DIT IS HET... en het zou pure arrogantie zijn om aan deze foto ook maar iets te willen wijzigen. in plaats van te juichen dat dit helemaal volgens de regels van de kompozitie is, zou ik de rollen willen omdraaien en overgelukkig glimlachen dat uitgerekend dit soort fotoos bewijst dat die "wetten" inderdaad een zeer bruikbaar hulpmiddel zijn om tot een uitgebalanceerd en sterk beeld te komen. hoewel dit slechts de tweede maal is dat nieuwkomer christianne2 inzendt, begroet ik in haar een benijdenswaardig talent en ik hoop vurig dat zij dat talent op een kreatieve manier zal benutten om - veel sterker nog dan met woorden - haar "boodschap" over te dragen in het "fotografees" (waarover meer bij volgende foto). warme groet van fjet.
hoewel deze foto bij een eerste kennismaking minder sterk overkomt dan de vorige, toch loont het de moeite om ze iets langer te blijven bekijken, om er dan helemaal in weg te dromen en er dan de vele vragen in te ontdekken waarop de foto het antwoord op een heel subtiele manier suggereert. dit staat wel héél vèr van het schoolmeesterachtige opdringen van een boodschap... wie hier het niet vindt zonder onderschrift, heeft gewoon brute pech en heeft dus nog altijd niet door dat fotografie een eigen taal is waarin je over de taalgrenzen heen een verhaal kan vertellen: het fotografees, dat woorden overbodig maakt. we hebben hier bij herhaling betoogd dat de "wetten" van de kompozitie achteraf gedistilleerd werden uit werken van grootmeesters in de schilderkunst, die de bazisprinciepen van de kompozitie intuïtief aanvoelden. dat minder geniale mensen die "wetten" later ook in de fotografie zijn gaan waarderen als zeer bruikbare hulpmiddelen, weten we intussen allemaal... maar het loopt pas fout als arrogante betwetertjes met een meetlat die "wetten" gaan opdringen aan iemand die de gave van de kompozitie in de vingertoppen heeft zitten. wie aan deze foto begint te knippen tot ook de linkse struik helemaal op een sterk punt staat, zal verrast ontdekken dat deze foto daardoor gekastreerd wordt en dat dan de hele powetische sfeer van het landschap totaal en reddeloos verloren gaat. we hopen dat christianne2 hier in deze besprekingen af en toe nog enkele nuttige TIPS vindt om haar ontegensprekelijk talent nog wat bij te schaven, maar echt veel kunnen wij haar niet meer leren: wij hopen dat ze haar eigen weg gaat en zich niet laat muilkorven door "wetten". héél warme groeten van fjet.
warm welkom voor een nieuwe naam en een nieuw talent! dit is inderdaad niet zomaar een kiekje, maar een doordacht werkstuk van iemand met liefde voor de natuur én liefde voor de fotografie... jij bent duidelijk niet aan je proefstuk als fotografe en we hopen dat je in onze vriendenkring met onze praktische TIPS nog veel méér plezier zal gaan beleven aan je hobby. wat een sterk punt is, hoeven we jou gelukkig niet meer uit te leggen, want jij begint meteen aan het "betere" werk, door met een voorgrond de illuzie van diepte te scheppen... in dit geval lijkt het ons echter een beetje téveel voorgrond, zodat de aandacht van het hoofdonderwerp wordt afgeleid. in de uitsnijding die wij voorstellen, blijven die varens hun funktie als voorgrond vervullen, maar zijn ze niet meer zo opdringerig... en door die uitsnijding komt er meteen ook meer aandacht voor dat subtiele lichtspel op de toppen van die varens. net zoals bij volgende foto kregen wij het gevoel dat het hele beeld naar links overhelt en we hebben de foto dus een beetje gekanteld... nu vlug het kommentaar bij de volgende foto lezen en dan... aan de slag ! warme groet van fjet.
