Ik ben coördinator van resocialisatiehuis in Antwerpen. We hebben plaats voor 24 mannen. Onze bewoners hebben te kampen met een psychiatrische problematiek, maar hebben de basisbehandeling daarvoor achter de rug. Tijdens hun verblijf bij ons worden ze voorbereid om op een meer zelfstandige manier opnieuw een plaats in de maatschappij in te nemen.
Dierentherapie is in psychiatrische middens nog niet overal ingeburgerd, maar toch een bekend gegeven. Meestal gaat het dan om paarden, en wat kleinschaliger om hond of kat. Het is bewezen dat omgaan met dieren voor psychiatrische patiënten helend werkt. Het biedt de eerste kansen tot relatieopbouw, tot zorgzaamheid, verantwoordelijkheid,
Onze keuze voor duiven heeft te maken met meerdere factoren
Het feit dat ik er zelf vertrouwd mee ben, is natuurlijk ook een element.
Maar in een stedelijke omgeving, met beperkte ruimte, is duiven houden wat makkelijker dan paarden verzorgen. Bovendien is er de mogelijkheid om deel te nemen aan wedstrijden, wat aan onze bewoners de mogelijkheid biedt om wat succeservaringen op te doen. We zullen de lat daarbij niet te hoog leggen. Duiven op de uitslag krijgen is voor ons publiek al een kick: we kunnen mee! Tot slot is het feit dat de duivensport haar wekelijks hoogtepunt kent in het weekend, voor onze bewoners ook een mooi gegeven. Tijdens het weekend is er voor hen immers veel vrije tijd, die ze niet altijd makkelijk zelf kunnen invullen. Met duivensport is een weekend zo gevuld!
Het is mijn plan om via het bijhouden van een dagboek, jullie te laten mee volgen hoe zo een project gestalte krijgt. Maar ik hoop ook via dit dagboek wat met jullie te kunnen overleggen. Het is ook voor mij nog een stap in het onbekende.
Op zaterdag 29/08, heeft Dirk een volle dag mogen doorbrengen bij de duiven van Matthias.
De eerste duiven die moesten toekomen, kwamen uit Momignies (108 km). Matthias had er drie meegegeven en ze vielen samen op de plank. Onder de indruk van het gebeuren, en benieuwd naar het resultaat ... trok Dirk mee naar het clublokaal. Hij keek er toe hoe de klok werd uitgelezen, genoot van een drankje terwijl de uitslag werd gemaakt ... en zag dat de duiven die hij had zien vallen ... 1, 2 en 3 op de uitslag stonden.
Op de middag was het uitkijken naar de duiven uit Salbris (438 km). Het was een provinciale vlucht met telefonische aanmeldingen. Matthias kon er zelf niet bij zijn. Om 13u03 viel de eerste duif op het dak. Een vreemde duif kwam er bij zitten. Pas om 13u10 in de klok. Ook dat is duivensport. In het lokaal bleek dat de duif om 13u03 eerst op de uitslag had gestaan. Maar met "had" ben je in de duivensport niets.
Wel en wee op één duivendag. Dirk heeft de smaak al te pakken!
om de kosten van het duivenproject te kunnen dragen, moet er ook wat gewerkt worden
