Dit is het blog van Emilius,geboren(natuurlijk) te Sint Niklaas-Waas op 13/07/1935 maar woon vanaf 1970 in Beveren-Waas,gehuwd in 1969 met Andrea.2 kinderen(volwassen nu) en 2 kleinkinderen. In dit blog komen de belevenissen van onze familie.
In hoogstaande culturen heeft men steeds de grootste eerbied gehad voor bejaarde mensen, voor de ouderen, de oudsten. Meestal hadden zij alles te zeggen In elk geval werden ze telkens geraadpleegd! Onze tijd heeft van'oude mensen'een probleem gemaakt. Dat is vreemd en een teken van verarming! In onze gekke maatschappij worden de mensen opgedeeld. De bejaarde mensen behoren tot de onproduktieven. Ze worden dikwijls gewoon 'afgeschreven', zoals machines en materialen. In de produktiewereld heeft men het over afvoer van personeel, van 'mensenmateriaal' ! Men heeft het over problemen van huisvesting, het opbergen en bezighouden van oude mensen, maar nooit over de fantastische bijdrage die ze kunnen leveren in familieverband, groepsverband, bedrijfsleven, in elke gemeenschap, soms alleen al door hun stille, wijze aanwezigheid ! We maken ons wijs dat we leven, omdat we jachtig voorthollen alsof we geen minuut te verliezen hadden. Bejaarde mensen zijn kostbare mensen, die ons vooral de betrekkelijkheid van vele dingen leren. Ze zijn mild geworden en maken zich geen illusies meer. Ze kijken dieper, zijn innerlijker gaan leven en genieten van geestelijke waarden. Wijze mensen. Rustige mensen. Mensen vol humor! (uit bloemen van geluk)
Liefde is warmte en geborgenheid. Liefde is geven en delen. Liefde is een blik of een gebaar, En je begrijpt elkaar. Liefde is het hebben van mooie dromen, Of ze nu wel of niet uit komen. Liefde is genegenheid en tederheid. Liefde is vuur en vredigheid. Liefde kan je kwetsen, Maar geneest ook je wonden. Liefde overwint altijd, Nu en tot in de eeuwigheid.
Vreugde en verdriet? Door veel mensen onbegrepen omdat je het verdriet niet ziet. Soms gebeuren er dingen in het leven, en dan denk je vaak heel even, Waarom moet dit mij overkomen? Waarom hebben ze niet iemand anders genomen? Waarom voel ik nu al die pijn? Waarom kon het niet iemand anders zijn? Totdat je het verdriet hebt verwerkt, en tussendoor hebt gemerkt, Dat de vreugde kan overwinnen, en dat je opnieuw moet beginnen. Zonder vreugde geen verdriet, Want zonder het èèn bestaat het ander niet.
Zesde dag Terugreis naar Belgie,vertrokken na uitvoerig afscheid genomen te hebben van onze gastvrouw Nancy Fourault,en een bezoekje aan de bakker en een tankstation. Weinig te melden tijdens de terugrit,enkele keren uitgestapt om iets te drinken en de beentjes eens uit te slaan.Toen we terug over de grens waren kregen we direct een regenbui over ons,op de koop toe was er een grote file op de snelweg? Oostende-Brussel,we zijn dan maar gaan eten in de hoop dat de file zou verminderen,maar dat was teveel gevraagd.Het werd maar beter voorbij Gent,dan zijn we recht naar Zwijndrecht gereden om Achiel en Josette af te zetten,we zijn dan ook naar huis gereden.Al met al toch een geslaagde vakantie.Voor de tolwegen in Frankrijk hebben we in totaal 43 euro betaald,maar we hebben dan ook gerust kunnen rijden op mooie en goed onderhouden snelwegen.
