Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
15-05-2013
Ik stop ermee
Het is zover, de kogel is door de kerk, ik stop met discussen. Sinds René met pensioen is, hebben wij een andere bezigheid gevonden waardoor wij heel veel van huis weg zijn. Omdat ik wil dat mijn vissen goed verzorgd blijven, wordt het heel moeilijk. Daarom heb ik besloten om ze te verkopen aan een "echte" liefhebber. Ik wil dat ze dezelfde goede zorgen blijven krijgen, die ik ze gaf. Misschien dat mijn koppels bij iemand anders de kans krijgen om hun jongen groot te brengen. Hier moeten ze ocharme altijd maar toekijken hoe de kardinaaltjes de jongen opeten van zodra ze beginnen vrij te zwemmen. Wie interesse heeft kan altijd contact opnemen om eens te komen kijken.
Gisteren waren we op de bestuursvergadering van de discusvrienden. Er waren ook een paar mensen van de BBAT op de vergadering. We hebben enkele goeie tips gekregen. De club heeft intussen ook een nieuwe website die echt wel de moeite waard is en je kan zien dat we met onze tijd mee gaan, want we hebben ook een Facebookpagina met een hele resem vrienden. Twee weken geleden was er ook een ledenvergadering en die ging over parasietvrije discussen. Hier is intussen alles prima. Mijn jonge visjes eten mij de oren van mijn hoofd en ze groeien gelijk kool. Ze weten al heel goed wanneer ze eten gaan krijgen, want dan komen ze opeens allemaal naar de bovenkant van de voorste ruit gezwommen. Je zou zeggen dat ze geen eten hebben gekregen in 3 weken, terwijl we niks anders doen dan voeren de ganse dag lang. Eergisteren had ik ook weer een nestje vrijzwemmende visjes in mijn grote bak, maar van zodra er eentje ietsje verder van ma of pa af zwom, kwam er een kardinaaltje en hap, discusje weg. Ik vond het wel zielig voor ma, want ze ging elke keer terug kijken waar haar jongen waren. Het koppel dat deze keer jongen had is anders niet het beste koppel om op hun eieren of larven te letten, maar blijkbaar hebben ze in de grote bak toch wel veel bijgeleerd. Niet dat ik ze dadelijk weer apart ga zetten om te kweken, want ik wil mijn kweekprogramma wat meer beperken. Je bent er al vlug enkele maanden mee zoet en binnenkort begint het mooie weer opnieuw en dan willen we daarvan genieten. Dus houden we de kweek beperkt tot de wintermaanden. Tegen dat deze visjes de deur uit mogen, begint de lente er al aan te komen.
Het experiment met de jonge visjes die we artificieel groot brachten is gelukt, maar omdat ik vond dat er na een week toch een beetje een groei-achterstand was, zijn we ermee gestopt. Ik heb de jongen vergeleken met foto's van mijn vorige nestjes en ik had de indruk dat ze toch kleiner uitvielen dan jongen die bij de ouders zijn grootgebracht. Daarom hebben we besloten om ermee te stoppen, want als ze op die jonge leeftijd al wat achter waren, konden ze volgens mij nooit echt mooie vissen worden. We hebben dus getest of het zou lukken, maar of er een volgende keer komt, weet ik niet. Ik vond in elk geval dat jongen die bij de ouders opgroeien een heel grote voorsprong hebben tegenover jongen die artificieel groot worden gebracht. Het is ook een werkintensief gebeuren, want je kan bijna niet weg gaan omdat je om de paar uren de jongen moet voeden en je bakje moet zuiver maken. Niet getreurd, intussen zit er al een mooi nestje jongen in een kweekbak te groeien gelijk kool. De ouders hadden weer eens afgelegd in de grote bak en van zodra de jongen begonnen te zwemmen, hebben we ze samen met de ouders overgezet in een aparte bak. Ze zijn vrijdagavond beginnen zwemmen en ik ben bezig met ze te wennen aan artemia. Dit is een foto van gisteren. Ze zitten hier op de vader, een mooi rood turquoise mannetje. Hij heeft in de grote bak de liefde van zijn leven gevonden, een leopard snakeskin vrouwtje.
We zijn nu dag 3 van de vrijzwemmende larfjes en tot nu toe is
alles nog goed. Ze worden om de 4 uren gevoed met een eigen brouwsel op basis
van ei. Van zodra het mengsel in het water komt, zwermen ze er met zijn allen op
af om te gaan eten. Het is dan een drukte van jewelste rond het voer. Je kan ook
zien dat ze hun buikjes dan goed vol hebben gegeten, want als je goed kijkt
zie je hoe hun buikjes gekleurd zijn van het voer. Het was wel spannend de
tweede dag om te zien of ze ook wel zouden gaan zwemmen, maar zaterdagmorgen was
het zover. Nu moet er natuurlijk wel goed opgelet worden dat het water niet
slecht wordt door al dat voeren, maar ik ververs regelmatig een gedeelte. Tot nu
toe is ons experiment dus geslaagd en de installatie van René doet zijn werk
naar behoren. Het enige minpuntje is dat ik zo laat moet op blijven om nog te
voeren, terwijl René dan vroeg op staat om over te nemen. Op de foto zie je hoe
de larfjes er nu uitzien. Toch wel schattig vind ik zelf.
