamera bij de opname een tweetal metertjes naar rechts verplaatst hebben, maar het is JOUW foto en ik herhaal dat ze een speciale charme heeft, die je zelden terugvindt bij de "klassieke" landschappen. het is voor mij wel duidelijk dat jij een foto (en de kompozitie ervan) AANVOELT en als je nu even de moeite en tijd neemt om de "klassieke" kompozitieregels eens grondig uit te proberen, dan kan je er later - HEEL BEWUST - van afwijken, om speciale effekten te bekomen. probeer je eens zo'n écht "klassieke" kompozitie? warme groet van fjet.
een (bijna) voorbeeldige kompozitie: de sterke lijn links en het sterke punt zijn tenvolle benut, maar omdat het de bedoeling is dat je uit deze bespreking iets bijleert, hebben we jouw foto een héél klein beetje "gecropt" (duur woord voor: bijsnijden). door een beetje lucht weg te snijden en tevens een beetje van dat gras op de voorgrond, denken we dat het gebouw NOG beter uit de verf komt (probeer zoveel mogelijk weg te laten wat geen ekstra info geeft aan de foto). TIP: als je aandacht er op gevestigd wordt, zal je waarschijnlijk inzien dat het hel witte gebouwtje (links onderaan de toren) nogal storend werkt en de aandacht afleidt van de toren... we hebben het in de onderste versie iets donkerder gemaakt met het emmertje van adobe: zie je het verschil? warme groet van fjet.
dit is heel zeker geen foto van 12 in een dozijn en je hebt hier heel zeker de "ziel" en de "boodschap" overgebracht - ondanks de vergankelijkheid van het materiaal, is dit een aangrijpend monument dat het woordeloos protest uitkrijst van de ontelbare anonieme slachtoffers van psychotische machtswellustelingen. omdat het onderwerp zo bloedernstig is, heb ik het moeilijk met die (ingeplakte) zomerse blauwe lucht en het aanstippen van gebouwen die toch onmiddellijk geassocieerd worden met een zorgeloze vakantie aan zee. wij hebben getracht om de dramatiek te verhogen, door die achtergrond zwart te maken en de gebouwen hooguit te suggereren - het is en blijft uiteraard JOUW foto en aan jou dus de keuze of ons voorstel al dan niet beter weergeeft wat jij met deze opname zélf wil overbrengen op de toeschouwer. inzake kompozitie is dit een voltreffer: bij dit onderwerp heb je heel bewust gekozen voor een vierkant formaat, maar heb je op een voortreffelijke manier één van die ontelbaren op een sterk punt gezet (boven rechts), omdat het toespitsen van de aandacht op één persoon ons emotioneel toch nog altijd sterker aangrijpt dan statistieken. wij verwachten héél veel van jou ! warme groet van fjet.
helemaal volgens de regels van de compositie, met de diagonale weg die rechtstreeks leidt naar de lichtvlek op het sterke punt boven rechts. de belichting is hier VOORBEELDIG, want met dat zachte en gefilterde halve tegenlicht krijg je een sprankelend sfeerbeeld, met doortekening tot in de allerkleinste details. als TIP zouden we jou toch willen meegeven dat onze ogen automatisch aangezogen worden door de lichtste gedeelten van een foto en wij TRACHTEN dat dus te laten vallen op het hoofdonderwerp (hier de zonnige vlek aan het eind van het bospad, zowat symboool voor optimisme en een zonnige en onbekommerde toekomst). in jouw originele foto dwalen de ogen echter nogal gemakkelijk af naar de egaal witte lucht aan de linkerzijde van de foto en we trachten door onze uitsnijding duidelijk te maken dat je foto STERKER en intiemer overkomt door wat snoeien in die lichte partijen... bekijk het eens rustig en maak dan voor jezelf uit of onze uitsnijding ook naar JOUW gevoel een verbetering is. veel fotoplezier en warme groet van fjet.
