|
ben vaak alleen met mijn gedachten.
en ik stel me zelf de vraag,
wat staat me nog te wachten?
wat wordt mijn stemming voor vandaag?
zou ik dansen ,zou ik zingen
zou ik schreeuwen van verdriet?
zou ik huppelen en springen,
ach,ik weet het niet.
zou ik de liefde kunnen geven ,
die ik diep van binnen voel?
zou ik iedereen weer haten,
zonder reden en zonder doel?
zou ik ooit kunnen leven,
met al deze chaos en pijn?
zou ik ooit gelukkig worden
en de oude weer zijn?
ik zou het nog niet weten,
ik wacht maar rustig af.
maar al deze vragen blijven spoken,
ik kom er niet vanaf.
als mensen willen helpen,
en ze doen dan ook hun best,
dan maak ik weer een foutje,
en heb alles weer verpest.
ik kan het echt niet helpen,
dat ik dit allemaal zo voel.
mijn leven is gewoon een zooitje....
een enorme warreboel !!! | 