Tijdens de vorige show van de discusvrienden werd ik verliefd op een paar mooie exemplaren van een ander clublid. Gelukkig voor mij, was de eigenaar bereid om zijn 2 volwassen dieren te verkopen voor een redelijke prijs. Ik gelukkig natuurlijk en mijn nieuwe aanwinsten vonden een thuis in mijn groot aquarium. Na enkele weken van over en weer bakkeleien om het leiderschap keerde de rust weer in de bak. Vorige week begon ik mij echter zorgen te maken omdat de grootste van de nieuwelingen zo donker werd van kleur. Ik begon dus met hem een beetje beter in het oog te houden en al vlug bleek dat hij een nieuwe vriendin had gevonden in het aquarium. Een van mijn Leopard Snakeskin vrouwtjes was gevallen voor de charmes en de pracht van de nieuwe Rood-Turquoise knappe gast. Begin deze week zag ik ze beiden een stuk van de bak verdedigen tegen indringers en naarstig poetsen aan een stuk kienhout. Na een dagje of zo begonnen ze af te leggen, net toen ik niet thuis was. De volgende dag zaten nog alle eitjes op hun plaats, want het koppel verdedigde zijn kroost met veel geduld. Eergisterenmorgen zaten er dan ook wriemelaartjes op het hout. Intussen had René al plannen gesmeed om de jongen te ontvoeren en een poging te doen om ze artificieel op te trekken. Hij had een ontwerp uitgedacht van een installatie om de jongen in groot te brengen en hij heeft dat op de keukenkast gebouwd. Gisteren was het dan zover. Ik kreeg de taak om de arme dingen te ontvoeren en ze werden naar het ingewikkelde ding dat René had gemaakt, overgebracht. Vanmorgen zaten ze nog in groepjes samen te wriemelen in het nieuwe nestje en ze worden nu nauwlettend in het oog gehouden om te zien wanneer ze gaan zwemmen. Op dat ogenblik is het zover, we moeten ze dan gaan voeren. Dit moet om de 4 uren gebeuren, dus het wordt nachtwerk voor een van ons. Ik ben benieuwd of dit experiment gaat lukken.
Gisteren zijn wij in Estaimpuis geweest. Ik kreeg van René garnaaltjes voor mijn verjaardag. Ik had eerst gedacht aan Crystal Reds, maar die waren zo klein dat je ze haast niet zag zitten. Er zaten wel Kardinaal garnaaltjes, dus dat is het geworden. Nu hoor ik dat dit heel moeilijke garnalen zijn. Hopelijk lukt het mij toch om ze in leven te houden en om ermee te kweken. Wish me luck.
Vorige zaterdag hebben wij samen met enkele andere leden van de Discusvrienden de uitstap gemaakt naar Dortmund. Daar werd het eerste Europees kampioenschap voor discusvissen gehouden. De rit er naar toe was heel gezellig en toen wij het beursgedeelte bezocht hadden gingen we een kijkje nemen bij de tentoongestelde vissen. Wat we daar zagen was shockerend. De vissen zaten in bakjes van 65 liter, op de bodem lag een voedingsbodem voor planten en langs de wand hing een filtertje dat zoveel luchtbellen en stroming gaf dat de arme vissen bijna uit hun bakje werden geblazen. Daarbij kwam nog dat de temperatuur in de ene bak boven de 30 graden was, terwijl in andere bakken slechts 23 graden werd gemeten. Verschillende bakken waren leeg en toen wij navraag deden vernamen we dat er al een tiental dode vissen waren. De stress van de enorme stroming, de luchtbelletjes die zich vast zetten op de kieuwen en de kieuwplaatjes van de vissen en die zo in hun longen en hun bloedbaan kwamen en de opgeloste stoffen uit de voedingsbodem deden de vissen hijgen alsof ze astma hadden, het was verschrikkelijk om aan te zien. Dit was dierenmishandeling pur sang. Ik kon niet begrijpen waarom de mensen hun vissen niet uit de bakken haalden en dadelijk terug mee naar huis namen, maar natuurlijk was niet iedere eigenaar aanwezig en het reglement gebiedt hen om hun vissen in de bakken te laten tot het einde van de show. Toen wij in de namiddag terug een kijkje gingen nemen bij de vissen, was de toestand van de meeste vissen zo verergerd, dat er nog meer bakken leeg waren gehaald omdat de vissen dood waren en de vissen die wel nog in de bakjes zaten waren op stervan na dood. Sommige lagen plat op de bodem te gapen, gewoonweg afschuwelijk, ik werd er echt niet goed van. De eigenaars hebben toen de koppen bij elkaar gestoken en sommigen