Die gedenkwaardige dag, in de zomer van '53, neemt Elvis twee songs op, My Happiness en That's When Your Heartaches Begin Getroffen door de aparte stem van Elvis laat Keisker de band horen aan Sun-eigenaar en producer Sam Phillips. Deze hoort al gauw dat de anonieme zanger mogelijkheden heeft. Toch duurt het nog bijna een jaar voordat hij Presley belt met het verzoek om in zijn studio een aantal songs te zingen. Tevens nodigt Phillips gitarist Scotty Moore en bassist Bill Black uit voor deze sessie. Hij verzoekt het drietal bijzonder goed te oefenen, want een blanke zanger met een stem die lijkt op die van een zwarte, kan wel eens een uitkomst betekenen voor zijn niet al te grote onderneming. Er wordt de eerste paar weken hard gerepeteerd. In de zomer van '54 komen enkele songs op de band, I Love You Because en Blue Moon . Niemand is enthousiast over het resultaat. Tijdens een koffiepauze pakt Elvis uit balorigheid zijn gitaar, geeft een paar fikse dreunen op het ding en begint als een dol geworden hond heen en weer te springen, terwijl hij kreunend en met hoge uithalen de oude bluesclassic That's Alright Mama van Arthur Crudup zingt. Scotty en Bill staan met opengesperde monden Elvis aan te staren, maar het ritme werkt aanstekelijk. Black krijgt de kriebels en begint op de achterkant van zijn bas het ritme mee te slaan. Van de weeromstuit gaat ook Scotty Moore aan de snaren van zijn gitaar staan plukken. Een nieuwe sound is geboren en Sam Phillips gebiedt het drietal dat ritme vast te houden, want dat is het geluid dat hij wil hebben.
De legerjaren leveren Elvis toch één voordeel op: ze zijn gesneden koek voor z'n vijfde film, "GI Blues". Alhoewel het scenario niet echt aanstootgevend is, ontaardt de première in Mexico toch in relletjes. Een bioscoopzaal wordt er compleet de vernieling in geslagen. Zelfs van de houten zitjes blijft geen spaander meer heel.
In 1969 treedt Elvis na 8 jaar weer voor het eerst op in het openbaar in het 'International Hotel' in Las Vegas. Het is een groot succes, Elvis is weer terug! Elvis begeeft zich als een entertainer tussen het publiek en hij bloeit geheel op. Hij zingt hier zijn nieuwe wereldhits als In The ghetto en Suspicious Minds
Fan kiest voor vriendin en doet unieke Elvis-collectie weg
Een fan van Elvis Presley heeft zijn unieke collectie van Elvis-prullaria dit weekend laten veilen. Jim Curtin uit Beverly Hills in Californië zag zich genoodzaakt nadat zijn vriendin hem voor de keuze had gesteld met de woorden: "Ofwel doe je de Elvis-kleren weg, ofwel ben ik weg." Manchetknopen Tussen de aangeboden spullen zaten drie concertoutfits van de King. Voor één kostuum kreeg de man 125.000 dollar, voor een ander 50.000 dollar. Dat maakte de onderdirecteur van Regency-Superior, het bureau dat de internetveiling leidde, bekend. Op het derde kostuum kan nog geboden worden. Verder in het aanbod: verschillende colliers die Elvis cadeau deed aan zijn liefjes en vriendinnen, manchetknopen die hij cadeau kreeg van president Nixon, en opvallende ceinturen. 600 dozen vol Elvis-spullen In al die jaren heeft Curtin 600 kartonnen dozen vol Elvis-prullaria bij mekaar verzameld. Zijn verzamelwoede wekte destijds de aandacht van de King persoonlijk. Elvis gaf hem het witte kostuum cadeau dat hij droeg tijdens een concert in Houston in 1974. Curtin doet zijn collectie weg om het terug goed te maken met zijn vriendin. De veiling is nog niet afgelopen. Volgens de organisatoren kan de veiling meer dan twee miljoen dollar kan opleveren
Juni 1953 Elvis studeert af op Humes High. Op z'n diploma staat: geslaagd na de cursussen elektriciteit. Hij was geen al te beste leerling, lag niet bij alle leerkrachten in de bovenste schuif omwille van z'n excentriek lange haar én z'n vloekende kleding, maar liet wel een onuitwisbare stempel na: telkens Elvis - voor of na de schooluren - z'n gitaar greep, speelde hij zich zo in het middelpunt van de belangstelling. Overigens werden de gordijnen uit de feestzaal van de L.C. Humes High School midden jaren tachtig verknipt in reepjes van 50 vierkante cm en verkocht voor 10 dollar per stuk.
