Het ar­ran­ge­ment van de Ci­ty Trip naar New York voor­zag eve­neens in een rondrit door­heen Man­hat­tan. On­der de­skun­di­ge  be­ge­lei­ding van een vrou­wel­ij­ke gids (met Ita­li­aans-Egyp­ti­sche ou­ders) brach­ten wij een be­zoek aan de di­ver­se ge­deel­ten van  Man­hat­tan. Di­ver­se stops wa­ren voor­zien in de di­ver­se wij­ken. Zo be­zoch­ten wij ach­te­reen­vol­gens het Lin­coln Cen­ter, een stuk­je Har­lem, 5th Ave­nue (met een be­zoek­je aan de Trump Buil­ding),  het Roc­ke­fel­ler Cen­ter, het hoofd­kwar­tier van de Uni­ted Na­ti­ons,Litt­le Ita­ly, Chi­na­town, Wall Street,  de vroe­ge­re kaai­en, So­ho en Green­wich Vil­la­ge.

In de na­mid­dag haal­den wij on­ze ti­ket­ten voor de mu­si­cal "Show Bo­at" voor mor­ge­na­vond. Ver­der wan­del­den wij rond in het cen­trum van de stad met nu en dan een be­zoek­je aan een wa­ren­huis (om af te koe­len). Ook re­ser­veer­den wij de, in de trip in­be­gre­pen maal­tijd  in het Ja­pans Re­stau­rant "Be­ni­ha­na", een van de be­ste Oos­ter­se keu­kens van New  York.

Wij brach­ten eve­neens een be­zoek aan Cen­tral Park, ge­le­gen te­ge­no­ver ons ho­tel. Het park is enorm groot. Het loopt van de 59ste straat naar het noor­den tot de 125ste en van 5th Ave­nue naar 8th Ave­nue in het We­sten. Wij ont­dek­ten er een wa­re oa­se van  rust in het mid­den van de druk­te van een we­reld­stad. Wij wer­den er stil van de stil­te om ons heen. Het la­waai van Man­hat­ten bleek thans heel ver weg. Slechts nu en dan hoor­den wij heel in de ver­te een na­galm van een po­li­tie- of brand­weer­si­re­ne. Cen­tral Park heeft de naam ge­vaar­lijk te zijn. Vol­gens de kri­mi­na­li­teits­sta­ti­stie­ken even­wel is het een van de ru­stig­ste buur­ten van New York. In 1994 tel­de men er slechts één moord en een 240 tal over­val­len en aan­ran­din­gen, naar Ame­ri­kaan­se nor­men te ver­waar­lo­zen.

Het park telt hon­der­den pa­den en paad­jes met klei­ne heu­vels, park­jes en gro­te, bre­de la­nen. Op de­ze la­nen tref­fen wij rol­ler­ska­ters, wie­ler­toe­ri­sten, jog­gers en koet­sen aan. In­druk­wek­kend is eve­neens de New York­se sky­li­ne, die ron­dom Cen­tral Park te zien is. Wij had­den de in­druk dat het kalm was in het  park.  Het  is  even­wel be­drie­glijk als men weet dat jaarlijks zo maar event­jes 20 mil­joen be­zoe­kers Cen­tral Park be­zoe­ken. Een uit­ge­breid be­zoek aan Cen­tral Park en de tal­rij­ke be­ziens­waar­dig­he­den in en op de rand van het park zou ver­schil­len­de we­ken in be­slag ne­men.

Na een ver­fris­sen­de dou­che en een rust­pe­ri­o­de op on­ze ho­tel­ka­mer gin­gen wij vroeg eten in het Ja­pans re­stau­rant Benihana's, waar voor ons heel wat gro­ten  der aar­de aan ta­fel za­ten (zo­wel  po­li­ti­ci als za­ken­lui of ook nog film­stars). Op de ge­ken­de Ja­pan­se wij­ze werd ons eten aan on­ze ta­fel be­reid. Ach­te­reen­vol­gens kre­gen wij : een kla­re bou­il­lon met cham­pig­nons, prei en ajuint­jes - een slaat­je - ge­bak­ken scampi's met gour­get­ten - Kip - Ste­ak met cham­pig­nons en rijst .

