U kent ongetwijfeld het fenomeen: op uw salontafel liggen drie afstandsbedieningen. Het kunnen er ook meer zijn. Om digitale TV te bekijken hebt u naast het bakje van het TV toestel ook nog de afstandsbediening van de kabeltuner (settopbox, Digibox) nodig. U moet beide toestellen inschakelen, het juiste kanaal kiezen op de kabeltuner, de juiste ingang op de TV. Met welk bakje regel je het volume? Met welk bekijk je Teletext? Het is een ware chaos. Wil je een andere digitale zender bekijken en neem je uit gewoonte het bakje van de TV, dan kijk je plots weer analoog en moet je weer de digitale ingang selecteren; een oefening in frustratie, enkel voor technisch geschoolden met masochistische neigingen weggelegd.

Er bestaan al sinds lang zogenaamde universele afstandsbedieningen. Daarmee kun je alle afstandsbedieningen vervangen door één bakje. Met een druk op de knop kies je welk toestel je wil bedienen.

Maar zulke afstandsbedieningen zijn slechts cosmetische en oppervlakkige oplossingen. Ze lossen het fundamentele probleem niet op, namelijk dat je voor de ene taak afstandsbediening 1 moet gebruiken en voor de andere taak afstandsbediening 2. Integendeel, de universele afstandsbediening introduceert een nieuw probleem: ze maakt gebruik van modi. De term modus (meervoud modi) wil zeggen dat het toestel zich in verschillende toestanden kan bevinden waarbij de bedieningsknoppen een andere functie hebben. Dit is een bron van vergissingen. Je wil zappen op de settopbox maar vergeet dat de afstandsbediening nog op TV ingesteld is. Resultaat: ergernis. Het gebruik van modi wordt door specialisten in mens-machine communicatie beschouwd als slecht ontwerp. Ze hebben gelijk.

Wat is de oplossing? In de volgende aflevering weet u er alles over!