Torenhoeve appartement.Een vakantiehuisje aan zee.
Duinkonijn
27-10-2021
November, Lekker uitwaaien op het strand.
Hebt u altijd al willen weten wat er gebeurt in en om de vuurtoren. lees dan "Vuurtorenkind" van Mineke Straijer. Het ligt o.a in het appartement "Duinkonijn" en hopelijk straks ook in alle andere. Tevens te koop bij uw gastvrouw en bij de receptie van Hotel "de Torenhoeve"29,50
8 November, het blog bestaat al weer 9 jaar. Ik dank jullie allen voor het regelmatig bezoeken van mijn blog. Ik blijf u op de hoogte houden over van alles rondom het "Duinkonijn" ook als u niet in het "Duinkonijn" verblijft, maar een dagje uit wilt naar de Schouwse kust is het goed even te lezen of er nog leuke tips zijn. Van mijn gasten hoop ik dat ze regelmatig even komen kijken en zo het wel en wee rondom het "Duinkonijn" blijven volgen. Wat maakt het nu, dat het zo leuk is hier naar toe te komen?
Al vierde keer heb ik de beker gewonnen voor het Beste Appartement bij eropuitineigenland. Dank aan een ieder die op mij en het appartement gestend heeft. Dit jaar doe ik niet meer mee. 4 x is mooi geweest. Natuurlijk gaan we wel door met onze grenzeloze gastvrijheid. en blijven we ons inzetten om uw vakantie tot een succes te maken.
Vanuit mijn appartement, waar het gezellig en warm is kunt u lekker er op uit trekken om daarna weer gezellig thuis te komen in uw huisje. De rust en de stilte rondom. De vele vogeltjes die even uitrusten op het balkon. Nog veel meer vogeltjes als u ze verwend met een vetbol of anders lekkers.
Wat dacht u van een heerlijk wandeling over het strand, de wind in uw haren, het ruisen van de zee. De meeuwen om u heen, de vogeltjes aan de waterlijn, die heen en weer rennen met de golfbewegingen, schelpen zoeken. Lange wandelingen door de duinen of door het grootste bos van Nederland. De boswachterij in Westenschouwen. Het is rolstoel toegangkelijk, je kunt er fietsen , mountainbiken, wandelen of met een paard er doorheen. Er zijn manages om een paard te huren in Westenschouwen en in Renesse, Er is hier zelfs een Paardenhotel zodat u ook kunt komen met uw eigen paard. Vliegeren op het strand. Genieten van de kitesurfers. Ze zijn zien aan de Brouwersdam, zelfs vanuit de auto of op de stranden van Neeltje -Jans. Een spectaculair gezicht.
De kleine buurtsuper is verdwenen. Half verwege de Kloosterweg, is nu de Spar. Herkenbaar aan de vlaggen die aan de weg staan. Op de locatie van de Spar in Haamstede is nu de Aldi en Albert heijn nog altijd in Burgh.
Wat evenementen betreft is er niets meer zeker in deze Coronatijd. Hou de plaatselijke gratis huis aan huis bladen in de gaten.
Ieder weekend zweefvliegen op het vliegveld Nieuw-Haamstede. Info bij de slagboom aan het einde van de Kloosterweg/ ingang vliegveld. Ook alleen kijken is al leuk. meevliegen is een hele belevenis. Zie de omgeving vanuit de lucht, vlieg eens over de vuurtoren heen.
Wilt u meer van Zeeland zien vlieg dan eens mee vanaf vliegveld Midden-Zeeland. Een afspraak kunt u maken met de secr van de zweefvliegclub Peter Strayer. 0111-652577.
Vanuit het appartement kijkt u vanuit de woonkamer op de ingang van restaurant De Torenhoeve. Gezelligheid, sfeervol verlicht, of een adres om eens lekker te gaan eten. en daarna geen auto of BOB nodig om naar huis te gaan. zie www.restauranttorenhoeve.nl Verder zijn er nog divese tongstrelende adresjes in de buurt. En wat dacht u van een diner of lunch op het strand. Verschillende horeca gelegenheden blijven ook in de wintermaanden open. o.a bij de trap in Westenschouwen, bij het vuurtorenpad in Nieuw-Haamstede en in Renesse. www.dehavenvanrenesse.nl
27-10-2021 om 00:00
geschreven door duinkonijn
02-09-2018
Verhaaltjes.
Vakantie
Aankomst.
Het is een hele rit naar het appartement wat papa en mama gehuurd hebben. We gaan een weekje op vakantie, maar eingelijk is het al een beetje vakantie. Wij hebben nieuw speelgoed gekregen en mochten het al uitpakken terwijl we nog in de auto op weg naar Haamstede waren. Straks komen we in de buurt van de vuurtoren heeft papa gezegt. Ik ga een wedstijdje doen met Puck, wie het eerste de vuurtoren ziet. Ja hoe ziet een vuurtoren er eingelijk uit. En wat is dat voor een toren. Stoken ze daar een vuur op. Net zoiets als de vuurkorf in de tuin?? Beertje weet het ook niet. Mama zei net dat we de stoplichten bij Haamstede voorbij zijn, dus vanaf nu moeten we goed kijken. Ik zie steeds meer bomen. Ja, zo zie ik nooit een vuurtoren.... Het is wel mooi groen. Dan komt er een stukje open vlakte. "Ik zie een toren" roept Beertje. "Een met rood/witte strepen, het lijkt wel een zuurstok" Puck heeft nog niets gezien. Nu komen er weer een paar huizen en aan de andere kant van de weg lopen hele mooie koeien. Natuurkoeien zegt papa. Goh er is hier wel veel te zien. En wat is dat? Een soort vliegtuig. Maar dan kleiner. Puck ziet er 3 op de grond en er zijn er ook 2 in de lucht. 1 gaat net landen. Papa zet de auto even stil zodat ze goed kunnen kijken. Het nieuwe speelgoed is even vergeten. "Dat vliegtuig heeft geen moter, ik hoor hem niet" Papa legt uit dat dit zweefvliegers zijn. Die worden aan een grote kabel omhooggetrokken en als ze dan los van de kabel zijn zweven ze op de lucht verder. Als er warme lucht omhoog stijgt kunnen ze zelfs weer een beetje hoger komen of ietsje langer vliegen. Kijk daat gaat er weer eentje omhoog. Zie je die kabel. Even later zien ze de kabel met een paracutje eraan terug komen. Ze rijden weer verder. Een kleine rotonde, daar gaan ze rechtdoor dan een paar bochtjes en dan zien ze een lange rechte weg. Bijna tegelijk roepen Puck en Beertje "Daar is de vuurtoren" "Nu zijn we er bijna" Ze rijden nu recht op het hek van "de Torenhoeve" Dan gelijk rechtsaf tot ze niet meer verder kunnen. Daar zetten ze de auto neer. He he! , Het was toch wel leuk om hier naar toe te rijden. Pap gaan we morgen weer bij de zweefvliegers kijken vraagt Puck. Ja en naar het strand vraagt Beertje. O.ke zegt pa dat gaan we allemaal doen maar eerst gaan we binnen kijken. Die mevrouw van het huisje zit vast al op ons te wachten. Daar is nr 28. Ga alvast maar naar boven. Eerst even aanbellen hoor.
Mevrouw zit inderdaad al in het appartement te wachten. Ze hoort de kinderen al de trap opkomen en doet de deur al open. Oei, dat is toch even schrikken voor Puck en Beertje. Wat moeten ze nu zeggen. "Kom maar binnen"zegt die mevrouw en ze kijken wat onwennig rond. De deur naar het balkon staat open. Ga maar eens buiten kijken zegt die mevrouw. Ze stappen naar buiten en kijken de tuin in." He daar is de toren weer"roept Puck. "Nu hebben we hem allebei twee keer gezien. Die mevrouw verteld dat er s,avonds een heel sterke lamp op gaat branden en dat er dan stralen te zien zijn die ronddraaien. Nou dat hopen ze vanavond dan te zien. Gelukkig komen ook papa en mama nu binnen. Kom eens kijken roept Puck "daar is de toren weer en vanavond zien wij een stralen vuur. want dan gaat hij branden. Is dat niet gevaarlijk?
Die mevrouw geeft antwoordt. gelukkig heeft ze wel even tijd en ze lijkt het nog leuk te vinden ook. Papa en Mame brengen intussen de spullen boven. Die mevrouw verteld. Nee dat is niet gevaarlijk. Die toren is heel erg lang geleden gebouwd. Achter de duinen is de Noordzee en daar varen schepen. Heel erg lang geleden toen de toren nog niet gebouwd was werden er open vuren gestookt in de duinen om de kapitein van z,n schip te laten weten dat daar land was en hij dus voorzichtig daar omheen moest varen. Dat was voor allebei gevaarlijk. Zo strande er wel eens een schip op een zandbank of er kwam een grote brand in de duinen. Toen werden er torens geboud. Boven in de toren is een lamp en daaromheen draaid een soort van caroucel. In die caroucel allemaal lezen en stukjes glas. Die zorgen er voor dat als die om de lamp draaien dat je de stralen gaat zien. Moet je vanavond maar eens kijken. Die toren, er zijn er nog veel meer langs de kust hebben allemaal zo hun eigen caroucel. Deze toren heeft steeds 2 lichtflitsen achter elkaar en de volgende die komt duurt dan weer iets langer voordat je hem ziet. Dan weer die twee achter elkaar en zo verder. Als je nu op het stand bent moet je maar eens kijken of je de vuurtoren van Ouddorp ziet. Bij Renesse en op het verklikkerstrand kun je die ook goed zien. Dan zie je de lichtflitsen die steeds dezelfde regelmaat hebben . Dat noemen ze het karakter van de vuurtoren. Zo kan de Kapitein van het schip zien waar hij is. Want ze zijn allemaal anders. De vuurtorens werden dus gebouwd voor de veiligheid van de schepen. Op de vuurtoren werkt een vuurtorenwachter. Die kijkt met zijn verrrekijker naar de zee en naar de duinen. Hij houd alles in de gaten en als er een schip in nood komt dan waarschuwd hij de reddingsboot die dan de mensen kan gaan redden. Kunnen we bij hem gaan kijken, vraagt pa die inmiddels ook is aangeschoven, Nee helaas niet meer. De vuurtorenwachter is verdwenen. De toren is geautomatiseerd. Op de vuurtoren van Oudorp wordt dit gebied nu via de radar bekeken. "Toch wel jammer want het moet wel een fantasitsch uitzicht zijn". "Hoe weet u dat allemaal" vraagt Beertje. Omdat zegt die mevrouw, "toen ik net zo klein was als jij nu, ik bij de toren ging wonen en mijn papa vuurtorenwachter was". "Cool zeg" zegt ze. Zullen we nu eens gaan kijken waar jullie gaan slapen. Ga daar maar eens kijken. Samen rennen ze naar de slaapkamer met het stapelbed. Ik wil boven.. ...Nee ik wil boven. Het is mama die met de oplossing komt. Puck gaat eerst een paar nachtjes in het bovenste bed en dan mag Beer nog een paar nachtjes in het bovenste bed.