ook hier bewijs je overduidelijk dat je de bazisregels van de kompozitie begrepen hebt en dat je ze op een kreatieve manier toepast: dit zijn immers niet de soort fotoos die dagjestoeristen doorgaans schieten, hier zit een pak denkwerk achter en dat maakt van een banaal plaatje opeens een beeld dat de aandacht van de toeschouwer "vangt" en vasthoudt. er is wel degelijk rekening gehouden met een "sterk punt" waarrond de hele foto is opgebouwd en de diagonale richting van de weg leidt onze blik verder het beeld in. het is evenwel de bedoeling dat je bij deze lesjes iets bijleert. het is een natuurwet dat onze ogen worden aangetrokken door het "hoogste licht" en dat geldt heel zeker in de fotografie. als je de originele foto aandachtig bekijkt, zal je moeten toegeven dat je blik "automatisch" wordt "aangezogen" door die witte vlek lucht bovenaan rechts (en dààrna naar de lichtvlek boven links). het ideaal is, dat we bij de opname proberen om dat "hoogste licht" op ons hoofdonderwerp te laten vallen , wat natuurlijk niet altijd mogelijk is. in de uitsnijding die wij voorstellen, hebben we die luchtvlekken weggesneden, samen met een deel van de voorgrond, die naar ons gevoel net iets te nadrukkelijk was: vergelijk beide versies en je zal meteen begrijpen wat we bedoelen. TIP: net zoals bij vorige foto kregen wij het "gevoel" dat de foto lichjes overhelde, deze keer naar rechts en we hebben ze dus weer een béétje gekanteld... toegegeven, het is een kwestie van "aanvoelen", maar een verwittigde fotografe is er drie waard!. wij zien héél graag nog enkele inzendingen van jou, want jij bent ontegensprekelijk een belofte. warme groet van fjet.
wéér een heerlijke sfeerfoto met een heel broos en delikaat kleurenpalet, een sfeer die je niet alleen moet leren aanvoelen, maar op de koop toe moet kunnen "vangen" in een foto (om de thuisblijvers jaloers te maken). in tegenstelling met je vorige bergfoto kan hier nog wél een beetje aan gesleuteld worden, om ze NOG sterker te doen overkomen bij de toeschouwer. door een beetje "croppen" hebben we de massieve berg met de ondergaande zon op een sterk punt gebracht: vergelijk zélf de originele foto met onze versie en oordeel dan zelf of de compositieregels met sterke lijnen en sterke punten al dan niet een "betere" foto opleveren. eveneens in tegenstelling met je vorige bergfoto spelen de huisjes aan de voet van de berg hier wél een rol en daarom hebben we ze een béétje lichter gemaakt en hebben we het écht donkere gedeelte van de voorgrond hier weggeknipt, omdat het geen echte info bijdraagt. jammer genoeg valt dat mooie rechtse topje nagenoeg van de foto en het geheel zou rustiger geweest zijn, als je de kamera bij opname een ietsje naar rechts gedraaid had (want AF-knippen kan later nog altijd, maar er stukjes AAN-knippen gaat natuurlijk niet...) voor alle duidelijkheid: "croppen" is de vakterm die gebruikt wordt voor het wegsnijden van storende elementen op een foto, of om heel bewust het formaat te veranderen. wij zien met belangstelling uit naar je volgende inzendingen! warme groet van fjet.
adembenemend mooi... mede door de berekende panoramische uitsnit komt de horizon op de onderste sterke lijn, terwijl het "kontakt" tussen hemel en aarde gelegd wordt door de rechtse "bergtop"... die de scherpe tegenstelling van licht en donker op een sublieme manier doorbreekt, voorbééldig op een sterk punt. voor mij is het een sterk emotioneel gerladen foto en je hoeft echt geen perverse verbeelding hebben om prille borstjes te zien in wat ik hierboven tussen aanhalingstepels "bergtoppen" genoemd heb. als je oudere fotoos opnieuw bekijkt en "cropt" met wat je hier opsteekt over compositie, dan moeten er hopen meesterwerkjes tussen zitten. wie bij deze foto nog beweert dat de donkere partijen meer doortekend hadden moeten zijn, is geen kunstenaar, maar een techneut. als je nog enkele fotoos van deze kwaliteit kan sturen, dan zal ik aan het team voorstellen dat jij mijn opvolger wordt ! warme groet van fjet.
