Wat zullen wij je missen,jij behoorde in het begin, samen met Brenda en Gabber tot ons gezin, waar wij vele jaren zo gelukkig mee zijn geweest.
De eerste keer, je was ongeveer vijf maanden, gromde je tegen mij, wat bijna geen hond nog gedaan had, maar ik denk, dat jij dacht dat ik je vrouwtje kwam halen.
Maar het is anders gelopen,ik kwam voor jullie alle drie en natuurlijk is jouw vrouwtje,op de eerste plaats gebleven, maar ik, ben je echte vriend geworden!
Wat was je gelukkig, als je in het bakje werd gezet op weg van de Hanendijk naar het DomeinPluto , waar je zo lekker je gang kon gaan en veel wandelen met het vrouwtje en Brenda, het liefst in de sneeuw.
Als er een honden hemel bestaat, weet ik zeker dat Brenda je staat op te wachten.
Al de liefdeen trouw, die je meer dan12 jaar aan ons hebt gegeven, zullen wij nimmer vergeten en zal altijd in onze gedachten blijven..
Gisterenmorgen om ± tien uur ben je toch nog geheel onverwachts rustig zonder pijn ingeslapen. Samen met ons vrouwtje was ik bij je, ik heb je vaarwel gekust en je ogen keken mij aan en als die hadden kunnen spreken zouden zij mij vertellen, hoeveel verdriet het je deed om afscheid te nemen, maar niets in dit leven is blijvend zo ook jij en ik niet.
Wat hebben wij allemaal verdriet het is niet in woorden uit te drukken. De pijn zal slijten en verzachten, maar alle mooie herinneringen zullen altijd blijven, dat houdt mij recht tot mijn laatste snik.
Jij bent voor mij een mensenhond geweest, die mij behoedt heeft voor onherstelbare daden. Jij voelde feilloos mijn verdriet aan speciaal die over mijn dochters.De liefde aanhankelijkheid en trouw die jij mij de afgelopen 13 jaar gegeven hebt, staat in grote schrille tegenstelling ten opzichte van mijn dochters.
Ook de liefde die jij meer dan 10 jaar gegeven heeft aan ons vrouwtje zal ik nimmer vergeten en zij jou ook niet.
Mijn ouwe trouwe Kimbell die ik zelf gefokt heb en die de leeftijd van 14 jaar heeft gehaald, de foto is gemaakt enkele weken voordat hij is ingeslapen.
Helaas heb ik hem op die leeftijd in moeten laten slapen.
Kimbell was betrouwbaar en zeer waaks en in het bijzonder op mij gericht.
Wie de mens leert kennen krijgt de dieren lief
Brenda.
Brenda mijn aller liefste Rottweiler teef, die nu al 14 jaar is geworden. Zij is trouw, betrouwbaar, waaks en kan met iedere hond, reu of teef opschieten mits men haar niet dominant benadert. Ongeveer zes jaar terug is het sukkel met haar gezondheid begonnen. Overgeven en dunne ontlasting, verder diverse bulten waar zij geen last van heeft. Vele bezoeken aan de dierenarts gebracht en met spuiten penicilline en vitamine met de daarbij behorende pillen ging het steeds weer goed. Toen kwam het advies van een Oostenrijkse kinderarts die een groot dierenvriend was. Geef haar iedere dag s morgens en s avonds een Ibiproven 200 mg zo nodig 400 mg en een goedkope maagbeschermer en je zal nog lang plezier van haar hebben. Zijn advies direct opgevolgd en bijna geen bezoeken meer aan de dierenarts gebracht. Zij heeft geen pijn meer, speelt nog en heeft nog zeer veel plezier in het leven, wel heb ik de voeding aangepast alleen geweekt bruinbrood totaal 12 boterhammen met veel kippen blikvoer daar doorheen en ik geef haar iedere dag een total vitamine pil, die ik zelf ook gebruik. Soms is zij misselijk en dan geef ik haar drie maal per dag een tablet domperidon. De leeftijd van 14 jaar is heel bijzonder voor een Rottweiler en men geeft haar niet ouder dan acht jaar, daar zij nog een prachtige glanzende zwarte vacht heeft en bijna niet grijs, natuurlijk het lopen gaat nu wat stroef.