Tijdens zijn leven verkocht hij in totaal 500 miljoen platen. In de week na zijn dood kwamen daar nog eens 8 miljoen bij. Hij brak en houdt nog altijd een aantal indrukwekkende records in de muziekindustrie: hij had meer nummers in de hitparades dan enig andere artiest: 149, hij stond langer no. 1 in de hitlijsten dan wie ook: 80 weken hij had de meeste no.1 hits achter elkaar: 10. hij verdiende meer gouden en platina platen dan welke andere artiest ook. hij heeft tot nu toe meer dan een miljard platen wereldwijd verkocht, meer dan welke andere artiest ook. hij heeft het grootste aantal kijkers in de hele tv-geschiedenis op zijn naam staan. 1 tot 1,5 miljard mensen hebben zijn show "Aloha from Hawaii" in 1973 gezien. hij heeft de 1000ste UK no1 hit gehaald met het nummer "One Night" in 2005
In september 1953 veranderd Elvis van baan en gaat werken bij Precision Tool om vervolgens al snel over te stappen naar Crown Electric. Op 4 januari 1954 stapt Elvis opnieuw bij de Memphis Recording Studio Service binnen en neemt 'Casual Love Affair' en 'Ill Never Stand In Your Way' op. Hij heeft dan ook de eerste ontmoeting Sam Phillips.Dan in de zomer van 1954 neemt Sam contact op met Elvis om het liedje 'Without You' op te nemen maar Elvis zingt het liedje niet naar tevredenheid. Toch zien ze iets in de jongeman. Elvis wordt dan in contact gebracht met Scotty Moore (gitaar) en Bill Black (bas). Op 5 juli 1954 duikt het trio de studio in.
Elvis Aron Presley, de zoon van Gladys Love Smith en Vernon Elvis Presley, werd op 8 januari 1935 in Tupelo (Mississippi) geboren. Elvis was een deel van een tweeling, maar zijn broer Jesse Garon Presley kwam levenloos ter wereld. Het gezin leefde een zeer armoedig bestaan. De omgeving waarin de Presley's leefde was zeer religieus en was van grote invloed tijdens de opvoeding van Elvis. Meerdere keren per week was het gezin te vinden in de kerkgemeenschap [First Assembly of God], daar waar Elvis kennismaakte met de vele spirituals en gospelsongs waarbij de predikanten luidkeels en stampvoetend het woord van god predikten. Elvis kijkt een beetje sip wanneer z'n moeder hem het verjaardagscadeau overhandigt. Géén geweer, zoals hij gevraagd had. Geen fiets, zoals hij gehoopt had. Een gitaar. En hij kan niet eens spelen. Uiteindelijk krijgt de jonge Elvis les van oom: uncle Vester, Vernons broer. Nog steeds is de shop waar Gladys die gitaar kocht een drukbezochte toeristische plaats in Tupelo. Er zijn stickers, T-shirts, sleutelhangers en badges te verkrijgen met het opschrift: "Where Gladys bought her son his first guitar". Meer uitleg is niet nodig om jaarlijks duizenden fans over de vloer te krijgen. Tien jaar oud, neemt Elvis Presley deel aan de allereerste muziekwedstrijd in z'n leven. Z'n ouders vinden dat hun jongen een gouden stem heeft, en regelen voor hem een plaatsje op de kandidatenlijst. Ook de jury wordt gecharmeerd door het schuchtere jongetje met z'n veel te grote broek die foutloos het kinderliedje "Old Shep" van Red Foley brengt. Radio WELO is ter plaatse en brengt, dan al, rechtstreeks verslag uit van de zangwedstrijd. Helaas werd geen seconde ervan getaped..
In Juli 1977 heeft hij nog een groot concert (zijn laatste) gegeven wat hem erg veel moeite heeft gekost maar wat zeer geslaagd was. Direct na zijn optreden is hij ook vertrokken naar Graceland.
6 weken later op 16 augustus 1977 overleed The King in zijn badkamer op Graceland.
Een uur later werd Elvis Presley doodverklaard in het ziekenhuis in Memphis.
Zijn voormalige huis op Graceland is nu een museum en wordt door zijn vele fans als een soort bedeplaats bezocht.
Graceland is na de dood van Elvis ingericht als een museum. Alles is zoveel mogelijk in de oude staat gelaten. In het museum is van alles te vinden over Elvis zijn leven en carriére. Jaarlijks komen er velen duizenden bezoekers naar Graceland om dit prachtige huis anex museum te bewonderen. Naast Graceland ligt het graf van Elvis en zijn familie.
