Waar de Amstel Gold Race het nodig achtte om de Cauberg uit de finale van de koers te halen, bleef de Muur van Hoei netjes op haar positie in de finale van de Waalse Pijl. Na de Muur tweemaal op te zijn gereden, doemden de Ereffe en de Cherave nog eenmaal op voordat - net als in de voorgaande jaren - ook beklimming drie moest worden voltooid. Zodoende was het koersverloop vrijwel gelijk aan vorige edities: kopmannen hielden hun kruit droog tot de laatste kilometer.

Een groepje van zes leiders, waaronder de Duitser Nils Politt, kon zodoende urenlang vooruit blijven. Het zestal kreeg maximaal zes minuten van het peloton, maar zodra er geklommen moest worden, was het snel over en sluiten voor velen van de kopgroep. Olivier Pardini, een Belg in dienst van het procontinentale WB Veranclassic Aqua Protect, bleef als langste weg.

De eerste beschieting vanuit het peloton werd gedaan door BMC-renner Alessandro De Marchi. De Italiaan werd ingerekend, maar probeerde het een aantal kilometers later nogmaal. Zijn aanvalslust werd beloond: De Marchi bleef weg, Quick Step- en Movistar-knechten konden zijn wiel niet houden. Dit tegen het zere been van de jonge Luxemburger Bob Jungels, die zelf maar op de pedalen ging staan.

Jungels hield het lang vol, tot de flamme rouge zelfs, maar op de Muur van Hoei ging het licht uit voor de 24-jarige. Valverde nam snel het heft in handen en ondanks een royale optocht te leiden (met onder anderen Sergio Henao, Michael Albasini, Michal Kwiatkowski en Martin) kon niemand El Imbatido van zijn vierde achtereenvolgende zege afhouden. Het voorjaar van 2017 kan, met zes dagoverwinningen en drie zeges in rittenkoersen, niet meer stuk voor de Murciaan.

http://www.wielerupdate.nl