je zal je eigen ogen niet geloven, maar dit is tweemaal dezelfde foto en... telkens JOUW foto, zonder dat er enige magie aan te pas gekomen is. de originele was tamelijk "plat" van kleur en dat hebben we op een héél eenvoudige manier opgelost met een gouden TIP die héél veel beginnelingen zal doen huppelen van vreugde: je gaat in het bewerkingsprogramma ADOBE in de bovenbalk naar corrigeren en in het uitklapvenstertje doef je dan even op autocontrast... zo doodsimpel, ongelooflijk eenvoudig en onvoorstelbaar praktisch is dat ! gevorderden kunnen in hetzelfde programma beginnen spelen met het verschuiven van licht naar donker en/of de schuifknop meer en minder kontrast, maar met dat héérlijke autocontrast kom je dus al een heel eindje op de goede weg. voor de eigenlijke compositie heb je een verdienstelijke poging gedaan om naar een sterk punt te zoeken, maar omdat de bloem nagenoeg horzontaal ligt, geeft dat een tamelijk "tamme" indruk. wij hebben je foto zo gekanteld, dat de stamper van de bloeg nu wel degelijk helemaal op het sterke punt links onder komt, terwijl we tevens een diagonaal bekomen, die de foto een erg DYNAMISCHE kick geeft... (daarbij hebben we zo moeten knippen, dat de originele foto niet meer het volledige beeld vulde en de leemten die zo ontstonden, hebben we dan maar stemmig zwart gemaakt, waardoor het witte van de bloem na veel sterker benadrukt werd). niet iedereen heeft een dure tele om de achtergrond onscherp te maken, maar zoals je ziet kan je verrassende rezultaten bekomen door die achtergrond donker te maken met het penseel. het "vlekje" kan mogelijk een insekt geweest zijn, maar omdat het toch onherkenbaar was, hebben we het weg-gestempeld. je ziet hoe je met enkele praktische TIPS, ook met een compact-toestel fotoos kan maken waar je terecht GLOEIEND trots op kan zijn. we kijken nieuwsgierig uit naar jouw vorderingen, stuur maar op ! warme groet van fjet.
als we zien welke knappe fotoos je in de mailgroep zet (bijvoorbeeld die héérlijke druppels-likkende poes) dan vragen wij ons af of je met opzet "rommel" instuurt voor het lesje compositie... als dit NIET het geval is, dan moeten we jou toch MET AANDRANG verzoeken om dat lesje nog eens door te lezen, om dan voortaan bewust rekening te houden met zo'n "sterk punt". deze foto is niet alleen onscherp en ongenietbaar hard, met volledig dichtgelopen donkere partijen, maar bovendien staat het jongetje zelfs niet in de buurt van een sterk punt. wij hebben die mokkende zielepoot op zo'n sterk punt gezet, waardoor hij nog veel eenzamer lijkt, in een harde wereld die hem niet "begrijpt"... dit is volgens ons veel méér het "verhaal" dat jij in je titel suggereerde. er is heel wat bij komen kijken, om de dichtgelopen donkere partijen voldoende op te lichten tot er toch nog enige doortekening in kwam en bovendien hebben we de foto in de mate van het mogelijke verscherpt. wij hebben alle begrip voor onderbeginnelingen, maar nogmaals: dit is een foto die schril afsteekt tegen de doorgaans zeer verdienstelijke inzendingen die je in de mailgroep zet en het is niet de bedoeling van deze besprekingen om "afval-fotoos" te laten oplappen. jij kan véél beter en we zien graag nog méér van dat betere werk van jou. warme groet van fjet.