begonnen de voedingsbodem uit de bakjes te hevelen, terwijl anderen hun vissen gewoon uit de bakken hebben gehaald en terug mee naar huis hebben genomen. Iets dat ik al dadelijk zou hebben gedaan als ik zag hoe het er aan toe ging. Niet alleen waren de bakjes volledig ongeschikt, de voedingsbodem en de enorme stroming en luchtbellentoevoer zorgden ervoor dat de vissen het nooit zouden kunnen volhouden. Daarbij was er sprake van een kruisbesmetting tussen de bakken door het spetteren van het water, zodat alle vissen besmet werden met de bacterieën die op hun buren zaten en op de buren van hun buren. Je kon zelfs de vissen bijna niet zien zitten in hun bakken, zo erg was de bellenstroming en zo wazig was het water door de opgeloste stoffen uit de voedingsbodem voor planten. Moest ik de eigenaar zijn van zo een vis, ik zou de inrichter van dit evenement voor de rechter slepen wegens dierenmishandeling en het moedwillig toebrengen van schade aan de vissen, want hij werd voortdurend via gsm aangespoord om iets te komen doen aan de verschrikkelijke toestand, maar hij liet zich nergens zien. De voorzitter van de jury was er helemaal het hart van in. Als alle eigenaars die schade hebben geleden zouden samenwerken, zouden ze deze man gemakkelijk kunnen aanpakken hiervoor, zodat hij nooit nog een dergelijke gruwelijke vertoning mag organiseren. Terwijl ik dit schrijf staat in de ton het osmosewater klaar op temperatuur om seffens mijn groot aquarium te verversen. Mijn vissen doen het goed en op de vorige show van de discusvrienden heb ik nog een paar nieuwe vissen gekocht. Ik heb wel een plaag van algen gehad in mijn bak door een stommiteit van mezelf. Ik heb namelijk mineralen veel te hoog gedoseerd in het osmosewater bij een van de verversingen. Enkele dagen later begon mijn bak en recordtempo vol te geraken met algen. Ik probeer nu elke week zo veel mogelijk algen te verwijderen als ik water ververs en nu is het probleem al bijna van de baan. Vandaag denk ik dat ik de laatste stukjes algen wel van de ruiten krijg gehaald en afgeheveld. Dan nog een paar honderd liter water verversen en ze kunnen er weer een weekje tegen. Ik heb zaterdag nog een hele lading levend voer mee gebracht van Dortmund, zodat ik ze nog eens goed kan verwennen. Intussen geniet ik elke avond van het prachtige zicht op mijn bak en mijn vissen.
Hier is de beloofde foto van de bak, zoals hij er nu bij staat.
Wat vind je ervan? Kun je je stem hier beneden uitbrengen? Wel niet kijken naar de draadalg die bovenin hangt, die heb ik nog niet weg gehaald. Ik probeer ook om de elzenproppen een beetje samen te leggen, maar dat vinden de corydoras niet zo mooi, want zij smijten de boel altijd door elkaar.
Het is alweer eventjes geleden dat ik nog iets op mijn blog geplaatst heb, maar ik heb ook andere dingen aan mijn hoofd gehad. Een van mijn jongere broers is namelijk zeer zwaar ziek en hij heeft enkele dagen tussen leven en dood gezweefd. Verschrikkelijk om te zien, zoiets en je bent helemaal machteloos. Op dit ogenblik is hij weer wat beter, maar er zouden nog meer operaties kunnen volgen en dat is elke keer weer een enorm risico. Duim dus maar mee voor hem of brand een kaarsje. De visjes hebben natuurlijk hieronder niet te lijden gehad, want die krijgen zoals altijd hun verzorging op tijd en stond. Het is natuurlijk heel wat minder werk met maar één bak meer om te verzorgen in plaats van nog 4 kweekbakken erbij die zo vaak moeten ververst worden en waarin ik bijna doorlopend moet voeren. Binnen enkele maanden hoopt René op brugpensioen te kunnen gaan. Hij wil dan de bijkeuken helemaal herinrichten en wie weet gaan we dan weer aan het kweken slaan. Tegen die tijd zou mijn schouder ook terug in orde moeten zijn, zodat ik weer wat gemakkelijker overal aan kan. Intussen groeien de planten in de grote bak gelijk onkruid, zeker nadat René de CO² heeft aangesloten. Het sterrenkruid staat bijna tot boven tegen, de cabomba staat op sommige plaatsen tot tegen de watergrens en enkele andere stengels staan er nog juist onder. Een van de echinodorussen heeft al bladeren die boven