02-09-2018 om 00:00
geschreven door duinkonijn
10-01-2018
strandwandeling.
Wandelen De echte wandelaars onder u zijn zeker al eens op de kop van Schouwen geweest. Dit zal zeker ook niet de laatste keer zijn. Vanwege zijn prachtige natuur is de Kop van Schouwen een populair gebied voor wandelaars. Er is een keur aan wandelpaden en wandelroutes.
Boswachterij Westerschouwen. 5 gemarkeerde wandelroutes, in lengte variërend van 3 tot 8 kilometer. rode route: 3 kilometer (foxdalwandeling) witte route: 7 kilometer (hoekeputje-tocht, en vaak gebruikt door de fanatieke jogger) gele route: 8 kilometer (Schuilhuttocht) blauwe route: 7 kilometer (Theunesses Hil-tocht) groene route: 7 kilometer (meeuwenduinwandeling) zoek je weg wandeling van 3 kilometer.
Vroongronden. Tussen Haamstede en Renesse treft u de Vroongronden. In het Gradabos is een zoek je weg wandeling van 3 kilometer.
Schelphoek. In de Schelphoek aan de zuidkant van Schouwen-Duiveland ontstond tijdens de watersnoodramp van 1953 het grootste gat in de dijk. In de loop van de maanden verdween ca. 500 meter dijk. Geulen werden uitgeschuurd tot bijna 40 meter diepte. De Schelphoek is nu een gevarieerd natuurgebied met een gemarkeerde wandeling van 4 kilometer rond de kreek.
Een strandwandeling.
Ook in de wintermaanden is er van alles te beleven op het strand. Kijk eens naar het vloedmerk. De grens tot waar het hoogwater heeft gestaan. In deze strook is vanalles te vinden.
Allereerst zijn er de schelpen. een omhulsel, een bescherming van de weekdieren die er in gewoond hebben. Gewoonlijk is er veel gruis maar daar tussen zijn soms heel bijzondere schelpen te vinden. Ik denk daarbij aan een klein wenteltrapje. Een schitterende schelp met al zijn verschillende facatten. Maar ze zijn zeldzaam op het vuurtorenstrand.
De schelpen laten zich in 2 groepen onderscheiden: 1e de slakachtigen 2e de tweekleppigen.
De slakachtigen, de behuizing is meestal rond en de mond half gesloten Zij leven hoofdzakelijk op rotsachtige bodem, waar zij hun voedsel (alg) van de harde ondergrond schrapen. De meeste slakachtigen zijn dan ook algeneters. De Wulk en de Tepelhoorn zijn rovers. zij belagen het weekdier met een speciaal daarvoor ontwikkeld boororgaan. Daarmee boren zij een gaatje in de dikwijls tweekleppige schelp bv een nonnetje en via het gaatje verorberen zij het weekdier. Vleeseters dus.
De lege schelpen van de slakachtigen worden nogal eens gebruikt door andere dieren. De Heremietkreeft b.v Dit dier heeft voor zijn weke achterlijf een bescherming nodig en zoekt daarvoor een alikruik, tepelhoorn of wulk op al naar gelang zijn groote. Door de groei wordt echter zijn huis steeds te klein en moet hij op zoek naar een ander onderkomen. Vind u een Wulk, een van nature ruwe schelp met een glad stuk dan is deze schelp bewoont geweest door z,n heremietkreeft. Duidelijk is aan de schelp te zien dat hij over de bodem geschuurd is door het meeslepen van de kreeft.
De tweekleppigen. daarvan vinden we vaak maar 1 helft terug.Let ook eens op de boorgaatjes van bv de Wulk. U weet nu hoe dat komt. De tweekleppigen houden zich meestal op of net onder de zandbodem op en met een syphon filteren zij voedseldeeltjes uit het water. Bij eb of wanneer er ander gevaar is kunnen ze zich razendsnel ingraven zodat wij ze zelden in levende lijve te zien krijgen als strandwandelaar.
De Mesheften zien we tegenwoordig steeds vaker op de stranden voor de Zeeuwse kust. Vroeger en ook nu nog zijn er altijd veel te vinden geweest in Cadzand. Zeeuws-Vlaanderen. Het vuurtorenstrand is meer de plek van de nonnetjes, de venusschelp, zaagje, de tere platschelp, de boormossel, en soms een muiltje.
met dank aan Ardri Karman, Colijnsplaat. voor aanvulling op de tekst.
10-01-2018 om 00:00
geschreven door duinkonijn
20-04-2013
strao als E. kaart
Deze foto is ook te versturen als e.kaart via HollandCards.nl. De foto is door mij gemaakt.
20-04-2013 om 00:00
geschreven door duinkonijn
25-03-2013
Fietsen, de natuur om de hoek.
De "Torenhoeve" ligt niet alleen aan de Torenweg (hoofdingang) maar ook aan de Wilgenweg (zij-in-uitgang, terras) En op dit terrein heb ik mijn appartement, vlak bij de strandovergang "vuurtorenpad"
Iedereen kan zich een mooie weg met knotwilgen wel voor de geest halen en vele vrijwilligers zijn jaarlijks in de weer om de knotwilgen te knotten en te onderhouden. Wat maakt die wilg nu zo bijzonder?
De wilg en Nederland zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wind water en wilgentenen hebben alles met elkaar te maken denk maar aan de zinkstukken die Nederland gebruikt in de stijd tegen het water. Grote gevlochte matten van wilgentenen.
Ook in de duinen vindt men wilgentenen, rijshoutschermenen helmgras zorgen er voor dat bij een storm niet al het zand wegwaait. Zonder deze schermen zou de kust en het duinlandschap er heel anders uitzien. Ook onder water liggen nog steeds veel zinkstukken die de dijken beschermen. Ook bij de Deltawerken werden zinkstukken verzwaard met grote blokken beton gebruikt.Concurerend voor de zinkstukken zijn de asfaltmatten die onder de stomvloedkering de bodem tegen uitschuring van zand door de getijde beweging moet voorkomen.
Jan en Ellen Midavaine, auteurs van diverse leuke boekjes, schreven ook een boekje met natuurfietsroute,s langs de wilgen. Hierin wordt het belang van de wilgentenen voor Nederland uitgelegd Lamawaje(laat maar waaien) beschrijft 10 route,s waaronder de wilgenroute van 80,1 km en de vuurtorentoute van 17 km met vragen en opdrachten. Leuk om te doen. Ook is er een wandel en fietsroute naar de oudste kraakwilg van de boswachterij.
De boekjes liggen is verschillende winkels en zijn te verkrijgen bij de plaatselijke v.v.v. Daar zijn ook de nieuwe thema-fietsroutes van Fiks. Elke route kost 1,50 en vormt een voorgeschreven rondje via het knooppuntensysteem. Deze kaartjes bevatten informatie over bezienswaardigheden. Op Schouwen-Duiveland is er een route die herinnert aan de watersnoodramp. IN Zuid-Beveland is er de bloesemroute en in Walcheren een tocht langs de bunkers, ter nagedachtenis aan de 2e wereldoorlog.
Duin, bos en strand ontdekkingswandeling, Een natuurontdekkingstocht met vragen en opdrachten georganiseerd door de fam Midavaine. start bij het trampolinecentrum Westenschouwen vanaf 10.30 uur. En zo hebben ze verschillende leuke tochten, zowel voor de wandelaar als ook fietstochten.
Routeboekje "Zalig Zeeland". Zeeland leent zich met zijn uitgbreide netwerk van fietspaden door het mooie landschap uitdtekend voor een fietsvakantie of zomaar een dagje op de fiets. Zeeland is echter ook beroemd om zijn Zilte zaligheden. Een nieuw boekje "Zalig Zeeland"voert u met de 8 routes die hierin beschreven worden langs verschillende adresjes die allen te maken hebben met de auquacultuur. Een vissersdorp, een visstek, of een adresje waar u zeekraal of lamsoren(zeegroenten) kunt kopen. Allen de moeite waard om even van uw fiets af te stappen. Het is voor 7.95 te koop bij de VVV kantoren. of te bestellen via de webshop van vvvzeeland.nl
Langs de oosterschelde (nationaal park) is van alles te beleven. Vanaf het fietspad wat langs de borders van de oosterschelde loopt heb u een prachtig uitzicht. op de site van www.natuurmonumenten.nl staan verschillende interresante route,s beschreven.
Het doel van een nationaal park is het beschermen van grote natuurlijke gebieden en landschappen, met de daar aanwezige planten en dieren. Een nevendoel is de natuureducatie, recreatie en onderzoek. De oosterschelde is sinds 8 mei 2002 nationaal park. zie ook: www.nationaalpark.nl
25-03-2013 om 00:00
geschreven door duinkonijn
26-06-2012
Mosselen en Zeeland
Mosselen en Zeeland zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Mosselzaad.
Mosselzaad zijn kleine mosseltjes < 20 mm In de maanden mei en juni vindt de voortplanting van de mossel plaats en zweven de mossellarfjes een paar weken in de kustwateren. Afhankelijk van de omgevingscondities vinden de larfjes een geschikte plaats waar ze zich vasthechten om verder te groeien tot een klein mossselzaadje.
