Het tempo lag meteen erg hoog. In het eerste wedstrijduur werden er zelfs 51 kilometers afgelegd. Het peloton scheurde daardoor meteen in enkele waaiers. Uit een omvangrijke groep trokken achttien renners in de aanval. Dat waren Tom Boonen, Julien Vermote, Nikolas Maes, Yves Lampaert en Fernando Gaviria van Etixx-Quick Step. Voor Lotto-Soudal waren Jelle Wallays, Jürgen Roelandts en Jens Debusschere vertegenwoordigd. Lotto.NL-Jumbo kreeg Maarten Wynants, Dylan Groenewegen en Mike Teunissen vooraan. Katusha had Anton Vorobyev en Nils Politt mee. Bij Cofidis vormden Florian Sénéchal en Kenneth Van Bilsen een tandem. Oliver Naesen (IamCycling), Amaury Capiot (Topsport Vlaanderen-Baloise) en Joeri Calleeuw (Veranda's Willems) waren de eenzaten in de kopgroep.
Deze renners mochten met een voorsprong van 2:00 de eerste van zes plaatselijke ronden van elk 14,7 kilometer aansnijden. Pim Ligthart probeerde in zijn eentje de kloof naar voren te overbruggen, maar zag al snel het nutteloze van zijn inspanning in. Net voor het ingaan van de laatste twee ronden spatte de kopgroep in twee. Met Wynants, Lampaert, Maes, Gaviria, Roelandts, Naesen, Van Bilsen, Politt en Capiot trokken negen renners in de aanval. De grote groep volgde op 5:25. Roelandts versnelde daarna, maar hij kreeg vlug Lampaert en Gaviria mee als waakhond. De drie werden opnieuw gegrepen door hun vroegere metgezellen
De negen leiders begonnen aan de slotronde met een voorsprong van 0:17 op een groep met negen renners. De rest van het deelnemersveld volgde op 6:30. Op 13 kilometer van de finish muisden Naesen, Lampaert en Wynants er vanonder. Achter dit drietal kregen we een groep met veertien renners. Roelandts en Debusschere probeerden naar de leiders te rijden, maar Roelandts knalde tegen het achterwiel van Debusschere en sloeg tegen het asfalt. Debusschere slaagde er in zijn eentje niet in om naar de drie te rijden.
In de laatste rechte lijn keken de drie te veel naar elkaar en werden ze weer ingelopen. In de daaropvolgende sprint ging Groenewegen op wandel met Naesen, maar in dat manoeuvre zagen de wedstrijdcommissarissen geen graten. De Nederlander is op de erelijst de opvolger van de Fransman Alexis Gougeard.
Boonen vond manoeuvre van Groenewegen niet kunnen
Tom Boonen was de beste getuige van de tumultueuze sprint tussen Oliver Naesen en Dylan Groenewegen in het slot van de Eurométropole Tour. Ook hij was de mening toegedaan dat Groenewegen een fout maakte. Boonen werd uiteindelijk derde en bouwt verder aan zijn conditie richting het wereldkampioenschap in Qatar.
"Het was de hele dag actie vandaag. Van bij de start lag het tempo bijzonder hoog. De regen en de wind maakten het er allemaal niet gemakkelijker op. Iedereen was blijkbaar gemotiveerd om er iets moois van te maken. De finale was zoals verwacht met de aanwezigheid van de betere ploegen in de wedstrijd en met een sprint tot resultaat", verduidelijkte Tom Boonen.
"Die spurt verliep heel verwarrend. Pas in de laatste honderden meters werd duidelijk dat we de vluchtersgroep nog zouden pakken. De daaropvolgende sprint verliep volgens mij niet correct. Naesen werd zeker gehinderd door Dylan Groenewegen. Daar moet je geen studies voor gedaan hebben om te zien dat dit bewust hinderen is. Dat manoeuvre kon niet. Ik heb vandaag serieus afgezien. Ik bibber nu nog van de koude. Het was amper acht graden maar door de regen voelde het nog kouder aan. Soms leek het alsof het min vijf was. Ik reageerde op een reactie van Jens Debusschere en Jürgen Roelandts en werd op een gegeven moment zo lastig dat ik hen liet rijden en me weer liet inlopen door een groepje. Het is nogmaals duidelijk geworden dat ik geen held ben in koud weer. Ik heb kracht kunnen zetten en mag niet klagen in de aanloop naar Qatar."