een boeiende en intrigerende situatie, zo'n absurde "trap naar het nergens" midden in de weer oprukkende natuur, met een kompozitie-poging om een "dialoog-gesprek" op gang te trekken tussen het trap-pilaartje onderaan rechts en het lichte (maar in dit geval NIET storende) stukje lichtblauwe hemel. naar ons gevoel komt de "totaal-trap" echter zo massief over, dat alle aandacht erg zwaar midden in het onderste gedeelte van de foto valt. in de uitsnijding die wij voorstellen blijft het bazisidee van die absurde situatie niet alleen behouden, ze komt zelfs veel sterker over, want ze gaat nu een totaal eigen leven leiden, met een nu wel duidelijk diagonaal spanningsveld tussen die twee sterke punten, terwijl toch duidelijk blijft dat alles zich in de (weer) ongerepte natuur afspeelt. het hek gaat in de tweede uitsnijding ook nadrukkelijker verwijzen naar een "afgesloten verleden". we hebben begrepen dat je totnogtoe uitsluitend makro's maakte... maar jouw fotoos bewijzen op een zeer overtuigende wijze dat je daardoor geen "oogkleppen" gekregen hebt voor de rest van de wereld... we hopen dat je hier enkele bruikbare TIPS kan opvangen! warme groet van fjet.
je hebt duidelijk de vertikale lijn links gebruikt voor dat trio bomen en je legt de nadruk op de dieptewerking van het beekje, dat diagonaal naar... NERGENS loopt en uit het beeld verdwijnt. het lichtere gedeelte op de voorgrond links trekt dan naar ons gevoel teveel de aandacht, terwijl dààr feitelijk nagenoeg niets te beleven valt... in de uitsnijding die wij voorstellen, "ontspringt" dat drietal boom uit een "sterk punt", waardoor de hele sfeer van de opname verandert: onze ogen krijgen nu (bewust of onbewust) een "houvast" van waaruit ze de rest van de foto kunnen verkennen om dan te blijven "plakken" op die geheimzinnige "donkere vlek" op dat tweede sterke punt, onderaan rechts (misschien een bruggetje... maar alleszins iets dat onze verbeelding aan het werk zet). met ontzettend veel genoegen lazen we dat je "fotografeert vanuit je buik"... en dàt doen de RASECHTE fotografen: blijf dat dus vooral doen en pik uit onze adviezen uitsluitend wat je ZELF als "beter" aanvoelt (een béétje nadenken kan daarbij geen kwaad, maar het BLIJFT een kwestie van VOELEN !) warme groet van fjet.
we zijn onder de indruk van jouw ijver, maar pas op: we geven hier geen "punten" voor kwantiteit, maar voor KWALITEIT en je kan beter al die bewonderenswaardige ijver koncentreren op één enkele GOEDE foto en dààr dan heel bewust het beste van trachten te maken. net zoals bij je vorige inzending, maak jij het jezelf weer erg moeilijk, want bloemen en dichtbij-fotografie zijn een aparte specialiteit, waarvoor niet elk fototoestel geschikt is. hier heb je duidelijk je best gedaan om de grootste bloem op een sterk punt te zetten, maar voor de les kompozitie raden we je toch aan om slechts één "hoofdonderwerp" te kiezen, tot je de bazisregels zo totaal onder de knie hebt, dat je ze voor de rest van leven "in je vingers" hebt zitten. om nogmaals te illustreren hoe belangrijk sterke punten zijn, hebben de foto in een nogal ongebruikelijk formaat geknipt om ook de tweede grote bloem op een sterk punt te krijgen, zodat beide verbonden zijn door een (denkbeeldige) diagonale lijn... door heel wat details weg te knippen, trekt de foto nu veel meer de aandacht en je kan er zelfs een verhaaltje bij fantazeren: pa en ma, met hun kleine spruit. hou er wel rekening mee dat je schitterende fotoos kan maken met het eenvoudigste toestel, maar dan moet je niet de ongelooflijke scherpte verwachten van peperdure makro-lenzen. als TIP: nog eens op zoek gaan naar één enkel hoofdonderwerp en dan heel bewust keren en draaien tot het op een "sterk punt" staat, met een niet storende achtergrond. wees gerust, je zit onder vrienden die je met raad en daad willen helpen (dat heeft vriend roelfi trouwens al gedaan met zijn deskundige uitleg over de vereiste resoluties) en niemand zal je hier uitlachen als je niet meteen het peil bereikt van gepassioneerde amateurs met TIENTALLEN jaren ervaring en kanonnen van telelenzen. hoofdzaak is, dat je aan fotograferen evenveel plezier gaat beleven als wij allemaal. warme groet van fjet.