Na het avond­maal slen­ter­den wij op­nieuw langs de di­ver­se sou­ve­nirs­hops van 5th en 7th Ave­nue. Toen wij in het be­ken­de Har­ley Da­vid­son­ca­fé een kof­fie wil­den gaan drin­ken, bleek dit on­mo­ge­lijk ge­zien 's avonds uit­slui­tend re­stau­ra­tie ge­ge­ven werd.  Spij­tig, want er heerste een heel spe­ci­a­le sfeer

20-05-2005, 21:10 Geschreven door inforg
Reageren (0)

New York 95 - Dag 2

Na een betrekkelijk goede nachtrust werden wij al om 6u30 gewekt door de wekdienst van het hotel. In het restaurant van het hotel namen wij een volledige breakfast, de duurste van gans de reis, nl. zo maar eventjes 14 US $ (ongeveer 420 BF), maar dan was ook alles voorzien. Gezien het nu al zo warm was hadden wij enkel koude gerechten genomen aan de zelfbedieningstafel. Toen wij wilden afrekenen werd door een zeer correcte ober ons slechts 11 US $ per persoon aangerekend. Wij hadden inderdaad geen warme eieren of spek of andere warme gerechten genomen.

De voor­mid­dag was voor­be­hou­den voor een rondrit door­heen Haarlem en een be­zoek aan een Go­spel­kerk. Dank zij de­ze tour, vlot in het En­gels en het Duits gecommentarieerd door een zwar­te gids, kwa­men wij in contact met een an­der Haarlem dan het­geen ons be­kend was . Haarlem is niet al­leen cri­mi­na­li­teit en krot­wo­nin­gen, het is ook een wijk in vol­le ex­pan­sie. De ou­de krot­ten wor­den af­ge­bro­ken of gerestaureerd. De be­wo­ners van de­ze noch­tans be­ruch­te wijk de­den ze­ker niet vij­an­dig tegenover de groe­pen wan­de­len­de toeristen. Zij de­den eer­der on­ver­schil­lig. Die on­ver­schil­lig­heid verdween ge­heel toen wij in de kerk toekwamen. Wij wer­den er zeer har­te­lijk ont­van­gen en kre­gen zelfs ap­plaus toen de pre­di­kant een rond­vraag deed naar de aan­we­zi­ge na­ti­o­na­li­tei­ten.  Een gospeldienst moet je ze­ker bij­wo­nen te­mid­den van de ech­te be­wo­ners van Haarlem. Het was een ge­voel apart. De men­sen le­ven he­le­maal met de dienst mee. Ie­de­re woens­dag en zon­dag wor­den spe­ci­a­le dien­sten voor­be­hou­den voor men­sen die een drank- of drugsprobleem heb­ben of had­den. De mees­ten wa­ren in­mid­dels cle­an ge­wor­den en ga­ven dan ook door mid­del van gospels ui­ting aan hun ge­voe­lens van dank­baar­heid. Je zag er men­sen van al­le ge­slach­ten en leef­tij­den. Met het zo­ge­naam­de stoeltjesgeld van­we­ge de bui­ten­land­se toeristen wordt de kerk en de daar­bij­ho­ren­de foun­da­ti­on be­heerd. De kerk­gan­gers wa­ren heel dank­baar voor de bui­ten­land­se in­te­res­se.

Toen we de gospelkerk ver­lie­ten kon­den wij niet meteen in de au­to­car stap­pen. Een per­so­nen­wa­gen had on­ze car aan­ge­re­den. Een nieu­we car was in­mid­dels al ge­vraagd en met een kwar­tier­tje ver­tra­ging kon­den we on­ze terugreis aan­van­gen.

Wij stap­ten af aan Cen­tral Park South, op en­ke­le mi­nu­ten van  ons ho­tel. In het ho­tel kre­gen wij de bevestiging dat wij de­zelf­de ka­mers moch­ten be­hou­den. In het win­kel­tje van het ho­tel werd de laat­ste film, ge­trok­ken met on­ze Mi­nol­ta af­ge­ge­ven. De­ze avond zou­den wij het re­sul­taat al kun­nen be­kij­ken.

Al vroeg in de vooravond wer­den wij in hert be­zit ge­steld van de foto's. On­danks de zeer moei­lij­ke om­stan­dig­he­den waar­in zij ge­no­men wer­den, was het re­sul­taat toch be­hoor­lijk.