Om consumptiemosselen te kweken is pootgoed nodig. Dit is het mosselzaad. Het mosselzaad wordt uitgezaaid op de mosselpercelen, dat zijn afgebakende stukken zeebodem die door de mosselkwekers van de Nederlandse staat gepacht worden. Op deze percelen worden in 2 tot 3 jaar tijd de mosselzaadjes opgekweekt tot een grote consumptiemossel.
Sinds mensenheugenis maken mosselen deel uit van het voedselpakket van de kustbewoner. Nu zijn het de eigen mensen en de vele toeristen die hier de mosselen consumeren. Een belangrijk exportland is Belgie, die onze Oosterschelde mosssel hoogst weet te waarderen.
Door Europeese regelgeving ligt de mosselsector momenteel onder vuur. Er is een steeds groter tekort aan zeeuwse mosselen. Ook de gevolgen voor de zeeuwse werkgelegenheid is niet te overzien.
Mosselen zijn eerlijke producten. Bij de kweek worden geen onnatuurlijke dingen aan de mossel opgedrongen. Vogels en krabben pikken graag een mosseltje mee. De mosselkwekers houden daar al jaren rekening mee door een gedeelte van hun oogst te reserveren voor bijvoorbeeld scholeksters en eidereenden. De vraag is of het beëindigen van dit ambacht bij zou dragen aan een beter evenwicht. Nu zorgen de mosselkwekers dat mosselzaad en jonge mosseltjes beschut liggen, waardoor hun overlevingskansen hoger zijn. Mosselkwekers zorgen voor een groter mosselbestand: niet alleen voor de mensen, maar ook voor de vogels.
Maak een court-bouillon van 4 liter water, een scheut witte wijn, een beetje peper, ui, wortel en prei. In deze bouillon kook je in 2 min de alikruiken. Daarna kook je de kreefte in 6 min. De kreeft is het lekkerst als hij nog lauwwarm is. De oesters opsteken. (hiervoor is een speciaal mes in de handel waarmee je het sluitspiertje van de oester kunt doorsnijden) (vaak ook zit het verpakt bij de oesters, let daar even op). Wok de mossels, en de kokkels a, la minute met wat knoflook. Als ze open gaan de messchelpen toevoegen. Blus af met witte wijn en laat het gaar worden. Voeg ten slotte iets zout en fijn gesneden tomaatblokjes toe. Snij de kreeft helfverwege de kop in en duw het met plat richting staart. Sny nu het stuk naar de kop toe open. Verwijder de maag(zit in de kop) en spoel de staart schoon. Snij de scharen eraf en open ze met een kreeftentang, een mes of snoeischar. Serveren met een vers stokbroodje, wat cocktailsaus en een goed glas witte wijn.
Eet smakelijk.
26-06-2012 om 00:00
geschreven door duinkonijn
10-03-2011
de Meeuweduinen
De Meeuw,
Een groepje meeuwen circelen boven ons hoofd. We lopen door de z.g Meeuweduinen een uitgestrekt natuurgbied in de Kop van Schouwen
Er vliegen verschillende meeuwesoorten.Mantelmeeuwen, stormmeeuw, de kokmeeuw Een van de grotere soorten is de zilvermeeuw. Ongeveer 56 cm lang en verder te herkennen aan zijn gele snavel met rode stip aan de onderkant. Op de rug zie je grijze vleugels met een zwarte vlek aan het uiteinde. De huid om de ogen lijkt op een gele ring, terwijl de felle ogen ook geel zijn. In verhouding tot het lijf zijn de ogen vrij klein.
Depoten zijn vleeskleurig, soms geel en tussen de drie tenen zitten zwemvliezen, maar aan de achterkant van hun poten zit nog een duimpje, zonder zwemvlies. Dit houd hen in evenwicht. De drie tenen hebben twee gewrichtjes en kleine nageltjes.
De zilvermeeuw kan wel 36 tot 40 jaar oud worden. In die tijd kan de populatie zich dus aardig uitbreiden.
De kuikens hebben een donkerbruine donsvacht die ze verliezen voor het vierde levensjaar. Ze hebben zwart-grijze pootjes en snavel die langzaam zullen verkleuren naar de kleur die een volwassen zilvermeeuw heeft.
Zilvermeeuwen eten van alles. Hun natuurlijke voedsel varieert van vis en dode dieren, tot eetbaar vuilnis op die plaatsen waar ze dichtbij mensen wonen. Breng een in de zomermaanden een bezoek aan b.v neeltje Jans. Laat uw bordje met frites dan echter niet even onbeheerd achter, de meeuwen weten het in korte tijd geheel leeg te stelen. Overigens wel een leuk gezicht voor de overige mensen op het terras.
Vis vangen doen ze ook op een leuke manier: ze vliegen een beetje op en neer boven zee, maar als ze een vis zien, duiken ze als een raket naar beneden. Je zou verwachten dat het hele lichaam van de meeuw onder water zou gaan. Niets is minder waar: meestal zijn het alleen de poten die de vis vlug wegrissen. Als de meeuw helemaal zou ondergaan zou hij knap chagrijnig zijn, want dat vinden ze veel te koud. De kleur van de zilvermeeuw helpt hem ook bij het vissen. Door zijn witte buik steekt hij niet af tegen de lucht en reageren de vissen trager dan bijvoorbeeld met een bruine vogel. Jonge zilvermeeuwen, die bruin zijn, vissen dan ook het liefst (als ze kunnen) langs de kust.
Zilvermeeuwen lusten en pakken ook vaak mosselen of andere weekdieren. Mosselen kunnen ze niet met hun snavel of poten open krijgen, dus pakt de Zilvermeeuw de mossel op, vliegt ermee weg en laat de mossel vallen. "Goh, wat slim, dat werkt zeker heel goed", zul je denken. Dan heb je het mis. De zilvermeeuw kan niet onderscheiden op welke bodem hij de mossel gooit. Hij kan de mossel wel vier of vijf keer op een zandbank gooien. Alleen als er toevallig een steentje ligt, of een rotsachtig stuk grond, heeft de zilvermeeuw een keer geluk en te eten!
Ook weer tijdens een wandeling over Neeltje Jans kun je de restante van de stuk gevallen schelpen op de asfaltweg en het dijktalut zien liggen.
Ook gaat er bij de Zilvermeeuw weleens een lekker eitje van een andere vogelsoort in.
Ook de vuilnisbelt is een geliefd voerrangeringsgebied voor de meeuwen. Vroeger lag de vuilnisbelt van Schouwen-Duiveland waar nu een gedeelte van het plan Tureluur ligt. De vuilnisbelt is echter afgedekt, maar aan de kust van de Oosterschelde is nog genoeg voedsel te vinden.
Een naddel is dat de meeuw ook wel eens verstrikt raakt in touw of stukken net. Die op de glooiing zijn komen aandrijven.
Verschillende gebieden waar de zilvermeeuw broed zijn tot tot beschermd natuurgebied verklaard.Zoals de meeuweduinen tussen Westenschouwen en de vuurtoren. Het is dus verboden in de broedtijd het gebied binnen te gaan en men zorgt ervoor datde natuur bewaard blijft voor de zilvermeeuw en andere vogels en dieren.Hebt u op zee wel eens een vissersboot zien varen met zo,n hele zwerm meeuwen er achter aan. Schitterend gezicht.De zilvermeeuwen vliegen achter de vissers boten aan en vangen de afval vissen van de boot. Hierdoor zijn de zilvermeeuwen sterk in aantal toegenomen. Mede door het feit dat de zilvermeeuw geen natuurlijke vijanden heeft. Wel worden de eideren belaagd door de mens. (hierover later) en zowel de eieren als ook de jinge vogels door de vos, roofvogels als de havik en sperwer en de kraaien.
De zilvermeeuw houdt van het strand maar ook van de duinen, en in het binnenland van een lekker plekkie bij een meertje waar ze dan ook het hele jaar door te zien zijn. De afgelopen 20 jaar zijn ze zeer in aantal toegenomen. Dit komt door de toegenomen hoeveelheid aan afval van de mens en de strengere controle van het behoud van hun natuurgebied.
Na het vierde jaar zijn ze volwassen en zoeken een partner. Het mannetje maakt met een paringsdans het vrouwtje het hof. Dan sluiten ze bij wijze van spreken een eeuwig huwelijk tot de dood hen scheidt.
Het nest is het liefst op de grond, maar kan zich ook bevinden op de rotsen, op huizen, schoorstenen, torens, enz. Als het op de grond genesteld is dan is het het meestal aan de kust of bij een groot meer of in de duinen. Het nest kan soms een uit de bodem gekrabde kuil zijn met wat planten erin, maar ook een flink bouwsel van stroo, wier, dorre stengels en dergelijke, van binnen gevoerd met fijnere plantendelen en soms wel veren. Het komt voor dat voor het bouwen van het eigenlijke nest in het begin een paar speelnesten gemaakt worden waarvan er later een uitgekozen wordt als "het echte nest". Hierin legt het vrouwtje 1 t/m 4 forse eieren. Zijn het er meer dan 4 dan zitten er meerdere wijfjes op een nest. De kleur van de eieren varieert erg, van allerlei tinten groen tot diverse soorten bruin. Op de eieren zitten meestal vlekken, vegen, stipjes, maar ze kunnen ook egaal zijn. De moeder legt om de 2 tot 3 dagen een ei, totdat ze al haar eieren gelegd heeft. Als alle eieren gelegd zijn, wordt ze regelmatig afgelost door het mannetje.
De eieren komen na elkaar uit met dezelfde tussenpozen als ma de eieren heeft gelegd. Ze beginnen al snel wat rond te lopen op het territorium van pa en ma en worden door de ouders gevoerd met babyhapjes.