water uit komen. Alleen de hemianthus wou niet aanslaan en daar heb ik nu een grassoort op mat voor in de plaats gezet. Het is wel geen Zuid-Amerikaan, maar die was er juist niet op mat en ik wou vlug een mooi grasveldje hebben. Ik heb dan maar voor de andere soort gekozen, nl. Lilaeopsis novo zealandia. Ik wou juist een foto maken van de bak om op de blog te plaatsen, maar de batterij van het fototoestel was leeg, dus dat moet nu nog even wachten. Omdat ik dichter bij de bak kwam, kwamen alle vissen weer voor de ruit hangen, behalve de kardinaaltjes. Eén van de koppels zat namelijk weer met een nest eieren en terwijl de ouders kwamen kijken of ze nog wat lekkers kregen, sloegen de kardinaaltjes toe. Zoiets heb ik nooit gezien, de voorste rij greep een eitje en ging dan naar achter om het door te slikken, terwijl de volgende rij naar voren schoot om ook een eitje mee te pikken. Zo wisselden de rijen elkaar af in een sneltempo. De eitjes zijn dan ook bijna allemaal verdwenen, voordat de ouders door kregen dat er iets aan de hand was. Ik heb van een bevriende discusliefhebber enkele jonge vissen gekregen. Eentje is een Blue Diamond, zodat ik mooi in mijn blauwe kleur van vissen bleef, maar de andere was een rood met gele soort. Die steekt nu wel mooi af tegen de andere vissen. Hij wou de vissen uit zijn bak doen omdat hij alleen nog wildvang wou hebben. Ik was dus wel blij met dit mooie cadeau. Nog iets dat het in mijn bak zeer goed doet, zijn de slakken. Van waar ze nu komen weet ik niet, maar ze zijn er weer. Eerst waren ze maar met enkelen, maar nu zijn het er al heel wat geworden dus ik denk dat het weer tijd wordt voor de Anentome Helena. Als die een beetje te goed vooruit gaan in de bak, kan ik ze nog altijd geven aan bevriende aquarianen. De eerste vergadering van de Discusvrienden in Limburg was ook een succes. Er is daarom beslist om 2 vergaderingen per maand te houden. Eentje op de tweede maandag van de maand in Broechem en eentje op de derde vrijdag van de maand te houden in Koersel in zaal Cor. Wie dus die avond niks anders heeft dat dringend is, kan altijd langs komen om mee te luisteren en bij te leren. De volgende vergadering gaat op vraag van de deelnemers over filtering in het aquarium. Dat is ook voor niet-discusliefhebbers een interessant topic. Zeker komen kijken dus.
Het is weeral heibel in de bak. Gisterenavond was het koppel dat eerst uit elkaar was gegaan terug samen eieren aan het afleggen en daarbij joegen ze alle vissen die zich in de buurt durfden wagen doorheen de hele bak. Vanmorgen was het mannetje van het andere koppel stiekem de eieren aan het opeten, terwijl de ouders aan het eten waren. Toen het vrouwtje terug kwam om de eitjes te beschermen, kon ze hem niet weg krijgen. Het mannetje is haar dan te hulp gesneld en samen hebben ze hem weggejaagd. Ik zag toen dat hij aan een ander stuk hout ging staan met zijn vrouwtje en toen ik beter keek zag ik dat zij ook eieren hadden afgelegd. Dat zijn dus 2 legsels in de bak, nummer 4 en nummer 5 en dat op twee weken tijd. Daarom dus dat ik vorige keer zei dat het geen aquarium is, maar een kiekenkot. Gisteren toen ik de bak schoon gemaakt heb, zag ik dat er al slakken in de bak zijn gekomen. Hoe ze erin zijn geraakt weet ik niet, maar ze zitten er weer. Ik moet nu zo vlug mogelijk Anentome Helena halen, zodat het aantal slakken niet te groot wordt. Vorige zondag wou ik ook kijken voor een schooltje Roodneuszalmpjes, maar ze waren niet op voorraad bij Hustinx. Toen wou ik een drietal Apistogramma Cacatuoïdes meebrengen, maar die waren er ook niet meer, alleen nog 2 vrouwtjes, maar ik wou ook een mannetje. Ik zal dus nog maar wat geduld hebben om mijn bak uit te breiden. Intussen is het al bijna zover dat de eerste vergadering van de Discusvrienden in Limburg doorgaat. Ik ben benieuwd hoeveel volk we gaan hebben. Moest je zin hebben, dan moet je zeker ook eens komen kijken. Ik ben er zeker van dat je heel wat kan opsteken van de uitleg van andere discusliefhebbers. Meer info vind je hier, onderaan het artikel http://discusvrienden.com/index.php?news&nid=7 .
