Tweemaal per jaar wacht ons een zware taak: het verzetten van alle klokken van winter- naar zomertijd en omgekeerd. Het is ongelooflijk hoeveel apparaten we in huis hebben die moeten weten hoe laat het is. Van de telefoon tot de thermostaat, de video, de auto, de GSM en GPS. En dan vergeet ik nog de digitale camera en tal van andere technicalia. En ons uurwerk uiteraard.

Bij ouderwetse mechanische uurwerken is de handeling eenvoudig: aan het knopje achteraan draaien tot de wijzers goed staan. Maar bij digitale klokken zijn de obstakels ontzaglijk. De ontwerpers van deze machines sparen kosten noch moeite om steeds meer obscure middelen te bedenken om de tijd in te stellen. Bij sommige moet u op een welbepaald uitsteeksel drukken gedurende lange tijd, of moet u op twee uitsteeksels gelijktijdig drukken. 

Ons kookfornuis is in dit opzicht een meesterwerk. Ik heb lang geleden tevergeefs gepoogd de formule te vinden met dewelke de Poort naar de Tijd kan ontsloten worden. Vele wegen door het labyrint leiden tot niets; bij andere licht een geheimzinnig symbool op. De betekenis ervan verwijst naar magische elementen uit de oudheid: Vuur, Water en Tijd. Maar de Tijd laat zich niet manipuleren door oningewijden.