De jongen reageren in iedergeval op de rode vlek van de ouders, ze pikken ernaar en krijgen te eten. In het begin braken de ouders het eten nog op en houden kleine stukjes in de punt van hun snavel. Later laten ze stukjes eten vallen en dan pikken de kleintjes er zelf stukjes af. Na 6 weken beginnen ze met vliegen. Ze hebben dan nog steeds een bruine donsvacht, die ze pas na 4 jaar verliezen. Tot dan kunnen ze niet goed vis vangen omdat ze dan te veel opvallen voor de vissen en daarom worden ze ook uiteindelijk wit. Als de jongen aan het eind van de zomer niet meer door hun ouders gevoerd en verzorgd worden moeten ze op eigen benen kunnen staan zodat de ouders het jaar daarop weer kuikens kan krijgen. Het duurt 4 jaar voordat ze volwassen zijn. Elk jaar krijgen ze een nieuw bruin gestippeld kleed. Naarmate de jaren verstrijken word hun vacht lichter en minder gestippelt.
Ze hebben een aparte plaats in de kolonie. 1e, 2e en 3e jaars Zilvermeeuwen vormen een soort vrijgezellen klupje aan de rand van de kolonie. De mannetjes en wijfjes kunnen elkaar dan al leren kennen zodat als het puntje bij het paaltje komt ze geen moeite meer hoeven te doen om hun partner te kiezen.
Als ze dan eindelijk 4 jaar dus volwassen zijn zien ze er precies zo uit als de oudere zilverweeuw. Hun kuikenvacht ligt dan helemaal versprijd over hun leefomgeving. Ze paren dan voor het eerst met de dan al lang gekozen partners die tot de dood hen schijdt bijelkaar blijven.
Meeuwen leven in kolonies, waar paartjes zilvermeeuwen hun territorium goed verdedigen tegen alle soorten gevaren: vossen, roofvogels en mensen In de kolonie van de zilvermeeuw is het ontzettend belangrijk om je eigen stukje territorium te verdedigen. Dit is de taak van de mannetjes. Zodra een andere meeuw zich te dichtbij het territorium van dat bepaalde mannetje waagt, loopt de "huisbaas" van dat stukje grond op hem af. Hij is boos en dat kan je zien aan zijn lange nek en omlaagwijzende snavel. Hij gaat pal voor de brutale indringer staan en schreeuw erop los. KIU-U-UIAU-KJAU-KJAU (=wil je wel eens oprotten in het meeuws!) Als zijn scheldpartij geen succes heeft grijpt hij met zijn snavel een polletje gras beet en begint daar woest aan te trekken alsof hij wil zeggen, dat doe ik straks ook met jou!
Maar als ook dat geen indruk maakt op de indringer dan is het snel knokken belazen. De verdediger komt als een houten klaas met stijve poten op de ander af, grijp hem met zijn snavel en schud hem flink door elkaar en deelt met zijn vleugels rake klappen uit! De brutale indringer kiest al gauw het hazepad.
Zelfs de mens, Het wil nog wel eens voorkomen dat ook de mens de kolonie betreed om de eirenen van de zilvermeeuw te gaan rapen. (stropen) De blauw,grijs,bruine eieren zijn zo groot als anderhalf kippenei en hebben een donkerdere dooier.Voor de liefhebber erg smaakvol. Maar lopend door de colonie moet de stroper er niet van staan te kijken dat ook hij wordt aangevallen, Rakelings scheert de meeuw over zijn hoofd en daarbij pikbewegingen maken en hard krijssen. Een angstige ervaring. En wat dacht u van een goed gemikte meeuwenpreel zoals we hier zeggen. Die bregt echt geen geluk. Dan is pas te voelen dat er naast de mossetjes en de vis ook schelpen worden gegeten.
Stukje nostalgie,
Soms, en het is net zo iets als met het jagen komen er teveel meeuwen. Dan krijgt een groep mensen een vergunning om de eiren van de zilvermeeuw te gaan rapen. (Kol-eiers). Zaak is dan ok nestjes van maximaal 3 eiren leeg te halen. Zijn er meer dan zijn ze vaak al bebroed en niet meer eetbaar. Thuis worden de eiren nog geschouwd. De eiren gaan in een teil met water en die eieren die gaan drijven zijn vuil(bebroed)
Toen ik nog een klein meisje was kregen de vuurtorenwachters zo,n vergunnig en ging ik vaak met mijn vader en colleg,s mee de duinen in. Koleiers zoeken. Thuis werden ze voor consumptie gekookt 10 min lang en met een beetje peper en zout gegeten. Ook waren er mensen die er een omlet van maakten. De eieren werden ook wel verkocht. O.a aan de bakker.
De bebroede eieren gingen naar een boer en werden nog gebruikt als varkensvoer.
Tegenwoordig hoor ik er niet meer van dat er officieel nog eieren geraapt mogen worden. Stropers zullen er in de Westhoek van Schouwen wel altijd blijven, maar pas op de boswachter of de meeuwen zelf.
De meeuweduinen zijn tijdens het broedseizoen gesloten. Buiten dit seizoen mag men over de gebaande paden lopen. Van de vuurtoren naar het dennenbos Westenschouwen.of in tegengestelde richting, e.v terug over het strand. Een flinke wandeling.
10-03-2011 om 00:00
geschreven door duinkonijn
23-06-2010
Willemien het knien.
Hallo, Ik ben Willemien, het duunknien. In Holland zeggen ze konijn en noemen ze mij Willemein. De duitse mensen zeggen Willemientjen tegen mij als kaninchen. Nou ja als rasecht duinkonijn ben ik wel wat gewent. Ik luister naar allemaal. Soms heb ik ook wat te vertellen. Ik wil jullie mee laten genieten van wat er zoal gebeurt in mijn konijnenleven.
Amerikaans bezoek.
Hebben jullie wel eens gehoord vanThe Red Hat Society? Dat is een club dames van boven de 50 jaar die een rode hoed dragen en iets paars in de kleding als ze bij elkaar komen. Ze doen alleen maar leuke dingen. Overal zijn van die damesclubjes. Het begon ooit in Amerika. Nu kwam miss Bear bij mij op bezoek. Samen de duinen in, naar het strand, de stormvloedkering, Op Neeltje-Jans. Oh, wat zijn hier veel konijnen zei ze. Ja er lopen er hier erg veel . Weet je wat zo leuk is, er lopen er bij die zijn helemaal wit of juist helemaal zwart. Ja het is allemaal familie van mij. Die witte en zwarte zie je niet in het duingebied waar ik woon. Ook hebben we een rondje kunst gedaan. Dat wil zeggen we gingen kijken bij allerlei kunstenaars hier in de buurt. De "kunstschouw"noemen ze dat. Kunst op Schouwen. Ik zag ook een paar houten konijnen in de tuin bij een kunstenaar. Die waren heel erg echt nagemaakt. Het leek wel of ze zo weg konden rennen.Na ons culturele uitstapje zijn Miss Bear en ik nog lekker wezen eten in mijn eigen duingebied, dicht bij de vuurtoren.
Wat hebben wij hier op Schouwen en Duiveland zoal te bieden aan streekproducten? Er is ten eerste een onderscheid te maken in: 1- producten uit de zee. 2- typische streekproducten c.q gerechten.
1- producten uit de zee,
Zilte zaligheden.Zeeland is rijk aan water.
Kreeft, uit de Oosterschelde. In korven en fuiken worden de kreeften gedurende het seizoen (1 april - 15 juli) gevangen. De kreeften moeten een bepaalde lengte hebben anderes worden zij teruggezet in het water om verder te groeien. Ook de vrouwtjeskreeft met eieren wordt teruggezet. Op deze manier van vissen zorgen de vissers voor duurzaamheid onder de kreeften. Als 1 april het kreeftenseizoen weer geopend wordt, verschijnt de Zeeuwse kreeft weer in de diverse restaurants.
Mosselen, Tegenwoordig bijna het hele jaar door verkrijgbaar. De mossel die opgroeit op de Waddenzee en in de Oosterschelde, en de Zeeuwse hangcultuurmosssel (zie op Neeltje-Jans) zijn al vanaf juni goed op smaak.Vroeger zei men dat voor een lekkere mossel de R in de maand moest zitten. Door betere en andere manieren van mosselzaad kweken en verwateren wordt dit gezegde dus achterhaald.
Oesters, het oesterseizoen loopt van september tot april. Het lekkerst zijn de oesters in okt. nov en dec.Zeeland kent 2 soorten oesters de Platte, de meeste verfijnde van smaak en de Creuze, is snelgroeiend en verdringt in het water de zeeuwse platte oester zodat de platte steeds zeldzamer wordt. De grootte van de Creuze wordt aangeduid met romeinse cijfers. Hoe groter de oester hoe kleiner het getal. De zeeuwse platte oester wordt aangeduid met nullen 000000 is dus een grote oester.
Krukkels(alikruiken) Mijn opa van mijn vaders kant werd Gillis Krukkel genoemd. Echt zeeuws, Een zeediertje, een slakje compeet met slakkenhuis.Ze worden met de hand bij eb geraapt en liggen tussen wieren op de zeedijk en op de schorren. Opa verkocht ze vanuit zijn miniwinkeltje aan huis in Westenschouwen. Dagelijks trok hij er op uit om wat handel op te doen aan de zeekant. Nadat de diertjes ligt gekookt zijn worden ze met een speld uit hun huisje gepeuterd en opgegeten. Het deurtje, zwart schijfje, eerst verwijderen niet opeten. Vis, tong, schar, bot,(pladijs)paling. De vissers voeren de vis aan op de vismijnen van Colijnsplaat Vlissingen en Breskers.Het is leuk om daar eens te gaan kijken als de vis gemijnd wordt.
van de Schorren : gewassen die op deze zilte grond groeien zijn
Lamsoren,een groente die blaadjes heeft als van een lammetjes oor. verkrijgbaar van half maart tot juni. De groente wordt even licht gekookt. Smaakt het best in combinatie met vis.