"Love Me Tender" is ook de titel van Presleys eerste film. De Hollywoodse filmindustrie heeft al gauw in de gaten dat er aan Elvis' populariteit flink te verdienen valt. Nadat Elvis eerst nog "ELVIS PRESLEY" en "ELVIS PRESLEY No. 2" heeft gemaakt begint men in augustus '56 met de o pnamen van "Love Me Tender". Een snelle klus, omdat men bang is dat een carrière als die van Elvis niet lang zal duren. Maar Presley blijft wel degelijk populair. Zijn tv-optredens in de befaamde Ed Sullivan Show, eind '56 en begin '57, weten de tieners totaal gek te maken en ook in dat nieuwe jaar scoort hij de ene hit na de andere: All Shook Up en Jailhouse Rock , het zijn slechts enkele titels waarmee Presley goud weet te veroveren. Ook de filmroduktie blijft doorgaan: Loving You ('57), Jailhouse Rock ('57) en King Creole ('58). Maart '58 lijkt de fantastische loopbaan van Presley voorgoed voorbij als hij in dienst moet: een gedwongen rustperiode van zo'n twee jaar is voor vrijwel iedere popartiest fataal. Maar met een uitgekookt beleid weten Parker en RCA-Victor de belangstelling in stand te houden. Tevoren opgenomen materiaal als Wear My Ring Around Your Neck en One Night wordt met langere tussenpozen uitgebracht en de gaten worden verder opgevuld met FOR LP FANS ONLY en A DATE WITH ELVIS . Elvis overleeft deze publiciteitsarme periode dan ook glansrijk. Zijn eerste single na zijn - Westduitse - diensttijd is Stuck On You/Fame And Fortune Nog voor de plaat in de handel is, is het plaatje al met goud bekroond. In april '60 voltooit hij het uitstekende "ELVIS IS BACK!", Elvis is terug en hoe! Er verschijnen weliswaar minder pure rock & roll-songs, maar met opnamen als: It's Now Or Never en Are You Lonesome Tonight en Good Luck Charm en Good Luck Charm weet hij zelfs oudere luisteraars voor zich te winnen.
Elvis moest zijn carriere onderbreken doordat de dienstplicht hem opriep. Zijn wereldberoemde kuif werd geschoren en hij kreeg zijn outfit voor het leger uitgereikt. Alle dingen die in het leger voorkwamen moest hij volbrengen waaronder ook het leren schieten.
Geldnood blijft de Presley's achtervolgen. Opnieuw staan ze op straat. Hun kleine woning hebben ze in schande moeten verlaten. Samen met enkele collega's had Vernon een cheque van z'n rijke werkgever Orville Bean "aangepast". De rechter spreekt een voorbeeldstraf uit om dergelijke frauduleuze praktijken een halt toe te roepen. Vernon wordt veroordeeld tot drie jaar dwangarbeid - wat dankzij goed gedrag- uiteindelijk gehalveerd wordt. Maar Gladys en Elvis zijn wel hun echtgenoot, vader en woning kwijt. Het zelfgetimmerde huisje staat immers op grond van Orville Bean... Al hun bezittingen worden op een tien jaar oude Plymouth geladen, en de drie vertrekken naar een huurwoning in Memphis, zo'n 60 km verderop. Memphis, het centrum van de blues, waar de kroegen in Beale Street nooit sluiten en waar de meest hippe kleding van het Amerikaanse Zuiden in de etalages hangt.
,
het oudelijk huis waar elvis is geboren op 8 januari 1935
Elvis Aaron Presley (zo werd z'n naam gespeld op het geboorte-attest) wordt in Oost-Tupelo geboren, als tweede jongetje van een tweeling. Z'n broertje Jesse Garon sterft in de moederschoot. Vader is Vernon Elvis Presley (º19/4/1916), moeder is Gladys Love Smith (º25/4/1912). Van leefcomfort is geen sprake. De woning van het jonge gezinnetje bestaat uit twee kamers. Een "shotgun house" omdat je met één kogel moeiteloos doorheen alle open deuren kan schieten. Het leven is hard in Tupelo. Elke dag is het vechten om te overleven. De economie draait vierkant en de weinige centen die Vernon binnenbrengt, gaan naar brood en hoogstnoodzakelijke kleding. De Presley-familie is diepgelovig en lid van de kerkgemeenschap First Assembly of God. Elke zondag zijn Gladys en Vernon trouw op post, waar ze telkens weer meegesleept worden met de gospelzangers vooraan in het kerkje, de roepende en tierende predikant, en de meeklappende toeschouwers.
The King sterft in de badkamer van Graceland, met het boek "De Lijkwade van Turijn" in de hand. De wereld verliest de grootste superster. De warmste stem uit de geschiedenis zwijgt voor eeuwig. The King is dood, maar z'n muziek leeft eeuwig voort.
.
.
, 
, 
.
.
