Lange tijd was de etappe naar Huy weinig enerverend, saai bijna. Vier renners, Bryan Nauleau (Brétagne), Martin Elmiger (IAM Cycling), Jan Barta (Bora-Argon) en Serge Pauwels (MTN-Qhubeka), demarreerden in de eerste meters en kregen ruimte van het peloton. Het kwartet pakte een maximale voorsprong van een kleine vier minuten, maar deze marge begon te slinken toen de eerste klim van de dag opdoemde. In aanloop naar de Côte de Bohissau schroefde het peloton het tempo omhoog en precies op dat moment ging het gruwelijk mis. De veroorzaker van een massale valpartij was William Bonnet. De renner van FDJ tikte voorin het peloton tegen het achterwiel van een voorganger en ging naar de grond, met als gevolg dat tientallen renners over hem heen duikelden. De belangrijkste slachtoffers waren Fabian Cancellara en Tom Dumoulin, de nummers één en drie van het klassement. De renners in de gele en witte trui smakten keihard tegen het Belgische asfalt. Cancellara kon verder, Dumoulin helaas niet. Ook Laurens ten Dam lag erbij en hij leek de strijd te moeten staken, maar de routinier stapte doodleuk weer op zijn fiets nadat zijn schouder weer in de kom gezet was. Naast Dumoulin moesten ook Simon Gerrans, Bonnet en Dmitry Kozonchuk de strijd staken. Tientallen andere renners gingen gehavend verder en om alle medische hulp te kunnen bieden, besloot de organisatie om de koers stil te leggen. Minutenlang stond het peloton stil, tot er weer ambulances beschikbaar waren. Uiteindelijk werd de koers hervat, maar dus zonder Dumoulin. Wat de mooiste dag uit zijn wielerleven kon worden, hij had namelijk een reële kans om de gele trui over te nemen, werd voor de Limburger van Giant-Alpecin de slechtste. -Cancellara bleek dusdanig gehavend dat hij het peloton moest laten gaan en dus stond op de Muur van Huy niet alleen de etappezege, maar ook de leiding in het klassement op het spel. Tony Martin vocht als een leeuw om de achterstand op de betere klimmers te beperken, maar kwam uiteindelijk één seconde tekort. Het geel ging naar Chris Froome, die ijzersterk reed en als tweede over de streep kwam. Hij pakte voorsprong op al zijn concurrenten in het algemeen klassement. Genoeg voor de dagzege was het echter niet, die ging naar Rodríguez. De specialist op dit soort aankomsten boekte zo zijn tweede dagzege ooit in de Tour.
http://www.wielerupdate.nl/