een schoolvoorbeeld van de klassieke kompozitie, met de staande amfooor op de vertikale sterke lijn rechts, terwijl de "oren" een blikvanger vormen op het sterke punt rechts boven, met als tegengewicht de kop van de liggende afmfoor op het sterke punt onder links, de twee verbonden door een diagonaal. een ekstra pluspunt is dat die ene rank op de amfoor een erg gelukkige verbinding maakt met de achtergrond van klimop - als je over een tele beschikt, kan het interessant zijn om een grote lensopening te gebruiken (dus met MINDER dieptescherpte), waardoor de kruiken dan meer "los" komen van de onscherpe achtergrond. of de keuze van een afwijkend vierkant formaat hier een wezenlijke meerwaarde aan de foto geeft, is een kwestie van smaak, met argumenten voor en tegen. allemaal schitterend dus... maar omdat we elkaar vooruit willen helpen met praktische TIPS, zouden we hier toch de raad willen geven om hetzelfde (of soortgelijk) onderwerp te hermaken, maar dan met het zachte strijklicht van een avondzon: je zal merken dat de tekstuur (stofweergave) van de kruiken dan door de lange slagschaduwen begint te leven . we hopen dat je iets hebt aan deze TIPS en... dat ons doordrammen over "technische" details, je plezier in de fotografie niet wurgt - door nu dat beetje ekstra tijd te besteden aan deze bazisregels zal het heel vlug een "automatische refleks" worden om reeds bij de opname (zoveel mogelijk) rekening te houden met lichtval, kompozitie, het zoeken naar een rustige (OF passende) achtergrond en het vermijden van storende details. warme groet van fjet.
een absoluut pluspunt is de panoramische uitsnijding, waardoor de uitgestrektheid van dit desolate landschap beklemtoond wordt (we zijn inmiddels zo gewoon geraakt aan de "klassieke" formaten die fabrikanten van kamera's én fotopapier ons opdringen dat elke bewuste afwijking ervan reeds de aandacht trekt). door de auto centraal in de foto te plaatsen benadruk je de nietigheid ervan in die grootse natuur, maar krijgen wij ook de indruk dat die auto daar gewoon stilstaat: er zit geen enkele "dynamiek" in de foto. in de uitsnijding die wij voorstellen hebben we het autootje op een sterk punt gezet en door de diagonaal van de wegmarkering vanuit de linker onderhoek te laten vertrekken, proberen wij de indruk te wekken dat er "beweging" in die foto zit. ervaren fotografen zullen in zo'n geval heel bewust kiezen wélk van beide kompozities het beste weergeeft wat zij met deze foto willen ZEGGEN. aan jou dus, om voor jezelf uit te maken WELK van beide kompozities jou het meest aanspreekt (en om eventueel nog andere uitsnijdingen te proberen, bijvoorbeeld met de auto op het RECHTSE sterke punt, wat wéér een totaal andere indruk geeft, want daarbij kan je dan niet alleen de wegmarkering laten vertrekken uit de linker onderhoek, maar kan je tevens de rand van de weg vanuit de rechter onderhoek laten vertrekken (je moet dan wel het panoramische formaat opgeven...) Het spreekt vanzelf dat niet alleen anko, maar ook anderen hiermee een beetje mogen eksperimenteren... BEWUST eksperimenteren met kompozitie kan de kwaliteit van de fotoos alleen maar verhogen. warme groet van fjet.
een DROOM van een kompozitie: dat vrouwenhoofd op het sterke punt links boven en die forse hand op het sterke punt linksonder, van waaruit dat hééérlijk spel van die twee diagonale armen, die ons als vanzelsprekend naar de mannenfiguur leiden en van daaruit weer terug naar dat vrouwenhoofd... SUPERKLASSE, waar écht bij nagedacht is.. bovendien een prachtige stofweergave door de zijdelingse lichtval. en TOCH gaat de originele foto naar mijn gevoel feitelijk de mist in, vergeleken met de versie die wij voorstellen en waar gewoon niemand nog nààst kan kijken. door de lichte achtergrond van jouw foto (waar je al dapper aan geknutseld had) valt er net niet genoeg licht op het vrouwenhoofd en begint onze blik een beetje rond te dolen, op zoek naar een houvast - door de (nogal drastische) zwarte achtergrond, krijg je opeens wél een interessante lichtval op dat gezicht. wij verwachten jou GROOTSE fotoos en zien vol blijde verwachting uit naar je volgende inzending!
