ik zoek tussen scherven naar woorden als spiegelglas omdat niemand mij ziet in stilte laat ik woorden om mij geven een woordgebaar dat raakt aan mijn verlangen naar jou
ballerina dans wervelend op nevelsluiers door dwarrelende wind ruimte in ruimte reikend naar de zon je spiegelbeeld weerkaatst in schaduw en licht ballerina dans
het leven is als een luchtballon het drijft je weg steeds verder de toekomst tegemoet in geluk in tegenspoed maar welke richting je luchtballon ook zweeft de toekomst kun je niet ontlopen
hoog tussen wolken door kijkt de zilvermeeuw in stille vleugelslag neer op mensen en zee de lach van de zon draagt ze tussen wiekslag naar het onbestendige mee
soms wanneer ik naar mensen kijk weet ik dat ik anders ben dan anderen soms heel soms ben ik er zeker van dat ik anders ben dan anderen toch ben ik anders nog altijd dezelfde of niet ?
