De eerste mannelijke gouden medaille voor ons land sinds zwemtopper 'Fredje' Deburghgraeve in 1996 in het Amerikaanse Atlanta uitpakte op de 100 meter schoolslag. Het zegt alles over de waarde die we moeten hechten aan deze knalprestatie van Greg Van Avermaet. Het gebeurt immers niet elke dag dat een Belg op de Olympische Spelen op het hoogste schavotje blinkt. En al zeker niet in het wielrennen, van 1952 was het geleden dat een landgenoot goud veroverde in de wegrit, de genaamde André Denoyelle in het Finse Helsinki. Om maar te zeggen: straffe kost hoor.
Uiteraard was er ook nog de bronzen plak van Axel Merckx in het Griekse Athene in 2004, dat een gouden randje kreeg omdat het gebeurde onder het toeziend oog van een fel geëmotioneerde papa Eddy. Maar dit? Dit overstijgt werkelijk alles, een brok wielergeschiedenis. Voor de 31-jarige Van Avermaet zelf de kroon op een supercarrière. En die is natuurlijk nog lang niet voorbij. Alleen lijkt niks te kunnen tippen aan olympisch goud, tenzij Greg volgend jaar natuurlijk de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix wint. Wat een geweldig jaar ook, de prijzen zullen hem straks op het hoofd vallen. Kristallen Fiets, nummertje drie komt er nu al aan Greg! Sportman van het jaar, dat kan toch niet anders? Wie wil winnen, heeft niet alleen fantastische benen nodig maar ook een beetje geluk. En de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat zonder de dramatische valpartij van Vincenzo Nibali en Sergio Henao op 12 kilometer van de finish aan de Copacabana we nu misschien zouden gevloekt hebben omwille van 'maar' een verre ereplaats. Van Avermaet leek samen met een mooi pakketje achtervolgers uitgeteld na een entente tussen die twee pechvogels en de Pool Rafal Majka. Met drie de pijp uit, ze konden de medailles netjes verdelen. Tot het in een verraderlijke afdaling helemaal misliep. Bergkoning van de Tour Majka leek zo onbedreigd op weg naar goud, tot hij in de slotkilometers volledig murw geknald werd bijgebeend door twee jagers: onze onvermoeibare Van Avermaet en Jakob Fuglsang uit Denemarken. Met drie op zoek naar goud en een uitgelezen kans voor Van Avermaet, wat zou er allemaal door zijn hoofd gespookt hebben? Tijd om te stressen of te panikeren was er niet want de Oost-Vlaming van BCM vatte de koe razendsnel bij de horens met een flukse sprint, Majka die stond stil en Fugslang had evenmin nog een reactie in de kuiten. Onbedreigd naar goud en wat een euforie. Niet alleen bij Greg zelf, ook bij bondscoach Kevin De Weert - wat een debuut mensen - en de ploegmakkers. Een moegestreden megaknecht Laurens De Plus, een ietwat ontgoochelende Philippe Gilbert, een immer betrouwbare Serge Pauwels en de vroeg door de hitte uitgeschakelde Tim Wellens. Team Belgium heeft het geflikt, laat ons hopen dat dit niet de laatste medaille is. Eén ding is zeker: de lauwe interesse voor de Spelen zal nu wel volledig van tafel zijn, allen kijken dames en heren en onze landgenoten ten volle aanmoedigen. wie weet welke gouden appels er nog uit de boom vallen.
http://www.hln.be/