Ik heb je in april 1996 s avonds in het donker om 20.10 bij een dierenhandelaar weg gehaald. Je was daar gedumpt door een Belgische familie en zat opgesloten in een donker hok. Je blafte als een gek toen ik daar aanbelde. Je prijs was het eerste wat men mij vertelde fl. 500,00 zonder riem. Ik keek je aan en dacht; Ik gedumpt, jij gedumpt dat moet goed gaan: Ik mocht vijfminuten met je alleen zijn. Ik keek je aan en vertelde dat je met mij mee mocht, als je maar lief voor mijn oude vriend de Rottweiler Kimbell zou zijn, die inmiddels 14 jaar was geworden. Ik betaalde je nam voorin plaats bij mij in de auto en keek mij tevreden aan, de band tussen ons was geboren. Je kwam bij mij thuis ik heb je de naam Brenda gegeven, jij en Kimbell waren opslag dikke vrienden, geen enkel probleem heeft zich voor gedaan. Jou probleem diende zich de volgende morgen aan, je luisterde nergens naar en liep weg de bossen in, maar kwam na een uur wel zelf terug, ondanks dat je de omgeving niet kende. Dat heb ik drie weken volgehouden, daarna heb ik je toegesproken met de navolgende woorden; Ik ben gedumpt, jij bent gedumpt ik kan niet verdragen dat je steeds bij mij weg loopt, daar word ik ziek van, als je nog een keer weg loop breng ik je naar een boer Je keek mij aan, voelde mijn verdriet en je bent nooit meer weg gelopen! Mijn trouwe Brenda, mijn rots in de branding die er voor gezorgd heeft dat ik niet verdronken ben in mijn verdriet en eigenhandig geen afscheid van het leven heb genomen! Je voelde als het verdriet om mijn kinderen mij overmande, je kwam waar je ook was naar mij toe en legde je kop op mijn knie!Ik zal je missen, maar wat mij recht zal houden is door terug te denken aan alle mooie momenten van de afgelopen 14 jaar en de echte zuivere onbaatzuchtige liefde en trouw die ik van je heb mogen ontvangen, wat je hebt overgebracht op je aangekomen kind Evadie mij zal troosten. Je komt beslist in de hondenhemel en misschien is daar boven wel een verbinding tussen de hemels, dan weten wij elkaar zeker te vinden, slaap lekker dikke ik zal altijd van je blijven houden.
Brenda deze gedachten schrijf ik op 27 juli 2007 een dag dat jij je heel lekker voelde en samen met Eva heerlijk over de hei huppelde, jij op jouw speciale manier!
Je leeftijd van 13 jaar omgerekend naar mensen bedraagt 91 jaar, dat is voor een Rottweiler zeer uitzonderlijk.
Mijn ouwe Kimbell is 14 jaar oud bij mij geworden, misschien hebben wij ook nog een jaar samen? Ik zal je enorm missen, maar mij troosten met de mooie gedachten die wij samen hebben gehad.
Jou trouw is met geen woorden te beschrijven!
Je hield van kinderen en was daarbij zeer betrouwbaar. Met Josje had je een speciale band en de beelden hoe jullie samen op de bank in de serre lagen zal ik nimmer vergeten!
Veel heb ik al over je geschreven, maar woorden kom ik te kort om je te bedanken voor je trouw en aanhankelijkheid!
Je vriendinnen Eva en Balou hopen ook dat je nog een poosje bij ons mag blijven.
Charmaine zal je als geen ander gaan missen, voor haar was je ook een speciale vriend.
Dit is een uitspraak waar veel waarheid in schuilt.
Op de navolgende presentatie ziet u mijn dieren en de wijze hoe ik hier mee omgaan en daar ziels gelukkig mee ben. Ik hoop dat u met plezier zal kijken.