Het is zover, nog een maand en ik kan beginnen met de opvoeding van Sunny. Een kleine Harlekijn poedelpub. Naar het hondentoiletje gaan, op de paadjes lopen, geen bollen uit de grond halen die ik net gezet heb en ga zo maar door Het lijkt een hele opgave maar eens ze d' er mee weg is, zal het voor ons beide enorm leuk zijn om samen in de tuin te werken. Ik kijk er in ieder geval al naar uit. Ons eerste tuinuitstapje zal Beervelde worden ha,ha ik ben benieuwd. Hierbij enkele foto's toen was ze een kleine week oud.
Vele onder ons hebben al ervaren dat het enorm pijn doet wanneer je afscheid moet nemen van een kleine vriend op vier pootjes. Je huilt een hele tijd tranen met tuiten en ziet het niet meer zitten. Vooral omdat we gewoon zijn van de tuin in te duiken met ons tuinmaatje. Je hebt gewoon geen zin om alleen te gaan, maar je moet want al die leuke plantjes hebben ook hun verzorging nodig. Het missen blijft maar je moet verder, doe je dat alleen of zoek je terug een vriendje ??? Tja dat is een keuze die ieder voor zich moet maken. Ik mis nog elke dag het getippel achter mijn aan, en het geblaf als waarschuwing van hola iemand sluipt ons tuintje in. Dankbaar denk ik terug aan al de dagen en uren met ons floske, en ik weet best dat het nooit meer hetzelfde zal zijn maar iedere mens, en ieder diertje heeft zijn charme dus het gaat (moet) gewoon lukken met een ander maatje. Bedank lieverd voor alle mooie uren, maar het is nu tijd voor mij om door te gaan !!!