pluspunt is natuurlijk dat deze "exotische dennenboom" mooi op een vertikale sterke lijn staat en dat je bewust het STAANDE formaat gekozen hebt om de hoogte te benadrukken. minder is natuurlijk dat zélfs een digi zulke ekstreme kontrasten tussen licht en donker niet aankan en die witte lucht zuigt niet enkel de aandacht weg van het onderwerp, maar heeft je lichtmeter ook op een dwaalspoor gebracht, zodat de boom zelf onderbelicht is. in onze rechtse versie kan je zien hoe we achteraf nog een heleboel kunnen "redden" achter onze kompjoeter (blauwe lucht, de rest vele lichter en beetje kontrast verhoogd) maar dat is en blijft lapwerk en de bedoeling is dat je hiermee rekening tracht te houden bij de opname zelf (dat de omstandheden niet altijd ideaal zijn, hoef jij mij niet te vertellen: we komen allemaal terecht in éénmalige situaties en niet iedereen heeft de lukse om enkele dagen of weken later nog eens terug te gaan). voor de kompozitie zouden we toch aanraden om in zo'n geval op je buik te gaan liggen, zodat de boom dan nog groter lijkt, om ook de grote stekels onderaan tot hun recht te laten komen en VOORAL om een link te leggen tussen land en lucht. ook zouden we een klein stapje opzij gezet hebben: naar links om dat tweede boompje er helemaal op te krijgen, of naar rechts om het helemaal weg te cijferen achter de stam van ons hoofdonderwerp. een hele boterham met raadgevingen, maar geen paniek: we zijn allemaal begonnen en als je uit het goede hout gesneden bent, leer je een hele hoop uit je eigen fouten (je weet wel: een ezel stoot zich geen tweemaal...) we zien met belangstelling je vorderingen tegemoet ! warme groet van fjet.
de eigenaar van de duiven zal waarschijnlijk erg trots zijn met dit "familieportret" samen met zijn troeteldiertjes, maar voor buitenstaanders is het een beetje een zoekplaatje geworden: we weten niet zo direkt waar we éérst moeten kijken. voor de les kompozitie heb jij het jezelf wel héél moeilijk gemaakt, omdat je tevéél ineens wil laten zien - want aan beginners raden we aan om slechts één enkel "hoofdonderwerp" te kiezen, dat we dan op zo'n "sterk punt" zetten om er alle aandacht op te trekken. in de uitsnijding die we op de onderste foto voorstellen hebben we heel wat bijkomstigheden weggeknipt zodat onze aandacht nu gaat naar de duivenmelker op de rechtse sterke lijn en... op die heerlijke fladderduif, die dan op het sterke punt boven links opeens veel beter tot haar recht komt. we krijgen daardoor een "verhaal": de (denkbeeldige) diagonale lijn tussen de man en de fladderende duif schept een "band" en de overige duiven worden dan figuranten. we zouden je willen aanraden om bij je volgende foto echt maar één enkel hoofdonderwerp te kiezen en dat dan heel bewust op een sterk punt te zetten... je zal merken dat je fotoos dan veel méér mensen gaan aanspreken (en dat is per slot van rekening de bedoeling). we kijken benieuwd uit naar je volgende inzending. warme groet van fjet.
weer zo'n prachtig voorbeeld hoe je, door bewust een beetje af te wijken van de compositieregels, een ekstra boodschap kan inbouwen in een foto. want hoewel de "fundamentalisten" erover zullen struikelen dat juultje niet helemaal op de rechtse vertikale lijn staat, krijgt hij juist dààrdoor meer "levensruimte". dat diagonale tegelpad staat zowat symbool voor het hele leven dat hij nog voor zich heeft en het feit dat hij daarvan afwijkt om geestdriftig op oma af te stormen, toont aan dat hij het hart én zijn prioriteiten op de juiste plaats heeft. de rechtse uitsnijding die wij voorstellen, is in dit geval niet noodzakelijk een "verbetering", want hoewel het afgeknipte gras geen essentiële info toevoegt aan de foto, verandert daardoor de hele SFEER en wordt de rechtse foto naar ons gevoel zelfs minder dynamisch. de vuistregrel is en blijft dat de kompozitieregels een uiterst handig hulpmiddel zijn om de bazisbeginselen onder de knie te krijgen, zullen gevorderden er langzamerhand "soepel" mee leren omspringen, om dan héél bewust iets te benadrukken. een ekstra pluspunt is dat je erin geslaagd bent om een banaal "snapshot" om te toveren in een boodschap van vitaliteit én warme genegenheid. warme groet van fjet.
