Dag 3 is in vergelijking met
de vorige dagen zwaar tot zeer zwaar te noemen. Een kwartiertje na het vertrek
uit Rethel werden we al getrakteerd op een flinke bui regen met klein,
stekende, hagel.
En dan stak een felle wind op
die de hele dag tegen ons zou blijven vechten.
Dan komen daar 3 lekke banden
bij en de afgelopen ketting. Geluk dat we 3/4 van de rit redelijk vlak parcours
onder de wielen geschoven kregen en dat de aankomst in Sézanne na een lange
afdaling op een serveerblaadje werd aangeboden.
Moe maar tevreden genieten nu
velen van een lekker glaasje champagne.We hebben de druivenranken lange tijd mogen bekijken.Niet te geloven dat met slecht weer de sublieme
smaak van het Franse godendrankje nog beter uitkomt .
Dag 2 is ook weerprima verlopen, geen drup water deze keer.
Daartegenover staat dat we wel wat van het parcours zijn afgeweken en
losliggende steentjes kregen te verwerken.
Pierre heeft zich vandaag vroegtijdig in zijn papieren laten
kijken.Normaal komt hij als laatste de
heuveltjes boven, hij kon zich niet inhouden en schoot de groep voorbij.Boven aan de top stopte hij om het verschil
met de rest te meten. Helaas zaten de anderen toch korter in zijn wiel dan hij
dacht.
Plots werden de eersten in de groep afgeschrikt door twee
jonge snaken op een bromfiets. Zij reden recht op de koptrekkers af en de
bijrijder had zijn helm in de hand. Deze ging rakelings langs iedereen door .
De schrik zat er goed in.
In Philippeville (?) hebben we het stamcafé van auteur
Rimbaud bezocht.
Hier dan het verslag van de eerste dag, geschreven door
Eddy.
Het stadscafé lag er nog nat bij van het poetsen, de wespen
op het terras maakten het drinken van een laatste koffie voor het vertrek wat moeilijk.
Geleidelijk aan vormde zich een schare familie en kennissen
rondom de Lourdesrijders en met een mooie groepsfoto werd de laatste horde van
de voorbereiding genomen.
En weg waren we
Met kaart en GPS volgden we direct in een aangepast tempo de
uitgestippelde route. Na de eerste rust in Heers gingen de niet-Lourdesrijders
terug naar huis.
De eerste lekke band van Lucien bij het binnenrijden van het
Waals gewest werd gretig op de foto vastgelegd.
Hetzelfde gebeurde met de ferme keutel op het truitje van
Gert Het kwam van boven was de uitleg.
Dreigende wolken dreven de hele dag voorbij om dan
uiteindelijk de laatste 3 kilometer van de eerste trip te bezegelen.
St. Gérard .. de abdij .. geweldig.
Fietsen poetsen, een lekkere pint Brogno, een fijn diner en
de eerste dromen kwamen uit.