Dat is toch niet te geloven hè, ik heb geen aquarium, ik heb een kiekenkot. Dat is nu al de derde keer dat de vissen eieren hebben gelegd in het grote aquarium. Gisteren zag ik het vrouwtje van het ex-koppel Brilliant blue staan schudden met haar gat, terwijl aan de andere kant van het stuk hout het nieuwe vrouwtje ook stond te shaken. Even later was het mannetje bezig met eitjes te leggen met zijn nieuw lief en zijn ex was terug voor de kinderen aan het zorgen. Vanmorgen was ik stof aan het afdoen, toen ik zag dat het koppel niet op de eitjes aan het letten was, ze waren de ex aan het wegjagen. Plots kwam er een hele zwerm kardinaaltjes achter het hout uit en je kon bijna zien hoe ze hun lippen aan het aflikken waren. Ik ging kijken en inderdaad, de eitjes waren verdwenen. Het vrouwtje kwam vlug terug gezwommen en begon te zoeken naar het legsel, maar ze was te laat. Dat komt ervan als je de boel niet in de gaten houdt. In elk geval zijn de vechtpartijen al fel geminderd, maar een van de vissen wordt nog altijd weg gejaagd van zodra hij achter zijn stuk hout uit komt. Er is dus altijd wel iets te zien in de bak. Ik heb nog een berichtje voor alle liefhebbers van discussen en andere vissen: op vrijdag 20 april gaat er een vergadering van De Discusvrienden door in Koersel in zaal Cor. De vergadering begint om 20 uur en het wordt een gespreksavond, dus je kan er al je vragen komen stellen, ook als je geen lid bent van de club. Zeker de moeite om eens te komen kijken.
Het is zover, bijna al mijn jonge visjes zijn de deur uit. Er zijn er nog maar enkele over die aan 10 euro per stuk worden verkocht. Ik weet het, het is een spotprijs, maar ik moet voorlopig nog altijd een bak laten draaien voor slechts enkele visjes en dat kost mij meer dan wat ik kan verdienen als ik ze nog langer hou. Intussen is mijn groot aquarium bijna helemaal zover klaar als ik het zou willen. Ik wil wel nog een hele mooie echinodorus voor achterin de bak en ik zou ook graag een paar Apistogramma Cacatuoïdes hebben, die vind ik mooi. De vissen doen het heel goed in de bak en ik heb al 2 keer een nest eieren gehad. Natuurlijk komen die niet uit, want de kardinaaltjes lusten die eitjes maar al te graag, of het nu Pasen is of niet. Dit is een vooraanzicht van de bak zoals hij er nu bij staat.
Ik heb nog altijd een beetje last van bruine alg, maar dat is normaal in de opstartfase, dat zou vanzelf moeten overgaan. De jonge Blue Diamonds doen het ook goed in de bak, onder het waakzaam oog van hun moeder. De meeste planten groeien gelijk kool, alleen de Hemianthus Callitrichoïdes wil maar niet aanslaan.
De Corydoras woelen die kleine dingen ook elke keer weer los, zodat ik ze telkens opnieuw moet planten. Ik denk dat ik ze maar ga vervangen door Echinodorus tenellus. Dat contrasteert ook mooier met het plantje dat voor het hout staat en waarvan ik de naam vergeten ben. Ik ben in elk geval al heel tevreden over hoe de bak er nu uitziet.
Ik ben heel blij, mijn nieuw aquarium gaat heel goed vooruit. Alle planten zijn geplant en ze zijn al goed aan het groeien. Ik heb uit mijn voorlaatste nestje, 5 jonge Blue Diamonds in de bak gezet en gisteren en vandaag heb ik het nitrietgehalte van het water gemeten en dat is 0,0. Ik heb vandaag de ouders van de Blue Diamonds uit de kweekbak bevrijd en in de grote bak gezet. Ze wisten precies niet goed hoe ze moesten reageren op zoveel ruimte. Het leek bijna of ze pleinvrees hadden, want ze bleven eerst maar hangen in het linkerhoekje van de bak. Daarna zijn ze toch stilaan begonnen met het nieuwe terrein te verkennen en ze leken me heel tevreden te zijn. Het was heel gek om te zien hoe het vrouwtje het mannetje telkens een duwtje in de zij gaf om hem aan te sporen om toch eens wat verder weg te zwemmen. Als hij dat dan deed, haastte zij zich achter hem aan, precies of ze bang was om alleen te blijven in dat hoekje. Ik kon haar bijna horen zeggen: "Allez jong, ga dan eens kijken. Ik denk dat het geen kwaad kan hoor, ga maar eens vlug zien." En hij, de sukkel, moest dan luisteren naar moeder de vrouw. Ik ga nu een weekje wachten, dan het nitriet nog eens testen en als dat goed blijft, mag het volgende koppel verhuizen. Dat zullen dan de ouders zijn van het laatste nestje. Dan weer een weekje wachten en dan het koppel dat eigenlijk geen koppel is. De rest van de vissen heb ik ook weg gedaan, zodat er enkel blauwe vissen in de grote bak komen. Ik wil er ook een schooltje van een hondertal kardinaaltetra's bij zetten. Gisteren waren we in Nieuwegein op het Vivarium en daar hebben we nog enkele mooie planten gekocht. We hadden ook een geweldig mooi stuk hout gezien van ongeveer 1,5 meter lang en een 75-80 cm hoog. Ideaal voor in ons aquarium, maar zo loodzwaar, dat we het maar hebben laten staan. Je moest bijna een kraan hebben om dat in je bak te krijgen. Begin daar eens aan te heffen, terwijl je op een ladder staat. We hebben dus een kleiner stuk mee gebracht, maar wel een heel mooi stuk. Gisterenavond dan eerst de lichtkap half moeten afbreken voordat we het nieuwe stuk erin kregen. Maar eerst zijn de 2 oude stukken die erin stonden er nog uitgehaald. Gevolg: de hele living onder water van het gemors. Dan nog even de nieuwe plantjes erin gezet, opgedweild en dan naar bed. Moe, maar voldaan, zoals dat heet. Ik zal vanavond eens proberen om een paar foto's te maken van het geheel. Intussen zijn er weer wat van de jongen Brilliant blue visjes de deur uit. Nog maar 11 stuks te gaan en dan zijn ze allemaal verkocht. Behalve de visjes die ik zelf heb gehouden natuurlijk.
