plots een knal een lichtflits alles was voorbij
weg je jonge leven nooit meer die twinkeling in je ogen nooit meer die speciale lach zo eigen aan jou
ik zal je nooit meer zien nooit meer ruiken nooit meer voelen niets bleef er over
alleen stilte eeuwige stilte
verdriet oneindig veel verdriet pijn helse pijn een doffe leegte is in mij gekomen
geen afscheidskus kon ik je geven want je kwam terug uit Zaïre in een houten kist verzegelt
28-10-2010 om 00:01
geschreven door jacqueline
|