Waarom op bedevaart naar Santiago de Compostela?

Het geloof van de middeleeuwen was uit één stuk en weinig kritisch. Een restje van het lichaam van een heilige reliek, oefende op hen een enorme aantrekkingskracht uit. Het was heel belangrijk voor je geloof in de buurt van zo'n reliek te komen of nog beter, om het aan te raken.

Veel pelgrims gingen dus op weg uit pure vroomheid en bezochten onderweg zoveel mogelijke heiligdommen, waar relieken bewaard werden. Sommigen gingen op bedevaart als penitentie voor een begane zonde, anderen gingen om genezing of om een speciale gunst te verkrijgen voor zichzelf of voor een familielid. Dikwijls veroordeelde een rechtbank een misdadiger tot een zogenaamde strafbedevaart.

En dan waren er natuurlijk de avonturiers, mensen, die eens uit de dagelijkse sleur wilden breken om een stukje van de wereld te zien en nieuwe vrienden te maken. Al met al een bont gezelschap, die pelgrims.

Maar met welke motivatie onze middeleeuwse christen ook op weg ging, hij beschouwde zijn hele leven als een bedevaart naar zijn echte vaderland, een weg die door een tranendal naar zijn eeuwig thuis zal leiden.

Hoeveel onze beschaving te danken heeft aan deze bedevaart naar Compostela is niet te achterhalen, maar zeker is het, dat alleen al op het gebied van de kunst deze pelgrimstocht een belangrijke rol heeft gespeeld.

Ook vandaag de dag nog zijn er altijd pelgrims op de Jacobsweg, mensen met voldoende geloof, interesse voor kunst of liefde voor de natuur. Allemaal redenen om op weg te gaan volgens een aloude traditie.