Het is zover, mijn nieuw aquarium is helemaal klaar en draaiend. Ik heb er vorige week mijn plantjes in gezet. Ik had ze besteld bij een online plantenverkoper en ik ben zeer tevreden. Alle planten waren in perfecte staat toen ze afgeleverd werden. Ik had op zondag de bestelling doorgegeven en op donderdag waren de planten hier. Ik kreeg telkens een mail als mijn bestelling behandeld werd of naar het verzendpunt was gebracht en van dan af kon ik ze volgen op het verzendpunt. Heel gemakkelijk allemaal en de prijs viel ook heel goed mee. Natuurlijk zijn het geen volgroeide planten, maar jonge plantjes, maar ze waren heel mooi, fris groen en er was geen enkel blaadje bruin of gebroken of zo. Het was wel enkele uren werk om ze in de bak te zetten, maar met de planttang die ik gekocht had ging het gelijk een fluitje van een cent. En dan te zeggen dat ik voor die planttang maar 2,10 euro betaald heb, dat was zijn geld meer dan waard. Ik zou nooit met de hand hebben kunnen planten, tenzij ik in de bak ging zitten natuurlijk, omdat hij 80 cm hoog is en mijn armen veel te kort zijn. Ik was deze keer ook niet nat tot achter mijn oren, toen ik gedaan had met planten. De bak was al een goeie week aan het draaien met de hulp van bacteriën uit mijn andere bakken en uit een fles. Bij mijn jongste visjes zat er eentje dat door de anderen telkens werd weggejaagd en dat dus heel erg was achter gebleven in zijn groei. Het arme ding zag ook altijd donker van de stress, maar toch bleef het in leven. Ik heb het uit de kweekbak genomen en in de grote bak gezet. Op enkele uren tijd had het zijn normale kleur en was het op zoek naar voedsel. Gisteren heb ik er dan een paar van de corydoras Sterbai in gezet en die hadden het ook heel erg naar hun zin. Nu moet ik nog geduld hebben tot de bak wat meer is ingedraaid en dan kunnen de andere vissen er stilaan in overgezet worden. De jongen blijven natuurlijk nog apart zitten, want die moeten nog heel veel verversingen krijgen en begin maar eens een volume van 1400 liter elke dag te verversen. Dat kan mijn osmose toestel niet trekken. Intussen hebben we al wat nieuwe liefhebbers bij gekregen hier in de buurt en er zijn al wat van de oudste jongen verhuisd naar een van hen. Ze worden er heel erg vertroeteld en ik ben ze al gaan bezoeken in hun nieuwe thuis. Geloof me, ze komen niks tekort en dat is wel fijn om te weten als je er zoveel werk in hebt gestoken. Nu moet ik alleen nog maar hopen dat mijn planten vlug aanslaan en dat ze heel goed gaan groeien, dan is binnenkort mijn bakje een echt oerwoud. Als planten heb ik in de bak de volgende soorten gezet: een paar Echinodorussen die wat groter uitgroeien, Alternanthera reineckii, Cabomba aquatica, Heminanthus callitrichoïdes, Heteranthera zosterifolia, Ceratopteris siliquosa, Gymnocoronis spilanthoïdes, Mayaca vandelli, Vallisneria gigantea, een soort Staurogyne en op het hout Microsorium windelow. Bijna alle planten komen dus uit Zuid-Amerika, behalve de Javavaren en de Vallisneria. Een paar van de houtstukken blijven nog boven drijven, maar ik hoop dat ze binnenkort naar beneden zullen zakken of dat ik ze toch tenminste beneden zal kunnen houden, want nu lukt het nog niet. Nu moet er nog een beetje gewerkt worden aan de toevoeren van water en CO2 en aan de overloop van de bioloog, maar dat zal ook wel in orde komen. Hier zijn een paar foto's van mijn bakje, zoals het er nu uitziet. Ik hoop binnen enkele weken foto's te kunnen plaatsen van een mooi volgroeide bak met vissen erin.
