Kerstmis en Oud en Nieuw 2006 samen met onze pups.

Na de drukte van alle feestdagen wil ik u graag laten meegenieten van het wel en wee van onze pups. Inmiddels zijn ze al 5 weken en 1 dag jong en ze zijn zo lief, zo leuk en zo fantastisch! Het doorbrengen van de kerstdagen en Oud en Nieuw samen met Remie, onze grijze roodstaart papegaai, Jope, Aina en de pups was heel bijzonder. Er bekruipt je een heel speciaal en warm gevoel als je die kleine wezentjes, die hopelijk een heel lang leven zullen hebben in de grote mensenwereld, zo onbevangen, zo ontspannen en vol vertrouwen in  mens en dier bezig ziet. De tijd gaat razendsnel, veel te snel, hun eerste Oud en Nieuw is opeens een feit! Van het vuurwerk zijn ze net als Jope en Aina gelukkig niet geschrokken.  

De ontwikkeling en groei van de pups is in deze eerste 5 weken zo snel gegaan. Eerst zijn de oogjes nog dicht en kunnen ze nog niet horen.  Dan opeens op de 14^e dag gingen hun oogjes open en kwamen ook hun tandjes door. Ze hebben alle vijf prachtige oogjes en tandjes. Een aantal dagen later ze reageerden ze op geluiden waardoor we wisten dat ook hun oortjes goed functioneren. Op eens zijn het kleine hondjes die van alles en nog wat ondernemen. Ze spelen zacht maar ook best wel hard met elkaar en sparen elkaar dan niet, om daarna gewoon weer lekker tegen elkaar aan in slaap te vallen. Ze spelen ook met hun speeltjes alleen of met elkaar  en houden van lekker eten. Zo eten ze vanaf hun 22^e dag zelfstandig vast voedsel en drinken daarnaast nog geregeld bij hun moeder. Hun favoriete bezigheid is knuffelen met zowel mens als dier. Als we met ze knuffelen is het echt genieten voor ons, ook voor Jope onze Dobermann, want die likt iedere dag alle pups en krijgt nu ook likjes van de pups terug, die hem daarna uitdagen om te gaan spelen. Op hun 28^e dag hebben zij als verlenging aan de werpkist een “tuintje” gekregen met een houten hekje en een klein trapje om vanuit de werpkist de “tuin” te betreden waarin kranten liggen. Het tuintje is dolle pret voor hen en  hadden heel snel door hoe in de tuin te komen. Alsof het hen aangeleerd is doen zij hun plasje en behoefte in het tuintje op de kranten, echt heel knap hoor! Ook heel bijzonder is dat Aina vanaf de 29^e dag geregeld vast voedsel (direct nadat zij heeft gegeten) overgeeft in de werpkist en het daarna direct ook weer zelf of samen met haar pups wil opeten. Ze geeft hiermee blijk aan haar pups dat zij zelfstandig vast voedsel moeten eten. Wat is de natuur toch bijzonder fascinerend en mooi!

Wij hebben de pups hun naam gegeven toen zij 11 dagen oud waren. Wij hebben voor Spaanse namen gekozen omdat zowel onze Aina als Blue Jeans, de vader van de pups, Spaans zijn. Ook hebben wij een hechte band en veel gevoel met dit prachtige land, hebben er vele jaren vrienden en kunnen wel zeggen dat Spanje ons tweede vaderland is.     

Wij hebben de pups de volgende namen gegeven:

Alonso             (als eerste geboren reutje)

Anaïs               (als tweede geboren teefje)

Alejandro         (als derde geboren reutje)

Alondra           ( als vierde geboren teefje)

Álvaro             ( als vijfdegeboren reutje)

Wat een scheetjes