Zeekraal, een zachte knapperige lichtzoute zeegroente, Werd vroeger vooral in het wild gesneden. tegenwoordig moet men daar evenals voor lamsoren een vergunning voor hebben.De groente wordt klaargemaakt als spinazie. Smaakt ook alweer het beste bij vis. Het is een luxe als deze groente in een restaurant bij uw vis geserveert wordt. Verkrijgbaar van maart tot juni. Als de groente te oud is komen er z.g stokken in. Harde stukjes. In Yerseke worden de mosselen en oesters geveild en verhandeld. Een deel van de zeeuwse groenten als lamsoor en zeekraal gaat rechtstreeks naar de zeeuwse restaurants.
Zilte groente gekweekt. Nog tot half september kunt u genieten van zeekraal (zoeterik) en zeeaster(lamsoor). De zoutminnende gewassen die in de schorren rond de Oosterschelde worden gesneden, zijn rijk aan ijzer, vitaminen en mineralen. Tegenwoordig liggen veel schorren in beschermde natuurgebieden en mag er slechts een beperkt aantal kilo,s worden geoogst. zoals hier boven al vermeld. Enkele boeren zijn daarom begonnen met het kweken van zeekraal. Onlangs werd het eerste kistje gekweekte zeekraal geoogst. De bzilte groenten zijn eenvoudig te bereiden. Wassen, houtige steeltjes verwijderen, kort smoren in roomboter, een half citroentje erboven uitknijpen, vergemaken peper, klaar. Heerlijk bij vis, pasta en risotto.
2- typische streekproducten c.q gerechten. Streekproducten hebben een specifieke naam en worden in een bepaalde streek gemaakt. de oudste bekende streekproducten uit zeeland zijn: Bolus, Een van brooddeeg en gecarameliseerde suiker gemaakte koek, als bolus gedraaid. Een bolus bij de koffie! "un bolus bie de koffie dat is zo gek nog nie" zingt onze streekeigen troubadour Engel Reinhout.
en de Babbelaars, als huisvlijt of op markten door boerinnen en huisvrouwen gemaakt. Ook wel in de fabriek. de snoepjes, de babbelaars worden dan in mooie doosjes met opdruk van mensen in klederdracht verkocht. Leuk als souvenir.
Verder kennen we hier nog, en ik noem er enkele,
Geitenkaas, op verschillende boerderijen nog zelf gemaakt. o.a De Stolpe in Ouwerkerk. open op donderdag en zaterdag vanaf 14.00uur.
Zeeuwse wijnen diverse soorten van eigen bodum.o.a de Zwarte bessenwijn.
Appelsap, avocaat azijn, mosterd, brood de Zeeuwse vlegel,jams, diverse biersoorten zoals bruine pater, emelissebier, rooie keeze, ,t schoenlappertje.
Zeeland is van oudsher een agrarische provincie, met de opkomst voor het boerenland toerisme kwam er ook meer en meer belangstelling voor het streekproduct, met liefde en vakkennis gamaakt. Te koop op de boerderij alsook op markten en braderieen. zie ook www.streekproducten.org
Enkele adressen die u beslist niet mag overslaan. Vis eten: Restaurant "Het Vissershuis" Westenschouwenseweg 20 4328 RE Burg-Haamstede. 0111- 652259. Reserveer!!!! www.hetvissershuis.nl
kreeft eten: brasserie Maritime Nieuwe haven 21 4301 DJ Zierikzee 0111 412156 www.brasseriemaritime.nl
Boerderij de Stelle, Stelweg 3 4305 RC in Ouwerkerk. Heeft een uitgebreid assortiment streekproduckten o.a jam, babberlaars, koekjes, mosterd, schapenkaas, fruitsappen, bieren en wijnen.
Op de boerderij is een route uitgezet waarbij voelen, horen,ruiken, zien en proeven een belangrijke rol spelen. Wil je met de boer mee, maak het voederen van de dieren mee. Zelf fruit plukken. Van juni tot September staat de nostalgische jamkeuken open. In tijd van 1 uur kookt u hier van een halve kilo vers geplukt fruit 2 heerlijke potten jam. voorzien van uw eigen etiket. 8 euro p.p PUUR NATUUR
Leuk voor de kinderen is ook een tocht door het maisdoolhof. Van juli t.m sept zorgt een metershoge maishaag voor een onvergetelijke ervaring. 2.euro p.p. Voor activiteiten even bellen voor een afspraak. 0111 450198.
Maak een klein uitstapje buiten het eiland. Ga naar Kamperland. In de Emelisebrouwerij genieten van het zelf gebrouwen Emelisse bier. Een echt Noord-Bevelands biertje
Evenementen rondom de Zeeuwse Zilte Zaligheden: Visserijdag Arnemuiden Deltaweek Zierikzee. Visserijdagen Bruinisse Colijnsplaatse dagen . Visserijfeesten Breskens Mosseldag Yerseke Havendagen Zierikzee Dag van de Zeeuwse visserij, Vlissingen.
16-03-2010 om 00:00
geschreven door duinkonijn
25-11-2009
Het appartement.
Klik op de foto om de link te volgen.
25-11-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
01-09-2009
Fur die Deutse Gaste!
Ruhereich und Raum in einer prachtvollen Natur: das bieten wir Ihnen, auch im Herbst, Winter und Frühling.
Die Krone Zeelands. Wer Schouwen-Duiveland busucht, versteht, warum die einstige Insel voller Stolz diesen Titel trägt. Als nördlichster Teil des bezaubernden Zeelands beherbergt Schouwen-Duiveland die Schönsten Othe und idyllischsten Naturgebiete.
Hinter den breiten Dünen und hohen Deichen verbrengen sich charakterische Dörfer, die zu den schönsten der Niederlande zählen.
In der naheliegende Umgebung befinden sich das Dorf Burgh-Haamstede, die Deltawerke, das Grevelingenmeer und Zierikzee. Die älteste Stadt von Zierikzee ist berühmt für ihre vielen Denkmähler- hier ist die Vergangenheit allgegenwärtig. Die weitläufige Landschaft mit dem besonderen Lichteinfall zeigt einmalige Aussichten. künstler lassen sich seit Jahr und Tag gerne von Schouwen-Duiveland inspirieren.
Die lange küstenlinie mit ihren abwechslungsreichen Sränden und Dünengebieten, die vielseitige Landschaft und die vielen Wassergebiete locken Sommer wie Winter Urlauber an. Rinnsale, Priele, Buchten, Schlick-und Moorgebiete erzählen auf ihre eigene Weise vom Leben in Wasser nähe. Neue Naturgebiete in De Prunje beweisen, dass die Ruhe und Erholung auf Schouwen-Duiveland nicht nur für den Menschen attraktiv ist. Viele Vogelarten haben sich in diesen Gebieten niederlassen-die Vogelfreunde im Schlepptau.
Andere Ausflugziele sind Goes, Veere, Middelburg und Vlissingen.
Nicht nur im Sommer eine Reise wert Die 650 kilometerlange Küste von Zeeland lädt mit ihren breiten Sandstränden in den Sommermonaten zum ausgiebigen Sonnenbaden, Wassersport, Burgen bauen und Drachen steigen ein. Beliebt sind aber auch die Herbst- und Frühlingsmonate, in denen Sie sich bei ausgiebigen Spaziergängen an der Küste, den Dünen- und Polderlandschaften den Wind um die Ohren pusten lassen und die raue See genießen können. Auch das Hinterland der holländischen Urlaubsprovinz bietet zahlreiche Möglichkeiten einen Urlaubstag zu verbringen besuchen Sie den alten Hafen von Zierikzee mit seinen historischen Schiffen und exklusiven Yachten oder statten Sie dem grünsten Dorf von Europa Dreischor , das vollständig unter Denkmalschutz steht, einen Besuch ab.
Mehr als nur Meer ein Paradies für Wassersportler Im Südwesten der Niederlande gelegen, überzeugt Zeeland nicht nur durch zahlreiche Sonnenstunden, sondern bietet auch ein Paradies für Wassersportler. Das Wasser ist selten mehr als eine Viertelstunde entfernt. Ob Meer, Meeresarme, Seen oder Kanäle Zeeland bietet für jeden Wassersportler das passende Gewässer. Für Surfer, Segler und Taucher bieten das Veerse meer und die Oosterschelde beste Voraussetzungen. DaGrevelingenmeer wird sogar als Geheimtipp für Taucher gehandelt, denn der größte Salzwassersee Europas ermöglicht einen ungetrübten Blick in die Unterwasserwelt der Krebse, Seesterne und Krabben.
Zeeland , Niederlande
Fast kein anderer Ferienort in Zeeland ist so beliebt. Im Sommer mit den kilometerlangen Stränden zum Sonnenbaden und schwimmen, den abwechslungsreichen Festivals in der Umgebung und den gemütlichen Lokalen. Im Winter eigenen sich eben diese Strände zum stundenlangen Wandern, Fahrradfahren oder genießen Sie einfach den Sonnenuntergang...... Die Städte in der Nachbarschaft haben nichts von ihrem authentischem Charme verloren und jede für sich ist schon einen Ausflug wert. Ein Urlaub der für jeden die passende Erholung bietet!
Das Freizeitangebot ist vielseitig und bietet dem Ruhesuchenden ebenso viel Raum wie Sportlern, die gerne schwimmen, segeln, surfen tauchen, wandern, radfahrer oder angeln möchten. Auch Schiffsrundfahrten auf dem Grevelingermeer werden angeboten.
Umgeben von Wasser is Schouwen-Duiveland die ideale gegend, salzige Köstlichkeiten zu geniessen. Dazu gehört nicht eine bunte Palette an Fisch-und Schalentieren, sondern auch salziges Gemüse wie Meeresspargel und Seespinat. Viele Restaurants präsentieren auf Ihren Speisekarten eine oder mehrere dieser salzigen Köstlichkeiten der Saison.
Das Grevelingermeer, der größte Salzwassersee Europas. Ein Paradies für Surfer und Taucher. Jede Menge Strand- und Wassersport-Spaß ist also garantiert. Der in der Nähe befindliche Brouwersdam trennt die Nordsee vom Grevelingermmer. Die schönen Nordseestrände entlang des Brouwersdam haben inzwischen ebenso internationale Bekanntheit erlangt wie die Orte Renesse, Burg-Haamstede oder das historische Zierikzee. Außerdem können Sie die weite Landschaft, verschiedene Naturgebiete in direkter Umgebung genießen.