jij hebt zonder twijfel gevoel voor dramatiek, want deze foto komt bij mij zo overweldigend monumentaal over (door het lage kamera-standpunt) dat ik meer aan een tropisch regenwoud denk dan een een bosje tuinbloemen. de felle kleurkontrasten dragen op een schitterende manier bij tot het KNAL-effekt die je bij het bekijken van deze foto krijgt: alsof al dat onstuitbare natuurgeweld zo van het scherm gaat spatten... en dat is absoluut een prestatie om apetrots op te zijn. jammer genoeg kunnen we we geen stukjes "aan-knippen" , want we hadden rechts van die blikvangende gele bloempjes nog wat meer achtergrond gezien, zodat ze echt op een STERK PUNT zouden komen (nogmaals: waar de horizontale en vertikale sterke lijnen elkaar kruisen, zoals duidelijk uiteengezet wordt in het lesje compositie)... dit had je kunnen bereiken door bij de opname een klein stapje naarrechts te zetten. we hebben de lichte vlekjes links onder weggestempeld, omdat ze toch iets teveel de aandacht afleiden van het indrukwekkende geheel. we kregen heel graag een JPEG versie van je zonsondergang, want daar hebben we problemen mee... en persoonlijk vind ik die NOG overweldigender! duimen dat het blog dit niet allemaal wegfloept, maart alleszins een dikke proficiat. warme groet van fjet.
een ronduit VERTEDERENDE foto, die hopelijk veel opa's en oma's zal inspireren om van hun kleinkinderen àndere (en échtere) fotoos te maken dan die verstarde pozes waarop we helaas zélf afgebeeld afstaan in de albums waarop we zélf die leeftijd hadden. uit de begeleidende tekst menen we op te maken dat de foto geschoten werd tijdens een lange treinreis waarop die spring in 't veld zich stierlijk begon te vervelen... een "handig" afleidingsmanoeuvre dus om de verveling te verbreken en... tevens een fantastische gelegenheid voor fotograferende grootouders om hun oogappels even "stil" te laten zitten... een voorbeeld dus dat navolging verdient. op de foto zelf valt het allemaal wel zo'n beetje in zijn plooien voor kompozitie, maar wie de begeleidende tekst NIET gelezen heeft, zal afgeleid worden door dat (onherkenbare) raam rechts en door de opening tussen de twee rugleuningen bovenaan links. bekijk de uitsnijding die wij ervan gemaakt hebben en kies dan zélf welke van beide JOU het meest aanspreekt - want in fotografie kan je enkel vorderingen maken als je dergelijke details werkelijk leert aanvoelen. warme groet van fjet.
je hebt duidelijk het lesje kompozitie ernstig doorgenomen: want willen of niet, het éérste wat je op deze foto ziet is... die steun van waaruit de diagonale hengel vertrekt en die steun staat op, jawel een sterk punt!... zo zie je maar hoe belangrijk zo'n sterk punt kan zijn. mogelijk zou de foto sterker overgekomen zijn, als je op dat sterke punt het hoofd en de schouders van een hengelaar gezet had, want nu hebben onze ogen niet echt een "houvast" en weten we niet meteen waar we eerst moeten kijken. maar dat de oever met die figuren op de bovenste sterke lijn staat, is dan weer een pluspunt. TIP: voor de onscherpte kijk je best even naar ons kommentaar bij je andere foto, want ook hier missn we de echte scherpte. TIP: natuurlijk kies je niet zelf de lichtomstandigheden bij zo'n hengelwedstrijd, maar hier komt alles redelijk "flets" over en dat hebben we op onderste versie opgelost met AUTOCONTRAST. daarvoor ga je in adobe naar afbeelding, je tikt er op corrigeren en in dat uitklapvenstertje nogmaals tikken op... autocontrast. laat je vooral niet ontmoedigen, wij hebben het allemaal ooit moeten leren en als je scherpteprobleem opgelost is, denken dat je met SPRONGEN vooruit zal gaan en dan ga je zelf nog veel méér plezier beleven aan onze heerlijk hobby. warme groet van fjet.
