|
Ik hoor ineens heel zacht een lied weerklinkenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
en t plant zich fluistrend in mijn ziele voort
zo schoon, dat alles in het niet gaat zinken
wat ooit mijn oor aan klanken heeft gehoord.
Verbaasd richt ik mijn blik naar alle zijden,
doch waar ik kijk, ik nergens zangers zie.
Mijn God, hoe kan een lied mij zo verblijden;
het is zon wonderschone melodie!
Het lijkt wel of er zingend wordt gebeden.
Hoor, duidelijk verneem ik ieder woord.
Men zingt van liefde en van ware vrede,
van vreugde die door niets meer wordt verstoord.
Steeds schoner zich de tonen samenrijgen
totdat het uitgroeit tot één groots akkoord.
Als in een droom voel ik mij opwaarts stijgen
en dankend knielen voor Gods hemelpoort.
Dan wordt het stil, ik ben weer hier beneden,
alleen met al mijn zorgen en verdriet,
doch in mijn ziel draag ik een wonder mede:
de slotakkoorden van een hemels lied!
En boven, zie, daar glimlacht God tevreden.
Hij spreekt dan tot Zijn machtig englenheir:
Als er op aarde innig wordt gebeden,
ach, zing dat schone lied dan nog een keer!
Frits Deubel
www.gedichtensite.com
|