Vijfde dag We zijn ingeschreven voor een boottocht van ongeveer 2 uur op de Taute,vertrek 10,30 uur,veel volk op de boot (68 mensen),spijtig genoeg sprak de gids enkel frans,wij verstaan dat wel wat,maar wanneer die zo vlug praten niet meer.Toch was de uitleg zeer interressant,enkel Achiel was in slaap gevallen,die gids heeft echt 2 uur aan een stuk uitleg gegeven.Na terugkomst zijn we gaan eten,want zoals Josette zei,s'zaterdags moet ze haar eitje hebben.s'Namiddags de gemeente Valognes gaan bezoeken,gemeente die ook veel geleden heeft van het oorlogsgeweld,daar is echter niets meer van te zien.Daar hebben we wel wat consumaties gebruikt,dan terug naar Carentan waar we zinnens zijn om eens iets speciaals te gaan eten,omdat het onze laatste avond was,in de Auberge Normandie hebben we dan Fruits de Mer besteld en het ons goed laten smaken,zodat we tevreden konden gaan slapen.
Vierde dag Na het ontbijt en met minder goed weder dan gisteren op weg naar Barneville-Carteret waar de boten vertrekken voor de kanaaleilanden,wij hoopten om een boottocht te kunnen maken naar Jersey,na ongeveer 50 km wilden we iets gaan drinken te Barneville,maar voordat we iemand bij ons kregen om de bestelling op tenemen hebben we veel geduld moeten uitoefenen,we zijn dan naar het Office du Tourisme gegaan om te vragen waar we moesten zijn,die verwezen ons naar Carteret,in Carteret aangekomen geen enkele wegwijzer te vinden naar de vertrekplaats van de boten,dan maar gevraagd en we moesten naar de Port Maritieme,daar aangekomen inlichtingen gaan vragen,maar dat werd een koude douche,eerstens moet ge 3 dagen op voorhand reserveren,twedens was het 42 euro per persoon,derdens moest ge geld inwisselen voor ponden want op Jersey nemen ze geen euro's aan.We zijn dan maar onverrichterzake teruggekeerd,na in een broodjeszaak iets te hebben gekocht om te eten.Wij zijn dan naar Saint-Lo gereden maar behalve dat het een zeer drukke stad is is er weinig te zien,we zijn dan maar een ijskreem gaan eten,en terug naar Carentan gereden,onderweg hebben we dan ook nog het Duitse kerkhof bezocht,het doet je toch wat als je de leeftijd ziet van zovele gesneuvelde soldaten op de graven vermeld,gemiddelde leeftijd vooraan in de twintig.Wat is oorlog toch een smerige zaak.Dan verder naar het gasthuis en ons klaargemaakt om te gaan eten,hmm weeral lekker en zeer prijselijk.Voor morgen staat er een boottocht op het programma in Carentan.
Derde dag O.L.H.Hemelvaart,om 8.00 uur opgestaan,ontbeten en daarna naar Sainte-Mere-Eglise gereden,om te gaan zien waar indertijd de para aan de kerktoren terecht kwam,nu hangt er natuurlijk een pop aan. Moet juist lukken,het was er marktdag en dat was voor de vrouwen genoeg om ,zoals we hier zeggen een marktje te doen,Achiel had trek in een fles rode wijn,dat is goed tegen den hoest zei hij.Daarna zijn we verder gereden naar Utah beach maar na 60 jaar zijn er natuurlijk enkel de gedenktekens en souvenirwinkels te zien,dan verder via Sainte-Marie du Mont waar we na de kerk,waar nog vele kogelgaten te zien zijn,te hebben bezichtigd,een pannekoek omelet zijn gaan eten,naar de Pointe du Hoc,steile rotswand waar zeer hevig gevochten is en vele soldaten gesneuveld zijn,de kapot geschoten bunkers liggen er nog steeds zoals 60 jaar geleden.Vandaar zijn we dan naar Omaha beach gereden,het indrukwekkende gedenkteken bezocht en dan naar het oorlogsmuseum met film over D-Day.Daarna op de terugweg hebben we nog het Amerikaanse kerkhof bezocht,het doet je toch wat,al die witte kruisjes sporadisch onderbroken door een witte Davidsster,het word zeer goed onderhouden.Wegens de drukkende hitte die dag waren we echter gedwongen om de terugrit aan te vangen,bij aankomst eerst een uurtje gerust om daarna op aanbeveling van Nancy te gaan eten bij La Napolitaine,weeral zeer lekker en relatief goedkoop.Buikje vol en na nog wat nabeschouwingen gaan slapen om fit te zijn voor de volgende dag.
