Ik ben
Ik ben een en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/01/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Zoeken in blog
Een interessant adres?
Leidraad voor verblijf en/of wonen is Spanje
26-01-2009
Geschiedenis
Net als Frankrijk was ook Spanje al in prehistorische tijden bewoond. Bij Burgos in Noord-Spanje zijn botsplinters gevonden van naar schatting driekwart miljoen jaar oud.
Door zijn ligging tussen twee continenten, met gemakkelijke toegang via de Middellandse Zee zijn delen van Spanje door diverse volkeren bezet. Aan de mediterrane kust waren dat eerst volkeren uit Noord-Afrika, later Feniciërs, Grieken en Carthagers (de naam van de zuidelijke stad Cartagena herinnert daar nog aan). Het noorden van Spanje stond onder invloed van de Kelten.
Later kwamen de Basken op, die een veel groter gebied beheersten dan het huidige Baskenland. De oorsprong van dit volk is overigens onbekend.
Alleen de Romeinen slaagden erin het hele Iberisch Schiereiland te veroveren.
Na de val van het Romeinse Rijk in de 5e eeuw was het de beurt aan de Visigoten, een Germaans volk. Die hielden niet lang stand, want in 711 vielen de Moren (Arabieren) Spanje binnen. Ze rukten op tot Poitiers in Frankrijk, maar de christenvorsten organiseerden al snel een tegenoffensief, La Reconquista ("de herovering").
Slechts zeer geleidelijk wisten de christenen terrein terug te winnen. In 1212 hadden ze het grootste deel van Spanje weer in handen, maar pas in 1492 werden de Moren definitief verdreven met de verovering van Granada.
Gedurende hun bezetting voerden de Moren de islam in en ontstond er een hoogstaande Moors-Spaanse cultuur. Het centrum was de stad Córdoba, waar kunst, literatuur en wetenschap opbloeiden. In heel Zuid-Spanje is de islamitische invloed nog steeds goed te zien (zie bij Volk en cultuur 2). Het jaar 1492 is niet alleen historisch vanwege de vereniging van Spanje, maar ook omdat in dat jaar Christoffel Columbus voor het eerst probeerde een kortere zeeroute naar Azië te vinden. Daarbij ontdekte hij Amerika. (Overigens is dat continent genoemd naar een latere ontdekkingsreiziger: Amerigo Vespucci.)
De twee eeuwen na dat historische jaar worden gekenmerkt door de opkomst en ondergang van Spanje als wereldmacht. Het land koloniseerde grote delen van Zuid- en Midden-Amerika.
In Europa had Spanje aanvankelijk succes met het uitbreiden van zijn macht. Zo was Karel I niet alleen koning van Spanje en alle koloniën, maar onder de naam Karel V ook keizer van het Heilige Roomse Rijk en Heer der Nederlanden. Maar onder zijn opvolger, Filips II kwamen er barsten in de Spaanse kroon.
Hij wist nog wel Portugal en de bijbehorende koloniën in te lijven, na de dood van de Portugese koning. Maar de voortdurende strijd van Filips II en zijn opvolgers tegen de protestanten in de Lage Landen en tegen de heidense Turken in het Middellandse Zeegebied kostten enorm veel geld. Om die oorlogen te bekostigen werden de belastingen verhoogd, maar daartegen kwam het volk in opstand.
Spanje had de handen vol aan het onderdrukken van opstanden in onder andere Catalonië en Andalusië. Portugal maakte daar handig gebruik van door zich onafhankelijk te verklaren. Bij de Vrede van Münster (1648) verloren de Spanjaarden de Noordelijke Nederlanden, die ook onafhankelijk werden. Franse gebieden werden teruggegeven aan Frankrijk en ook de Zuidelijke Nederlanden werden Frans. Tegen het einde van de 17de eeuw was er van de Spaanse macht in Europa weinig over.
Die macht zou nog verder afbrokkelen. De Spaanse successie-oorlog om de opvolging van Karel II was in feite een Europese oorlog: Frankrijk, Oostenrijk, Engeland, Nederland en Portugal waren erbij betrokken. Bij de Vrede van Utrecht (1713) verloor Spanje vrijwel alle bezittingen in Europa en moest het Gibraltar afstaan aan de Engelsen.
In het begin van de 19de eeuw schaarde Spanje zich korte tijd aan de kant van Napoleon. Die liefde bekoelde snel toen de Franse keizer Spanje binnenviel en zijn broer Jozef Bonaparte op de Spaanse troon zette. Gesteund door de Engelsen werden de Fransen in 1814 uit Spanje verjaagd.
Ondertussen roerden de Spaanse koloniën in Amerika zich. Tussen 1815 en 1825 werden ze vrijwel allemaal onafhankelijk. In de tweede helft van de 19de eeuw verloor Spanje zijn laatste Amerikaanse en Aziatische koloniën (Cuba, Puerto Rico, de Filippijnen, Guam).
Het begin van de 20ste eeuw was chaotisch. Spanje nam tijdens de Eerste Wereldoorlog een neutrale positie in, maar de binnenlandse onrust was groot. Er waren opstanden en stakingen in gebieden die streefden naar zelfbestuur. Vooral de Catalanen in Noordoost-Spanje lieten zich flink gelden.
In 1931 ontvluchtte Koning Alfonso XIII het land, waarna de republikeinen het roer overnamen. In de nieuwe grondwet kreeg Catalonië zelfbestuur, zeer tegen de zin van de rechtse partijen. Toen het linkse Volksfront (een bundeling van republikeinen, socialisten en communisten) in 1936 de verkiezingen won, kwamen de rechtse nationalisten in opstand. Dat was het startsein voor de Spaanse Burgeroorlog.
Het Volksfront werd gesteund door de Sovjet-Unie, de nationalisten door Italië en Hitler-Duitsland. De rechtse generaal Francisco Franco kwam als overwinnaar uit de strijd en stichtte in 1939 een militaire dictatuur, die tot 1975 zou voortduren.