voor compositie is dit dik in orde: een mooie diagonaal,die de blik onvermijdelijk leidt naar de bloem, die bijna helemaal op zo'n sterk punt staat: bravo! jammer genoeg is ook deze foto niet helemaal naaldscherp zoals wij hier gewoon zijn, omdat wij verwend worden door virtuoze makro-specialisten... het lijkt immers allemaal zo "vanzelfsprekend", dat weinigen er bij stil staan wat er allemaal bij komt kijken voor je een puntgave bloemenfoto kan maken. mogelijk is je lens niet geschikt om op zo'n korte afstand te werken, of heb je niet geduldig genoeg scherpgesteld (makro is een specialiteit voor mensen met himalaya's aan geduld!). graag kregen we van jou een inzending waarbij je minstens een meter van je onderwerp blijft, dan kunnen wij uitvissen wààr de fout ligt voor die onscherpte. maar vooral: volhouden, want de tijd die je NU investeert, wordt later beloond met meesterwerkjes! warme groet van fjet.
als dit geen "lucky shot" ofte toevalstreffer is, dan staan we hier voor een natuurtalent: iemand die met zijn/haar ellebogen aanvoelt hoe je een foto maakt waar de toeschouwer niet nààst kan kijken, ook al klopt er totaal niets van de "klassieke" regels. de klassieke fotografen zullen weliswaar steigeren, omdat de duiven allebei de verkeerde richting uitkijken, omdat de rechtse duif niet op een sterk punt staat, omdat de linkse duif er half afvalt, omdat de achtergrond niet scherp is, maar evenmin onscherp genoeg... mijn standpunt (dat lang niet door alle veteranen zal gedeeld worden) is dat de kompozitieregels een handig hulpmiddel zijn voor beginnelingen, maar dat ze absoluut geen bindende wetten zijn en dat ervaren fotografen ze uiterst "soepel" zullen toepassen of er zelfs heel BEWUST van afwijken. omdat dit jouw eerste inzending is, blijft het gokken of je hier even "geluk" hebt gehad, of dat je integendeel een doorgewinterde bent, die hier héél doelbewust de wetten van de kompozitie "misbruikt" heeft, om precies daardoor de aandacht te trekken EN gevangen te houden. ik vind dit een zeer "forse" kompozitie en hoop heel vlug méér werk van jou te zien. warme groet van fjet.
ai winsock... na de veelbelovende flessen is dit een stapje terug, want al heb je hier een zeer forse kleurkombinatie neergezet, met de lichtval uit de juiste richting, deze keer is die belichting véél te "hard" en daarmee bedoelen we dat de kontrasten té groot zijn voor jouw type toestel, zodat alle nuances verloren gaan. omdat je onderwerp toch niet kan weglopen, zou je met een reflektiescherm kunnen werken, om de schaduwpartijen nog wat doortekening te geven (een plaat wit karton of plastiek zou dan een beetje van dat "harde" licht terugkaatsen. anderzijds gaat deze les over COMPOSITIE en daarvan is hier weinig te merken: in deze les proberen we jou duidelijk te maken dat een onderwerp STERKER overkomt als het op een "sterk punt" staat (in de lesjes die Tobias je toegezonden heeft kan je alles lezen over sterke lijnen en sterke punten, want een "centrale" kompozitie wordt door topfotografen slechts zelden gebruikt, in speciale omstandigheden). we hebben jouw foto wat bijgeknipt, om de kalebas op zo'n sterk punt te krijgen: VOEL je het verschil? - de bedoeling is dat je die kompozitieregels tenminste uitprobeert en (zoals bij je inschrijving gevraagd werd) de ingezonden fotoos SPECIAAL VOOR DEZE LES te maken, zodat me zien of je de tips wel degelijk begrepen hebt. in tegenstelling met de powetische foto van de flessen, is de onscherpte hier werkelijk storend: dus voortaan in dergelijke omstandigheden OFWEL een statief gebruiken OF toch minstens een kortere sluitersnelheid. nogmaals: de kompozitieregels zijn niet "uitgevonden" om beginnelingen te treiteren, het zijn in tegendeel zeer handige hulpmiddelen, die je als beginneling beter een tijdje volgt, tot je ze helemaal onder de knie hebt en er dan BEWUST van kan afwijken. bij een volgende inzending graag écht rekening houden met sterke lijnen en sterke punten, je zal merken dat je door BEWUSTER te fotograferen niet alleen betere rezultaten zal behalen, maar dat je ook meer plezier gaat beleven aan het fotograferen (want dààr is het ons allemaal om begonnen: ons voortdurend méér bekwamen in deze fantastische liefhebberij, om onze fotoos niet alleen voor onszelf veel "boeiender" te maken, maar ook voor anderen. warme groet van fjet.
een klassieker: de diagonaal die leidt naar het "onderwerp" op een sterk punt...
