Mijn schat is hier bijna niet weg te slaan, net als een vrouw die naar de solden gaat kijken, en maar overal blijven plakken he.
Ik heb even gesolliciteerd bij de Nasa maar ze konden mij niet gebruiken haahah
Lag het aan mijn leeftijd ik zou het begod niet weten
Nog enkele van die enorme raketmotoren
En nu zijn wij weg, ik voel bijna mijn voeten niet meer, maar moe en voldaan keren wij terug richting hotel
Bedankt Ann
Bedankt Opatje
Bedankt Nobless
Bedankt Pietje
Bedankt Mathilda.
Een interessant adres?
02-07-2005
Montréal
Montréal is de laatste stad van deze reis. Montréal is de grootste stad in Quebec, en de tweede grootste in Canada. Het antal inwoners is 3.359.000. Aaangezien het deze dag slecht weer was hebben wij juist de Biodoom van Montréal gezien, daar waar de Olympische spelen plaatsvonden in 1976. Deze foto zie je in de rechtse strook. Deze reis zit erop, nu kunnen wij dromen voor de volgende reis.
Ik heb altijd veel interesse gehad voor de indiaanse cultuur. Zo heb ik in 1992 bij de Navajo's gelogeerd, een zeer integer en vriendelijk volk. In 1994 heb ik een missiepost van de Chayenne indianen bezocht. In chayenne zelf heb ik pow-wow's gezien, dit zijn samenkomsten van indianen ,van veel verschillende stammen, en waar men wedstrijden houdt voor de mooiste dansen muziek en kledij, dit meemaken is adembenemend mooi. Een weetje; in de stad Chayenne is er jaarlijks de laatste week van juli een feest, men noemt het The old frontier days, dit is een zeven dagen lang duurend feest, met alle dagen een parade van indianen te paard en volledig in de originele kleding, alsook cowboys en cowgirls en nog zoveel meer. De parade is zeker 2 km lang zoiets blijft je altijd bij.
Het monent dat wij in Canada waren was er in het museum een exeptionele tentoonstelling over het vergane Pompeii. Tijdens de regering van Keizer Titus, werd de stad bij een uitbarsting van de Vesuvius bedolven onder een zes meter dikke laag van puimsteen-korreltjes( lapilli ) en as . Rond 1750 ontdekten onderzoekers onder een laag modder en as de resten van mensen en twee romeinse steden. Veel mensen waren bedolven door vulkanisch as dat ( vermengd met regen ) als vloeibaar cement naar beneden kwam vallen. Hierdoor zijn vele resten gevonden van vroegere inwoners die zo goed bewaard zijn, dat we zelfs de kleding, kapsels en gelaatsuitdrukkingen konden onderscheiden.
Sinds een jaar of tien is de Canadese regering druk bezig zich te verontschuldigen voor het beleid van de voorgaande honderd jaar tegen de inheemse bevolking van hun land. En het blijft gelukkig niet bij excuses, er wordt ook actief gewerkt aan het verbeteren van de leefomstandigheden van de Canadese indianen. De autochtonen zelf proberen gebruik te maken van de vernieuwde intresse, om hun lot te verbeteren.
Het museum van Canada stelt pareltjes tentoon, inzake kleding en gebruiksvoorwerpen van de Indiaanse cultuur. In Canada staan zo'n 783.000 personen als indiaan geregistreerd, waaronder de Cherokee, de Mohawk, de Cree, de Blackfoot, de Ojibwe , en de Iroquois waar ook de Huronen deel van uitmaken. Dit zijn maar een paar van de 52 indianenstammen die in Canada leven. Deze zijn versprijd over zo'n 2400 reservaten. Wist je dat het woord dolfijntje in de Cherokee taal doliwitsinittsi is, bijna alle indianen spreken een fonetische taal, geen geschreven taal.
Het Canadees historisch museum van culture, verschaft je een schat aan informatie over het verleden en heden van Canada. Het is ook het meest bezochte museum van Canada. In de jaren 80 werd het fel bekritiseerd, omdat de kosten voor de bouw ervan torenhoog waren. Maar het resultaat mag er wezen,het is een top museum. Wij hebben er vijf uur vertoeft, en hebben niet alles gezien, je moet er echt een volle dag voor vrijmaken. Het museum is ontworpen door architect Douglas Cardinal.