Regioninformation Zeelandküste Die Halbinseln Schouwen-Duiveland, Tholen, Nord- und Südbeveland, Walcheren und Zeeuws-Vlaanderen machen die Zeeländische Küste aus. Von Renesse im Norden über Domburg, Oost- und Westkapelle bis Cadzand im Süden reicht die abwechslungsreiche Palette der zeeländischen Badeorte. Die "Insel" Schouwen-Duiveland wird von der Nordsee, der Oosterschelde und dem Grevelinger Meer umschlossen. Zeelandbrücke und Sturmflutwehr sind die Verbindungen zu den anderen Zeelandinseln. Das Grevelinger Meer bietet hervorragende Möglichkeiten zum Baden, Tauchen, Segeln, Surfen, Wasserskifahren und vieles mehr. Bootsfahrer gelangen über die Schleuse-Bruinisse bis zur Nordsee. Bestimmt besuchenswert sind die alten verträumten Städtchen Zierikzee, Burg-Haamstede, Brouwershaven, Renesse, Scharendijke und das Ringdorf Dreischor. Badeort Renesse ist vor allem bei jungen Urlaubern angesagt. In den vielen Bars und Discos ist immer etwas los. Domburg (Walcheren) gehört zu den aditionsreichsten Nordseebädern der Niederlande. Der breite Strand ist sehr geliebt bei Familien mit Kindern. Der September gilt in Zeeland als Kulturmonat - das Spätsommerfestival wartet einen Monat lang mit einem abwechslungsreichen Kulturprogramm auf. Typisch zeeländisch: der Muscheltag in Yerseke, mit dem im September die Muschelsaison eingeläutet wird - kostenlose Kostprobe der neuen Ernte und Flottenshow inklusive. Hier kann man die modernen Jachthäfen besuchen oder Naturinseln zum Picknick im Grünen betreten. Die Westerschelde, die letzte offene Verbindung zum Meer, ist für geübte Segler eine richtige Herausforderung. Surfer finden vor allem auf dem Veersen Meer und dem Grevelingenmeer Ihren Spaß. Auch kann man hier sogar Wasserski fahren. Zum Tauchen sind die Seeen auch sehr geeignet. Das Grevelingenmeer ist Europas größter Salzwassersee. In der Oosterschelde wird das Salzwasser der Nordsee mit dem Süßwasser gemischt. Viele denkmalgeschützte Gebäude in den historischen Städten und Dörfern sind Zeugen der reichen Handels- und Fischervergangenheit. Das malerische Städtchen Veere hat ein imposantes Rathaus, einen interessanten Hafen und kleine süße Häuser - richtig ein Ort für Romantiker. In der Hafenstadt Vlissingen sieht man vieles aus der alten Geschichte Zeelands. An der Westerschelde gibt es eine lange Promenade mit Aussicht auf Schiffe die unterwegs sind nach Antwerpen. Middelburg ist die Hauptstadt Zeelands.
4 personen Familien-appartement, ein Luxe Ferienwohnung,am ersten Stock met Balkon luxe Kuche und einrichtung.Eines Sanitear-raum mit Waschbecken, Dusche und Toilette. Kostenlos benutzung von Freibad.Restaurant, suppermarkt und strandpaviljoen in der naehe. RuheReich und Raum in einer prachtvollen Natur: das bieten wir Ihnen, auch im Herbst, Winter und Fruhling
Ort und Lage der Unterkunft
Im Naturgebiet von Burg-Haamstede.Das westlichsten Teil an der Kuste von Schouwen-Duiveland. Man fuhlt sich hier herzlich willkommen und kommt endlich zur Ruhe. In 10 minuten ist man am Strand und meer. An dem hellen Zandstrand. Sehen sie weiter auf http://www.blog.seniorennet.be/duinkonijn Viele Bilder und Linken. Preise und Verfuegung in link "het appartement" appartement am ersten stock imkleines park "de Torenhoeve" aber ich vermiete privat.
Burgh-Haamstede , Zeeland , Niederlande
17 km langen Nordseestrand und einem hohen nuturhistorischen Wert. Die Strande sind hier Schon und breit. Es ist der Ort mit den meisten Sonnenstunden pro Jahr in die Niederlanden. (170 und mehr) Die historischen Stadtchen wie Zierikzee, Brouwershaven und Veere haben die Jahrhunderte hindurch ihren mittelalterlichen Reiz behalten konnen. Kurz: Ruhe, Raum, Natur....und noch vieles mehr!
contact via e.mail - tel 0031 640366399 fax und tel 0031 111 461578
Neben den wunderschönen Stränden bietet Zeeland eine Anzahl monumentaler Sehenswürdigkeiten. In Middelburg lohnt ein Besuch der Abtei Onze-Lieve-Vrouwe. Auch der Erlebnispark "Miniatuur Walcheren", in dem die wichtigsten Sehenswürdigkeiten der Halbinsel Walcheren im Maßstab 1:20 nachgebaut wurden, ist einen Abstecher wert. Die Stadt Vlissingen ist schon aufgrund ihrer Lage ein echtes Highlight. Das Kraaiennest, ein 65 Meter hoher Aussichtsturm, bietet einen perfekten Blick auf den regen Schiffsverkehr von und nach Antwerpen. Eine historische Stadtkulisse erwartet einen im gemütlichen Städtchen Veere. Dort findet man, neben zahlreichen kleinen Cafés, auch jahrhundertealte Häuser aus dem 16. und 17. Jahrhundert. Das gleiche trifft auf Zierikzee zu, dessen Altstadt seit 1960 unter Denkmalschutz steht. Vergnügungspark und gleichzeitig Besucherinformationszentrum findet man auf der künstlich aufgeschütteten Insel Neeltje Jans. Die Sturmflutwehr der Deltawerke ist die technisch größte Sehenswürdigkeit in Zeeland und wird von den Einwohnern auch gerne als Achtes Weltwunder bezeichnet. In Hulst in Zeeuws-Vlanderen trifft man auf eine vier Kilometer lange Stadtwälle samt Stadttoren aus dem 16. und 18. Jahrhundert. Durch die hervorragend angelegten Radwege sind viele Sehenswürdigkeiten bequem mit dem Fahrrad zu erreichen.
Zeeland ist in insgesamt 13 Gemeinden unterteilt: Borsele, Goes, Hulst, Kapelle, Middelburg, Noord-Beveland, Reimerswaal, Schouwen-Duiveland, Sluis, Terneuzen, Tholen, Veere und Vlissingen.
Westenschouwen:
In Westenschouwen lebt folgende Legende;
Ein Einwohner von Westschouwen hatte darmals eine Seejungfrau in Netzen gefangen, die sie mit ins Dorf genommen haben. Trotz des vielen Flehens der Seejungfrau, wolte man sie nicht zurück ins Mehr lassen. Daraufhin spach der man ins mehr die folende Worte:
Westenschouwen, Westenschouwen das wirst du bereuen Dass du meine Frau weggenommen hast Westschouwen wird vergehen Nür der Turm wird noch stehen bleiben.
Die Seejungfrau konnte nicht wissen dass die Einwohner von Westenschouwen einige Zeit spãter selbst den noch überig gebliebenen Turm abreissen wüurden. Nun ist es ja üblich dass man f 0252r eine Legende auch beiweis habeb muss. Vielleicht bunutzt man darum so oft die Geschichte beim "einsamen"Turm von Kouderkerke.
01-09-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
21-02-2009
de sneeuwklokjes bloeien
De sneeuwklokjes bloeien De lente komt eraan.
21-02-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
20-01-2009
De vuurtoren van Westerschouwen
Klik op de foto voor nog meer informatie over burgh-Haamstede
Het is, vind ik nog steeds een unieke locatie de vuurtoren. De vuurtoren staat officieel te boek als kustlichttoren Wester-Schouwen. Hij ligt op de kaart tussen Renesse en Westenschouwen. Burgh-Haamstede. Brede stranden , rust, ruimte. Op het meest noordelijke eiland van Zeeland. Schouwen-Duiveland. Het eiland met de meeste zonuren. 17 km lang zandstrand van Westenschouwen tot aan de aanzet van de Brouwersdam bij Scharendijke. Het brede zandstrand aan de zeezijde van de Brouwersdam. Bekend door de vele surfers, dagjes toeristen en alle vormen van watersport. Aan de ander kant het Grevelingenmeer.
20-01-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
18-01-2009
Een schip is zo zeewaardig als zijn schipper. Een verhaal uit een oude
Jaren geleden stonden er verschillende verhalen in het maandblad Margriet Later werden deze verhalen gebundeld in het boek:"Een droevige morgen bregt vaak een blijde dag"door Dick Walda en foto,s van Mattheus Engel. uitgeven bij Bosch & Keuning NV. zie ook Margriet,nr 48 3 december 1982.
Een schip is zo zeewaardig als zijn schipper.
Ja ....ik ben opgegroeid met de vuurtoren. Hij stond eingelijk een beetje in de weg, precies voor het raam van onze kamer. Je keek er altijd tegenaan. Mijn vader was vuurtorenwachter en het eerste wat ik vroeg als ik thuiskwam: Waar is papa? Want die verschillende diensten van hem kon ik absoluut niet uit mijn hoofd leren. Ik wist nooit wanneer hij wel of niet boven zat. En als mijn moeder zei:hij is boven, dan wist ik wel ongeveer wanneer hij weer naar beneden kwam.
Elke keer 226 treetjes omhoog en weer omlaag. Soms ging ik ook wel eens naar boven. Je had dan een fantastich uitzicht en je voelde je hoog boven de wereld. Mijn vader vond het leuk als ik even kwam. Ik luisterde dan naar de visserijband en eingelijk raakte ik spelenderwijs vertrouwd met het werk.
Wij woonden in een gemeenschap van vijf families van vuurtorenwachters, mensen die waren verbonden aan de kustwacht. Een vrij kleine groep dus. De mannen hadden allemaal iets met de toren te maken. Je leefde er van, maar je leefde - en dan bedoel ik vooral ik de mannen - er ook voor. Een vuurtorenwachter heette officeel lichtwachter Tegenwoordig heet zo iemand zee-verkeers-ambtenaar.