een grote WOW, maar toch met gemengde gevoelens... want als compositie zou dit een absolute prijswinnaar zijn, met alles op de juiste plaats en diagonalen die naar een sterk punt leiden waar onze blik niet meer verder kan en waar we dus kunnen beginnen fantazeren... héérlijk dus. MAAR de foto is nergens scherp, waaruit we afleiden dat je sluitersnelheid te traag was... voor beginners raden we dus aan om 1/125 sek te gebruiken, of NOG sneller, als we niet meer de vaste hand van een twintigjarige hebben. mogelijk is de onscherpte echter te wijten aan een lens die niet helemaal zuiver is (in dat geval met een absoluut stofvrij doekje en een druppeltje "lens cleaning agent" héél voorzichtig reinigen - hou er rekening mee dat één zandkorreltje onherstelbare schrammen kan maken op een lens!) de uitsnijding die we voorstellen in de onderste foto is geen echte verbetering, het zijn feitelijk slechts cijfertjes na de komma, want enkel de ervaren fijnproevers zullen oog hebben voor zo'n klein deatail (de diagonale lijn van de wegkant die precies eindigt in de rechtse onderhoek). maar nogmaals, voor compozitie: een heel warme BRAVO ! warme groet van fjet.
dit is een heel leuk voorbeeld om te illustreren hoe je een "gewoon kiekje" door toepassing van de compositie-regels kan omtoveren in een "foto met een verhaal". want als je beide versies vergelijkt, is de eerste foto er een van dertien in een dozijn, terwijl je bij de tweede wel even stil blijft staan: dat beeld staat daar plots vol ontzag te kijken naar die massale ijstaart-architektuur en alles lijkt opeens veel groter en indrukwekkender (door MINDER DETAILS krijgen we MEER rezultaat!) let wel: probeer zo'n beredeneerde uitsnijding reeds bij de opname te maken, want elke uitsnijding achteraf vermindert de technische kwaliteit van de foto. het duurt een ietsje langer, maar door oefening krijg je dat "gevoel" in je vingertoppen en ga je (zelfs zonder kamera) de wereld helemaal ànders bekijken en ga ook veel meer plezier beleven aan fotogaferen, omdat je ervaart hoe je JOUW VIZIE kan overdragen op anderen. we kijken met belangstelling uit naar jouw vorderingen! warme groet van fjet.
een perfekt "kiekje" met ongetwijfeld dokumentaire waarde, met mooie zijdelings lichtval en een voorgrond die de illuzie van diepte schept, maar waar helaas vruchteloos gezocht werd naar een sterk punt. ook na lang wikken en wegen zijn we er niet in geslaagd om daarin verandering te brengen door uitsnijding... in dit geval zouden we met de kamera opgeschoven zijn naar rechts, tot het rechtse waterrad op het sterke punt onderaan rechts zou gekomen zijn, in de hoop dat het linkse rad dan op het sterke punt boven links zou terecht komen, waardoor beide dan mogelijk door een (denkbeeldige) diagonaal verbonden worden. TIP: klik niet zomaar wat voor je neus staat, maar draai om het gegeven heen, tot je één hoofdonderwerp uitkiest en probeer dat dan op zo'n STERK PUNT te plaatsen, dus op het snijpunt van de denkbeeldige "sterke lijnen" die de foto zowel horizontaal als vertikaal in drie stukken snijden (dit alles staat beschreven in het lesje dat je toegestuurd kreeg)... en we herhalen hier met aandrang het verzoek om enkel fotoos op te sturen die speciaal voor deze les gemaakt werden. TIP: door een kortere sluitertijd te gebruiken, zou je afzonderlijke waterspatten te zien krijgen in plaats van een nagenoeg vormeloze witte watermassa. warme groet van fjet.