Het avond­maal werd ge­no­men op de hoek van 6th Ave­nue. De door Mi­chèle be­stel­de kou­de scho­tel was reu­ze groot en reu­ze lek­ker. De dien­ster had ons voor­af ver­wit­tigd dat twee per­so­nen ge­noeg te eten zou­den heb­ben. Maar ja, ik had nu een­maal zin in een lek­ke­re ge­roos­ter­de heil­bot.

Na het avond­maal brach­ten wij een be­zoek aan Bro­ad­way, het cen­trum voor de Mu­si­cals. Keu­ze was er in over­vloed : Cats - Les Mi­sé­ra­bles - The Phan­tom of the Ope­ra - Miss Sai­gon - Bel­le and the Be­ast - Show­bo­at - .... Keu­ze ge­noeg. Mi­chè­le en ik­zelf beslisten om vrijdagavond, on­ze laat­ste avond in de USA, een mu­si­cal te gaan be­kij­ken. Eric en Ri­ta zou­den hun ei­gen weg gaan.

Al wan­de­lend in een nog steeds oven­war­me New York, met nu en dan wa­ter­drup­pels af­kom­stig uit de airco's en stoom­wol­ken uit de ver­luch­tings­ga­ten van de Me­tro, kwa­men wij te­rug in de om­ge­ving van Cen­tral Park.

12-05-2005, 11:44 Geschreven door inforg
Reageren (0)

Reeds om 6u30 wer­den wij ge­wekt. Voor een laat­ste maal tij­dens de­ze ron­dreis kon­den wij ge­nie­ten van een over­heer­lijk ont­bijt­buf­fet van het Los An­ge­les Air­port and To­wers Hil­ton Ho­tel.

Met de goed ge­or­ga­ni­seer­de gra­tis shutt­le bus van  het ho­tel wer­den wij in een mi­ni­mum van tijd naar de lucht­ha­ven­ge­bouw van Ame­ri­can Air­li­nes ge­bracht. Ge­zien wij een bin­nen­land­se vlucht naar New York had­den ge­boekt werd on­ze ba­ga­ge reeds op het voet­pad voor het ge­bouw in­ge­boekt. Al­les ver­liep zeer vlot en op tijd ver­trok on­ze vol­ge­la­den Boeing 767 rich­ting New York.

Na een goe­de vlucht be­reik­ten wij de J.F. Ken­ne­dy lucht­ha­ven van New York. Vlot wer­den wij in het be­zit ge­steld van on­ze rei­skof­fers, maar dan be­gon het pas. Er stond geen af­ge­vaar­dig­de van Ame­ri­can­tours In­ter­na­ti­o­nal aan de lucht­ha­ven. Noch­tans ver­meld­de de ge­boek­te Ci­ty­trip een ver­wel­ko­ming op de lucht­ha­ven. Na in­for­ma­tie aan de di­ver­se ba­lies  en te­le­fo­ni­sche kon­tak­ten met het free pho­ne num­ber van Ame­ri­can­tours In­ter­na­ti­o­na­le bleek dat de plaat­se­lij­ke af­de­ling van ATI wel de­ge­lijk op de hoog­te was van on­ze komst. Mo­ge­lijks zou de af­ge­vaar­dig­de door een on­ge­val ver­hin­derd zijn. Wij kre­gen spon­taan en na veel ver­ont­schul­di­gin­gen de toe­stem­ming om ons op ei­gen be­we­ging naar het ho­tel te be­ge­ven. De ko­sten  zou­den ons wel te­rug­be­taald wor­den via ons rei­sa­gent­schap.

Een Ca­ry bus naar het cen­traal sta­ti­on van New York kon­den wij niet ne­men, ge­zien ener­zijds on­ze hoe­veel­heid ba­ga­ge en wij an­der­zijds va­nuit het Cen­traal Sta­ti­on toch een taxi zou­den moe­ten ne­men. Om de­ze re­de­nen na­men wij dan maar twee taxi's rich­ting  Roos­e­velt Ho­tel. Daar aan­ge­ko­men bleek het ho­tel ge­slo­ten en  zelfs ver­ze­geld te zijn. Ge­luk­kig wa­ren wij door Ben­ny Van­dam­me van ons rei­sa­gent­schap in het be­zit ge­steld van en­ke­le adres­sen van ho­tels in  New York waar­me­de Om­ni­um Tours soms sa­men­werk­te. Op goed ge­luk af vroe­gen wij de taxi­chauf­feurs ons af te zet­ten aan het ho­tel St Mo­ritz on the Park, ge­le­gen te­ge­no­ver het Cen­tral Park.