Midden in de bak liggen een paar netjes met wat mos erin. Van zodra het hout beneden blijft, kan ik die bundeltjes erop vast zetten, zodat het hout mooi begroeid wordt met mos.
Vandaag heeft René de afvoer gemaakt van het aquarium naar de bioloog en de terugvoer uit de bioloog in het aquarium. Het is niet eenvoudig, want er is maar weinig plaats tussen de bovenkant van de bioloog en de onderrand van de ijzeren onderbouw. In elke buis komen er dan ook nog kranen om het water af te sluiten, zodat aan dezelfde buis als de terugvoer uit de bioloog, ook de buis om water te verversen kan gekoppeld worden. De kraan op de terugvoerbuis moet dan verhinderen dat het water voor de verversing in de bioloog stroomt. Het wordt dan rechtstreeks in het aquarium gepompt. Het water dat daarna terug in de bioloog loopt kan via een aansluiting op de riolering weglopen. Deze aansluiting moet nog gemaakt worden, want René moet hiervoor ook nog een gat in de bioloog boren. Als het water dan hoog genoeg komt in het laatste vak, dan stroomt dit in de riolering. Op die manier hoef in niet elke keer te slepen met tuinslangen gelijk voorheen. In de kast komt ook nog een buis waarop een afhevelslang aangesloten wordt. Zo kan ik dan afhevelen in de riolering. Morgen ga ik de bak voor de eerste keer halfweg vullen, zodat het hout zich kan volzuigen met water, anders zal het gaan drijven en de planten los trekken die ik ergens in de loop van volgende week wil planten. Ik moet ze wel nog bestellen. Hier is al een nieuwe foto:
Het hout is intussen in de bak gelegd en er ligt al kiezel op de bodem. Natuurlijk moet de kiezel nog juist gelegd worden, maar dat komt in de loop van de week wel. De jonge visjes groeien intussen goed.
Amai, er komt veel bij kijken voordat mijn aquarium eindelijk kan opgestart worden. De droogtijd is nu eindelijk voorbij en René is begonnen met het plaatsen van de stopcontacten aan 1 kant van de bioloog en aan de andere kant komen de kranen voor de aan- en afvoeren van het aquarium. Gisteren ontdekte ik dat er een barst zit in de bioloog, dus die moet nog gemaakt worden, dat wordt weer wat droogtijd. Ik denk dus dat het nog wel een paar weekjes kan duren voor ik eindelijk mijn aquarium kan opstarten. Ik ben vandaag begonnen met het uitwassen van het grind. Een heel karwei, want ik moet 120 kg grind uitwassen. Vandaag zijn de eerste 60 kg erin gegaan. Ondertussen ziet de bak er volgens mij al heel goed uit, zelfs zonder iets erin. Hier, oordeel zelf maar: Nog even geduld dus, dan is het zover.
Zo, het eten is klaar, nu nog wachten op René en we kunnen beginnen te eten. Hij is de pony's verzorgen, want met deze koude moet hij een paar keren per dag gaan kijken of alles ok is en of hun water niet bevroren is. Ik moet seffens mijn visjes weer verversen, zodat ze goed blijven groeien. Een paar dagen geleden heeft het koppel Snakeskin blue ook jongen gekregen. Het is wel maar een klein nestje, maar beter een klein dan geen. De eerste twee dagen wilden ze niet op de ouders gaan zitten, dus heb ik ze toen maar bijgevoerd en ze hebben het gehaald. Of toch tenminste het grootste deel van wat overgebleven was van het legsel. Ik had een paar weken geleden de filter die te veel stroming gaf uit de bak gehaald, maar elk legsel werd voor 3/4de wit. Ik denk dus dat het mannetje zijn werk niet goed doet. In elk geval waren er deze keer een 40-tal larfjes uitgekomen. Omdat ze niet allemaal dadelijk op de ouders zijn gaan zitten heeft ongeveer de helft de eerste 2 dagen niet overleefd, maar een twintigtal jongen is ook al mooi. Je ziet het, ik ben vlug tevreden. Ik heb eergisteren gebeld om te vragen waar mijn nieuw aquarium bleef: het zou zo lang geduurd hebben omdat de leverancier van de lichtkap rond Kerst en Nieuwjaar 3 weken gesloten was geweest. Ik mag nu volgende week terug bellen om te zien wanneer ze kunnen leveren. EINDELIJK. Mijn geduld wordt toch nogal op de proef gesteld hè. Ik hoop dat ik gauw wat foto's kan plaatsen van mijn nieuwste aanwinst.