Wij aten ,s middags warm. Maar de aanvang van de maaltijd werd altijd stijk en zet afgesteld op de diesten die vader had. Mijn moeder en de kinderen pasten zich daarbij aan. Als mijn vader dienst van 17.00-20.00 uur had, dan kreeg hij zijn broodmaaltijd boven. In het trapgat van de toren hing een tasje met een hengsel bevestigd, waarin de broodmaaltijd en de thermoskan met koffie zaten. Als ik het bracht dan belde ik even. Mijn vader wist dan dat ik er was en liep de twee bovenste metalen trappen af om het tasje te kunnen ophijsen. Je hoorde duidelijk zijn voetstappen klinken: een heel vertrouwd geluid.
Op een gegeven moment bedacht ik leuke dingen. Ik ging bijvoorbeeld morse leren en drukte dan op het belletje in morse papa. Of papa koffie Ik weet niet of hij het altijd opving, maar het was voor mij het idee dat ik op zo,n manier met mijn vader in contact stond die daar hoog boven in de toren zat.
Ik heb als jong meisje een album aangelegd met beschrijvingen en afbeeldingen van alle vuurtorens van Nederland. Kranteknipsels er over, brieven die ik kreeg van collega,s van vader.
Ik heb trouwens toch een sterke neiging om dingen te bewaren, in te plakken, te oreden. Je kunt mijn leven in plakboeken terugvinden.
Ik leefde eingelijk - rond die vuurtoren - in een kleine wereld. Ik reed met de andere kinderen elke dag naar school. vijf kilometer heen, vijf kilometer terug, om de beurt voorop rijden. Later, naar Zierikzee, twintig kilometer heen en twintig kilometer terug. Het was net, voor mijn gevoel, alsof ik altijd tegenwind had. Alsof de wind in de tijd dat ik op school was draaide om op de terugweg weer tegen te zijn.
Zo,n kleine gemeenschap heeft uiteraard nadelen. Als ik wel eens met een of ander vriendje door Zieikzee liep, bijvoorbeeld een jongen die niet zo in de smaak viel, dan werd er dirct naar huis gebeld: ze loopt met die of die. Sociale controle, die in dat geval benauwend werkte.
Ik ben wel eens naar huis gebracht door een jongen op een bromfiets. Moest op 22.00uur thuis zijn. Dat werd natuurlijk over tienen. Afscheid..... kussen... En dan draaide mijn vader die ons al van verre had zien aankomen plotseling de seinlamp van de vuurtoren naar beneden, zodat we precies in het felle licht stonden, die jongen en ik. En dan riep hij : het is mooi zo, ...naar binnen.
Ik denk dat het strand en de zee voor een belangrijk deel mijn doen en laten hebben beinvloed. Je leeft er innig mee samen. Als ik nu thuiskom en ik loop de tuin in dan hoor ik in de verte de zee. Ik hoorde vandaag de schepen op het Veerse Meer, omdat de wind deze kant opstaat. Als ik naar het strand ga, hoop ik iets te vinden. Spannend zoiets. Hoeft maar een kleinigheidje te zijn, kan niet schelen wat. Je loopt meestal wel tegen iets aan. Een mooi stuk hout, een bijzondere schelp. Toen ik 15 jaar was en eens langs het strand liep vond ik een fles met een briefje er in van een Amerikaan. Of ik terug wilde schrijven. Dat heb ik gadaan. Er ontstond een intensieve correspondentie, heel romantisch. Die Amerikaan was leraar en we schrijven vandaag de dag nog met elkaar. Toen hioj van Amerika naar Duitsland verhuisde om daar te gaan werken hebben mijn man en ik hem opgezocht. Het was de bedoeling dat we even langs zouden gaan, koffie drinken en dan er weer vandoor. We waren n.l op weg naar onze vakantiebestemming. Ik was na zo,n langdurige correspondente - 13 jaar lang - natuurlijk zeer nieuwsgierig. Wij kwamen daar, en ik stelde mij voor als zijn bottlefriend. Hij vond het fantastich!. Wees ons de logeerkamer en we moesten blijven slapen. We zijn daar een week lang gebleven. De nederlandse vlag hing uit. We zijn ongeloofelijk gastvrij onthaald.
Niet alleen door mijn bottlefriend ook door de bewoners van het plaatsje waar hij woonde. Hij had ze namelijk verteld van het briefje in de fles, zoveel jaar geleden.
Wij hebben hier in Zeeland een vrij intensief scheepvaartverkeer. Als er een schip of scheepje - er komen immers steeds meer pleziervaartuigjes - in nood verkeert schieten ze een vuurpijl af. En de vuurtorenwachter schiet dan ook een vuurpijl af ten teken dat hij de hunne heeft gezien. Hij alarmeert dan onmiddelijk de reddingsboot .Binnenkort verandert dat allemaal, worden de communicatiemiddelen uitgebreid en krijgt de vuurtoren de beschikking over een marifoon, dat is een apparaat waardoor de mensen op de schepen onderling met elkaar kunnen praten.
Ik weet nog dat de Ebrobij ons voor de kust is vergaan, een gebeurtenis die je nooit meer vergeet. Mijn vader heeft tijdens zijn diesten verschillende keren meegemaakt dat hij moest ingrijpen en dat de reddingsboot er op af werd gestuurd. Ja, doordat er steeds meer jachtjes komen en steeds meer mensen op zee gaan vissen worden de risico,s groter. Er moet vaker worden ingegrepen, de mensen onderschatten de zee. Ze raken al in paniek als er wat golfslag komt. Buitje regen en wat wind er bij en de boel kan fout lopen. Het water dat op je afkomt, dat harde waaien erbij, je wordt koud 3n nat:paniek! Niet meer weten wat je moet doen.
Mijn man en ik hebben zelf een zeilboot en een schip is zo zeewaardig als zijn schipper, vinden wij.
We hebben een boot van bijna zeven meter, waarop zes mensen kunnen. Ik vind het fijn om mensen om me heen te hebben. Maar we zijn nog nooit in paniek geraakt...
Ik heb een scanner en ik luister er zeer frequent naar: onderlinge communicatie, de visserijband, radio Schevenigen.
Mijn broer zit op de reddingsboot. En als die boot uitvaart dan belt mijn vader op. Dan zet ik mijn scanner op kanaal 14 om te volgen wat er precies gebeurt. En dan luister ik totdat ze weer binnen zijn. Hoe laat het ook wordt, ik blijf luisteren. Het liefst zou ik er tussen springen om te helpen. Ik was vroeger lid van de strand-reddingsbrigade. Ik liep ook patroulle, haalde kleinde kinderen uit het water. Dan kon is soms een grote mond van Pa krijgen, omdat ik me met zijn kind bemoeide. De dankbaarheid van mensen laat soms veel te wensen over. Ook bij het echte reddingswerk heb ik die onverschilligheid gemerkt.
Mijn man en ik hebben elk weekend-diest op de Jan-Heymans; een schip voor de bodembescherming van de Oosterschelde.Dit in verband met de toekomstige dam, een onderdeel van de Deltawerken. We houden de wacht, moeten zorgen dat alles blijft functioneren. We zitten van donderdag tot zondag op dat grote schip. Heel fijn zo rustig, zo samen. Maar toch zijn we zeer attent op alles wat er om ons heen op zee bebeurt. En als ik denk dat er iets mis is, bel ik mijn vader die nu hoofd van de kustwacht is.
Ik ben zo vertrouwd geraakt met de zee, met alles wat ermee gebeurt. En de vuurtoren geeft me een veilig gevoel.
Gisteravond heb ik mijn man naar de Jan-Heymans gebracht. Daarna ben ik nog even bij mijn ouders langs geweest. En toen ik wegreed..... was er de flits van de toren.Ik zag ,m in mijn auto, in mijn spiegeltje.
Dat gaf een goed gevoel............
Naschrift: Je moet dit artikel lezen alszijnde in die tijd.
Mijn vader en mijn man zijn inmiddels overleden. De stormvloedkering is al jaren af. De reddingsboot krijgt het nog steeds drukker door alle pleziervaart en overige watersporten. De vuurtoren is niet meer bemand, Schevenigen radio, bestaat niet meer. Ik ben inmiddels met funstioneel leeftijdontslag (een soort pensioen) als ambulanceverpleegkundige. De boot heb ik niet mee. Nu ben ik in het gelukkige bezit van een vakantieappartementje onder deze vuurtoren. U zult kunnen begrijpen hoe gelukkig ik daar mee ben.
18-01-2009 om 00:00
geschreven door duinkonijn
20-12-2008
De Viertorenwachter, zeeuws voor vuurtorenwachter.
De Viertorenwachter,
Dae staet un dan, grôôt in sterruk,
Anno 1837, un grôôt werruk.
As,t donker oort op Schouwen,
luchten kleure in donkerblauwen.
Dan gae de lichten drôôie,
mit korte in lange zwaoien.
s,Aevends in bêdde, du de herdienen,
zie je dan z,n lichten schienen.
t, Voelde velig in vertrouwd,
as de nacht zich toevouwd.
Vlak vô ,t slaepen vroeg ik dan,
Wat wil jie laeter ôre Jan ?
"Dae kom jie nog wel us achter,
ik dienke Viertorenwachter.
Je za,t wé zie, op un dag,
Hijs ik déér toch echt de vlag"!
Zo sprak m,n broer wé êêl beslist,
omdat ,n ,t bliekbaer zeker wist.
In t,was ok zo, nae twintig jaer,
Viertorenwachter aldaer!!!
Un wachter in hart in nieren,
mit kennis in benôdigde papieren.
Trots overzag,n ,t Schouwse land.
Alert op drenkeling of bosbrand.
,s Nachts un baeken, bundels licht.
onveranderd - vertrouwd gezicht.
Ie leef nie meer, deze loaste wachter,
Ut licht zwaoit deu, zwakker,- zachter.....