Daar aan­ge­ko­men bleek en­kel voor die nacht nog twee ka­mers be­schik­baar te zijn. Mor­gen zou­den zij ons dan ver­der hel­pen met het zoe­ken van een an­der ho­tel. Het zou evenwel moeilijk zijn want de hotels in het centrum van de City zaten stampvol.

Van zo­dra wij op de ka­mer kwa­men werd on­mid­del­lijk kon­takt op­ge­no­men met Ame­ri­can­tours In­ter­na­ti­o­nal te Los An­ge­les, die ons be­loof­den zo vlug mo­ge­lijk en ui­ter­lijk te­gen 's an­de­ren­daags een oplos­sing te vin­den voor ons pro­bleem. Am­per een half uur­tje la­ter kre­gen wij van­we­ge ATI de be­ve­sti­ging dat al­les in or­de was en dat hun New  York­se ve­sti­ging voor ons ge­boekt had in het ho­tel waar­in wij thans ver­ble­ven.Zij zouden ons dienaangaande een fax hebben toegestuurd toen wij in San Francisco verbleven. Maar ja, in  ; San Franckisco hadden wij ook vouchers gekregen voor twee verschillende hotels. Vandar de vergissing. De do­cu­men­ten voor ons ver­blijf te New York zou­den ons ui­ter­lijk te­gen 's an­de­ren­daags af­ge­ge­ven wor­den.Eind goed al goed. Wij hadden nu toch ene beter hotel dan aanvankelijk voorzien was.

Na een lek­ker avond­maal in het re­stau­rant van het ho­tel (zalm op een spi­na­zie­bed­je) be­slo­ten wij nog een klein stap­je in de New York­se we­reld te plaat­sen. Het ho­tel was in­der­daad zeer gun­stig ge­le­gen : rech­to­ver het Cen­tral Park en niet ver van 5th - 6th en 7th Ave­nue, de gro­te win­kel­stra­ten van New York.

Ge­zien de pro­ble­men  met on­ze Mi­nol­ta ko­dak heb­ben wij op 7th Ave­nue, in een van de tien­tal­len ko­dak- en film­win­kels een re­ser­ve­ko­dak ge­kocht te­gen een be­la­che­lijk la­ge prijs. Al­le fo­to- en vi­de­o­toe­stel­len staan hier be­sten­dig in su­per ster aan­bie­ding. Wij no­teer­den voor som­mi­ge ap­pa­ra­ten ver­min­de­rin­gen tot -50 %.

Toen wij, iet­wat ver­moeid door de reis en ook door de warm­te, te­rug­kwa­men op on­ze ho­tel­ka­mer dien­den ik mij te­rug te be­ge­ven naar de re­cep­tie. Er was een pak­je af­ge­ge­ven. Voor­al­leer ik in het be­zit werd ge­steld van het pak­je, dien­de ik mij vol­le­dig te iden­ti­fi­ce­ren, nl. pa­spoort en in­boe­king­skaart voor het ho­tel. Het pak­je bleek de do­cu­men­ta­tie te zijn voor on­ze Ci­ty Trip. De af­ge­vaar­dig­de van ATI was wel de­ge­lijk naar de lucht­ha­ven van New York ge­gaan, maar be­vond zich, zo­als ge­brui­ke­lijk bij Ci­ty Trips aan de uit­gang van de In­ter­na­ti­o­na­le vluch­ten in plaats van aan  de in­gang van de na­ti­o­na­le vluch­ten.  Het was pas na­dat hij kon­takt had ge­no­men met het hoofd­kan­toor dat hij zijn ver­gis­sing had be­merkt. En­fin, al­les was ge­re­geld en de As­si­stant Ma­na­ger van het Ho­tel zou al het no­di­ge doen op­dat wij on­ze ka­mers zou­den kun­nen be­hou­den, al­hoe­wel het ho­tel vol­boekt was.

On­danks het la­waai van een ou­de air­co kon­den wij toch in­sla­pen.

 Het vervolg van ons verhaal over ons verblijf in New York kunt U terugvinden op mijn site
http://users.telenet.be/redgy.ferier

28-04-2005, 09:40 Geschreven door inforg
Reageren (1)