Om te beginnen wil ik iedereen een heel gelukkig en gezond 2012 toewensen met veel plezier in de hobby. Ik ben intussen terug thuis en kan nu weer zelf de zorg voor mijn visjes op mij nemen. Binnenkort verwacht ik de levering van het nieuwe aquarium, dus ik zit op hete kolen. Er is nog heel wat werk te verzetten voor het aquarium kan worden opgestart, want René wil zo veel mogelijk alle werkzaamheden voor het onderhoud gemakkelijker maken. Er moet dus nog heel wat gedaan worden, kranen bij geplaatst, afvoeren gemaakt en meer van dat soort dingen. De jonge visjes doen het zeer goed. Ze groeien goed, eten mij de oren van mijn hoofd en staan altijd klaar om meer te eten, elke keer als ik mijn gezicht laat zien. Intussen heeft het koppel Snake Skin Red al 2 dagen oude larfjes. Ze zullen dus vandaag of morgen gaan beginnen zwemmen. Ik ben benieuwd of ze niet in de filters terecht gaan komen, want er hangen 2 binnenfilters in hun bak die tamelijk veel stroming geven. Hierdoor zijn ook de meeste eitjes niet bevrucht geworden. Als de jongen het niet halen, zal het voor een volgende keer zijn. Ik moet nog een luchtfilter maken voor in hun bak, zodat ik de andere filters kan uitzetten als er jongen zijn. Nu moet ik nog maar eens een bak gaan verversen. Het water dat ik gebruik is natuurlijk alleen nog osmosewater met mineralen.
De jonge visjes zijn vandaag 12 dagen oud en ze groeien gelijk kool. Ze krijgen dan ook de allerbeste zorgen van René. Ik ben sinds ongeveer een weekje op vakantie in het ziekenhuis. Eerst was het maar voor een nachtje, maar omdat ik zo een voorbeeldige patiënte ben, stelden ze mijn vertrek elke keer weer een paar dagen uit. Begin volgende week mag ik dan toch naar huis, naar mijn beestenboel. Ik mis ze natuurlijk wel heel erg, want hier is weinig te beleven en als er wel iets te beleven is, dan is het meestal niet zo heel goed. Intussen zit ik natuurlijk ook vol spanning te wachten op mijn nieuw aquarium. Ik was al begonnen met uitdenken hoe ik de inrichting zou doen, maar dat is nu ook een beetje op de lange baan geschoven. Maar uitstel is natuurlijk nog geen afstel en van zodra alles op zijn plaats staat zal ik eens een foto plaatsen, zodat je kan meegenieten. Tot dan wens ik u een heel prettig eindejaar en voor 2012 heel veel geluk, veel liefde, een fijne hobby en een heel goede gezondheid om van dit alles te kunnen genieten.
Amai, wat een drukte. Had ik je al verteld van ons aquarium dat begon door te buigen? Ik denk het wel. De trekruiten waren dus los gekomen en de voorruit boog gevaarlijk ver door. Wij dus op de uitkijk om zo vlug mogelijk een nieuw aquarium te kunnen plaatsen om de vissen over te zetten en de beschadigde bak leeg te maken. We vonden een pracht van een bak en de nodige hulp om hem binnen te krijgen. Het was er eentje van 250x60x80 cm, op een eiken kast. Dat binnen brengen was een heel secuur werkje door de beperkte ruimte die wij hier hebben in de hall, maar met man en macht was het toch gelukt. De bak stond op zijn plaats en we hebben er toen nog eentje op gedronken. De maandag daarna begon René al heel vroeg om de bak zuiver te maken, want hij was echt heel erg vuil. Tijdens dat poetswerk is er iets mis gegaan en de achterruit is gebarsten. Ik kreeg natuurlijk bijna een hartaanval en René heeft gevloekt in minstens 3 verschillende talen, maar het onheil was gebeurd. Intussen hebben we een nieuwe bak besteld en die zal in de loop van januari geleverd worden. Het is natuurlijk maatwerk en met de feesten duurt het nog wat langer. We hebben intussen de oude bak weggehaald en de vissen in een ander onderkomen geplaatst, want met 2 van die grote bakken in huis konden we anders niet meer in de keuken geraken zonder heel wat gewring. Nu moest er nog opnieuw behangen worden en dat ging beter met alle bakken leeg en verplaatsbaar. Dus eerst het oude behang verwijderd, de muren wat opgeknapt, want die hadden wel wat schade geleden en vandaag wordt het plafond voor de laatste keer geverfd. Hopelijk kunnen we straks beginnen met te behangen, dan geraakt de kerstboom nog net op tijd op zijn plaats. In al die drukte heeft een van de koppels eitjes afgelegd. Het water in hun bak was nu volledig osmosewater met mineralen en wonder boven wonder, gisteren zwommen de jongen mooi rond en ze zitten allemaal op de ouders. Vanmorgen zaten ze er ook nog, dus al bij al ben ik toch een heel tevreden mens.