De toren van Jan, ie zwaoi nae mien,
as ik over ut eiland rie.
In aoltied, a o l t i e d , zwaoi ik stille in vlug,
in zie ik Jan e v e n terug..........
Centina.
20-12-2008 om 00:00
geschreven door duinkonijn
20-05-2008
verantwoording naam
Iemand die in Haamstede geboren is wordt hier wel "Duinkonijn"genoemd. Ik ben geboren in Haamstede, in een mooi wit huisje in de duinen onder de vuurtoren van Haamstede.Ik heb hier leren lopen, ik speelde hier, ik ben hier opgegroeid en heb de omgeving hier zien veranderen. Nu ben ik in de gelukkige omstandigheid hier zelf een plekje te hebben.
Een van de appartementen op het terrein van "de Torenhoeve". Vroeger was "de Torenhoeve"een oude boerderij. Mijn eerste herinnering gaat terug naar de tijd toen juffrouw Truus van der Stadt daar woonde en daar een theeschenkerij runde. Op het grasveld bij de boerderij stond een bok. Zo eentje met een grote sik. Inmiddels waren wij (mijn vader,moeder en ik) verhuisd en nu woonden we helemaal echt onder de vuurtoren. Mijn vader werd vuurtorenwachter, later hoofd kustwacht. Als kind had ik altijd wel een poes, die na enige tijd de duinen in trok, jonge konijnen opvrat en niet meer terug kwam. Meestal had de poes dan al wel voor nageslacht gezorgd dus was er vervanging. Natuurlijk konden we niet alle jong geboren poesjes houden en zo gebeurde het dat tante Truus (ik noem haar nog steeds zo, geen familie) van de Torenhoeve een van onze poesjes kreeg.Toen later het poesje spelend op mijn afkwam kostte dat een heleboel tranen. Dat brengt mij op het volgende verhaal. Ik had ook altijd een konijn in een kooitje. Dat ging lange tijd goed. Ik moest er zelf voor zorgen. maar zo rond de kerstdagen werd het konijn verkocht. Het was dan al flink gegroeid en van die centjes werd een ander konijn gekocht. IK heb het verhaal heel lang geloofd totdat ik als volwassene het verhaal een keer zit te vertellen en ja hoor,...... ik geloofde niet meer wat ik zelf zat te vertellen. Ook ben ik eens thuis gekomen met een dode bunsing in mijn armen. met de woorden "kijk eens mama wat een lief konijntje". Ik heb daar geen trauma aan overgehouden, wel de liefde voor de natuur, de zee en de duinen. Een oom die jachtopziener was heeft denk ik ook veel bijgedragen aan mijn liefde voor alles wat er in de natuur gebeurt.
20-05-2008 om 20:25
geschreven door duinkonijn
Locatie
De ingang naar het appartementencomplex. "de Torenhoeve" Nieuw-Haamstede, Schouwen-Duiveland. Nederland.
De omgeving van de vuurtoren tot aan het zweefvliegveld wordt tegenwoordig Nieuw-Haamstede genoemd. Het dorp Haamstede ligt op 5 km afstand.
De Westhoek heeft de breedste zandstranden van Zeeland. de totale lengte 17 kilometer. Schouwen-Duiveland beschikt over 1100hectare bos-en duingebied, met een rijke flora en fauna. Het gebied is zeer geschikt om te fietsen. Door de ANWB zijn inmiddels vier verschillende bewegwijzerde fietsroutes met daarin leuke pick-nick plaatsen uitgezet. Dreischor, groen&tuin route 20 km De Westenschouwenroute 33 km De platte van Schouwenroute 38 km De Caissionroute Ouwerkerk 60 km Ook wandelaars kunnen hier kilometers lange wandelingen maken. Staatsbosbeheer organiseert het gehele jaar door excursies door unieke natuurgebieden. o.a door de Meeuweduinen en de Boswachterij Westerschouwen. Meer info bij de vvv Schouwen en Duiveland.
20-05-2008 om 20:24
geschreven door duinkonijn
12-05-2008
uit de pers, berichten over toerisme
'België goede markt voor toeristisch Schouwen-Duiveland'
donderdag 24 april 2008
BURGH-HAAMSTEDE - Schouwen-Duiveland kan meer Belgische toeristen trekken.
Het moet dan de nadruk leggen op de goede fietsvoorzieningen en de 'lege' kust, want dat zoeken Belgen juist in het buitenland. Dat zegt Bram Straatman, die bij het Nederlands Bureau voor Toerisme en Congressen onderzoek doet naar het vakantiegedrag van onze zuiderburen.
Een verbetering van de culinaire mogelijkheden in de streek zou ook een goede zaak zijn, meent Straatman. "Een sterrenrestaurant in de streek zegt een Vlaming meer dan welke campagne ook."
Wilt u reserveren in mijn appartement? Snel even mailen of bellen.0031 640366399 of zend een mail via het blog. Het appartement grenst aan de Meeuweduinen, onder de vuurtoren, vlak bij strand en en heeft een restaurant met groot terras op het terrein " De Torenhoeve"
'Goed restaurant trekt Belg'
door Martijn de Koning. PZC vrijdag 25 april 2008
BURGH-HAAMSTEDE - Een sterrenrestaurant zou het aantal Belgische toeristen flink doen toenemen.
Die (wat prikkelend bedoelde) opmerking komt van Bram Straatman, die bij het Nederlands Bureau voor Toerisme en Congressen onderzoek doet naar het vakantiegedrag van onze zuiderburen.
Straatman vertelde woensdagavond tijdens een bijeenkomst van participanten van de VVV Schouwen-Duiveland over het gedrag van de Vlaamse toerist. "Je kunt in een campagne nog zo duidelijk maken dat het eten hier best goed is, dat valt in het niet bij de uitstraling van een sterrenrestaurant", gaf hij aan. Zeeland staat in België goed bekend om de kreeft en de mossel, maar daarvoor gaan Vlamingen specifiek naar Philipine en Yerseke. "Voor de rest is een Belg niet zo tevreden over ons culinaire aanbod."
Naast de minder positieve kanten verbeteren, is het natuurlijk ook zaak om de goede uit te buiten. En dat moet bijvoorbeeld op Schouwen-Duiveland geen probleem zijn. "Belgen zoeken naar gebieden om te fietsen en naar een stille kust", zegt Straatman. "In Vlaanderen wordt je zo van de weg gefietst. En de kust is er helemaal vol gebouwd."
Zeeland kent ieder jaar een paar miljoen Belgische bezoekers. Van hen is het overgrote deel (zo'n 96 procent) Vlaming. Ongeveer 130.000 van hen overnachten ook in de provincie. "Belgen zijn niet zo reislustig, maar áls ze komen, besteden ze goed", gaf Straatman nog een 'positieve' eigenschap van de zuiderburen aan.
Reden én aanbod genoeg dus om meer Belgen naar het eiland te halen, vindt ook VVV-directeur Jurgen Klapwijk. Die trend is overigens al bezig, geeft hij aan. "De komst van de Westerscheldetunnel heeft wat dat betreft een goede invloed gehad, maar ook los daarvan zien we een stijging van het aantal gasten uit dat land." De VVV werft actief onder Vlamingen, Op de regionale zender in Antwerpen, via advertenties en op beurzen."
12-05-2008 om 00:00
geschreven door duinkonijn
26-04-2008
Zweefvliegen, Meevliegen??
Zweefvliegen op Midden-Zeeland
Via de secretaris van de VMZ, Peter Strayer, zijn kadobonnen verkrijgbaar. Op vertoning van een kadobon kan een keer meegevlogen worden met een tweezitter zweefvliegtuig van Vliegclub Midden Zeeland.
De bon wordt uitgegeven voor een lierstart of een sleepstart .
De bonnen kunnen besteld worden bij Peter Strayer:
telefoon: 0111-652577
Meevliegen op Haamstede zie ook www.vch.nl of vraag inlichtingen bij de slagboom bij de ingang van het veld.
Cadeaubon Met de cadeaubon van Vliegclub Haamstede heeft u een origineel cadeau in handen. Met de cadeaubon kan iemand een ronvlucht vanaf Vliegveld Haamstede met een zweefvliegtuig maken. De cadeaubon is verpakt in een luxe rode envelop. Op de achterkant staat een uitleg over Vliegclub Haamstede en over rondvluchten, een routebeschrijving etc.
26-04-2008 om 00:00
geschreven door duinkonijn
27-03-2008
Kastelen.
Slot moermond te Renesse
Even ten oosten van het dorp Renesse ligt het kasteel Moermond. Het kasteel ligt in de zoom van de duinen in de gemeente Schouwen-Duiveland op het voormalige eiland Schouwen. Wat we nu zien is het derde slot op deze plaats. Het kasteel had twee voorgangers, bij opgravingen in 1957 zijn de fundamenten ontdekt.
Het werd rond 1229 gesticht door Constantijn van Zierikzee. De bekendste bewoners zijn ongetwijfeld Jan van Renesse, welke een persoonlijke vriend van Floris de V was. Als ook van het Geslacht van Haamstede. Door veldslagen werd het slot tot tweemaal toe verwoest, maar telkens weer herbouwd.
Na de watersnoodramp van 1953 bracht een grondige restauratie in 1955 het slot weer in de originele staat terug. Sinds de bouw van de Stormvloedkering in de Oosterschelde, is het Slot o.a. in gebruik als hotel en congrescentrum.
Het landgoed van ongeveer 45 hectare rondom het Slot is vrij toegankelijk voor wandelaars.
i.v.m het plaatsen van de radar bovenop de vuurtoren werd de oude kop vervangen. Deze kreeg een plaatsje op de haven van Burghsluis en is nu in gebruik als kantoor van de havenmeerster
Deze foto is ook te versturen als e.kaart via HollandCards.nl. 
De "Torenhoeve" ligt niet alleen aan de Torenweg (hoofdingang) maar ook aan de Wilgenweg (zij-in-uitgang, terras) En op dit terrein heb ik mijn appartement, vlak bij de strandovergang "vuurtorenpad"
Slot moermond te Renesse