Tweede dag Na een lekker ontbijt gaan we op weg naar de Mont-Saint-Michel,ongeveer 150 km van Carentan,maar Achiel wil het oude klooster eens graag bezien. Na 1 uur en 45 minuten zijn we aangekomen op een bijna volledig bezette parking,na 4 euro betaald te hebben gaan we op weg naar de ingang, na een kwartiertje komen we in een heel smal straatje terecht met de ene souvenirwinkel naast de andere,restaurants en eethuisjes.Een echte toeristenval en duur,men rekent daar echt buitensporige prijzen zoals 4 euro voor een thee of een cola of een biertje.Na een uurtje heeft men alles gezien,en is het tijd omterug te vertrekken,bij een tussenstop in Periers betalen we voor een thee 1,20 euro,nogal een verschil hé.Nog eens gestopt om voor josette een flesje Calvados te kopen.Omdat men in Frankrijk niet voor 19 uur op restaurant moet gaan,gaan we als we terug in Carentan zijn aangekomen nog de middeleeuwse kerk bekijken.Dan eten in de Auberge Normandie,de dagschotel aan 9 euro,frietjes met mosselen en gesmolten Camembert.Lekker mensen lekker hmmm.Dit maakte onze dag terug goed.Na nog een nachtmutsje gaan slapen en tot morgen.
Eerste dag: Vertrek op 3 mei 2005,Josette en Achiel opgehaald te Zwijndrecht en vertrokken richting Gent-Oostende,onderweg een onweer meegemakt dat kon tellen,men zag bijna geen weg meer voor ogen,zeer voorzichtig verder,gelukkig bleef dat niet duren en werd het terug normaal,in de omgeving van Loppem namen we de richting Duinkerken-Calais.Na ongeveer 200 km rijden zijn we uitgestapt om de innerlijke mens te spijzigen en een halfuurtje te rusten,Ik rijd nooit meer dan 200 km aan één stuk.Dan verder naar Boulogne waar we de eerste maal tol moesten betalen,inderdaad het kost geld maar ik vind toch dat dat opweegt tegen de overvolle secundaire wegen waar men niet vooruit komt,de snelwegen zijn goed onderhouden,niet te druk en zeer goed berijdbaar.De Pont de Normandie die moet men overrijden,dat is een belevenis,knap stuk bouwwerk.Na weer ongeveer 200 km,moest ook de auto van benzine voorzien worden en wat me opviel was dat de benzine in Frankrijk niet duurder is dan bij ons,integendeel.Na nog een 100 km eventjes van de baan gereden om te gaan eten ter hoogte van Caen.Na een uurtje terug verder om de laatste kms af te leggen.Na in totaal 630 km aangekomen in Carentan bij Nancy Fourault in het Break and Breakfast waar we zeer vriendelijk ontvangen werden.na het uitpakken zijn we dan de gemeente gaan verkennen en zijn we ook lekker gaan eten in restaurant La Renaissance,waar Josette getrakteerd heeft.Hierboven links het huis waar we gelogeerd hebben.
Universele Verklaring van de rechten van de Mens opgenomen onder artikel 19: "Eenieder heeft het recht op vrijheid van mening en van uiting van zijn mening, wat het het recht insluit nietverontrustte worden omwille van zijn meningen en het recht door om het even welk uitdrukkingsmiddel en zonder inachtneming van grenzen, inlichtingen en ideeën op te zoeken, te ontvangen en te verspreiden" Goedkeuring en publicatie Belgisch Staatsblad 31 maart 1949.
Vijfde dag
Vierde dag
Derde dag
Tweede dag
Eerste dag:
