Groepsfoto van de alpenfietsers op Alp D'Huez.

Fietsreis Alpen (Venosc) 07/06/2008-14/06/2008

 Voor een fotomontage klik op de foto.

7  juni,de dag die bij velen van de groep in het rood was gemarkeerd in hun agenda.

Namelijk de  fietsvakantie,die naar jaarlijkse gewoonte in een bergachtige omgeving word gereden. Dit jaar werd gekozen voor Venosc,een klein dorpje in de Franse Alpen,op een paar kilometers van Bourg Oisans,aan de voet van de bekenste Alpenreuzen.

Dag1

28 moedigen schreven zich in  voor deze prachtige maar lastige fietsweek,die door Serge uitstekend was georganiseerd. We vertrokken om 5 uur s’morgens uit Gent en kwamen na een rit van 12 uur aan in het pittoreske dorpje Venosc.De weergoden waren ons niet welgezind,en met een laaghangende bewolking hadden we geen zicht op de prachtige bergtoppen rondom ons.

Dag2

Zondagmorgen was het nog miezerig en een deel van de groep besloot later op de dag te starten.Een tiental fietsers startten s’morgens voor het uitgestippelde parcours van Venosc  naar Lac Chambon.Deze tocht was een goede opwarming voor de ritten die ons later in de week te wachten stonden.Het was wel even wennen om op de klimmen in het juiste ritme te geraken,de ademhaling te controleren en zeker niet in het rood te gaan.Deze tocht gaat in stijgende lijn met pieken van 8 tot 10 procent,langs de voet van les Deux Alpes tot aan de Lac Chambon.Aan de dam van het stuwmeer maakten we rechtsomkeer en keerden langs de vallei met prachtige vergezichten op Bourg d’Oisans terug naar ons hotel.Na ongeveer 52 km kwamen we terug aan in Venosc.Sommige hielden halt aan het hotel,en een paar fietsten nog door naar de prachtige vallei van La Berarde zodat die  op het eind van de dag een 94 tal kilometers op de teller staan hadden.Ondertussen was de zon erdoor gekomen en had de rest van de groep de tocht aangevat.

Het avondmaal in het hotel was aangepast aan de behoeften van de fietsers,met pasta en rijstgerechten en zeer gevarieerd

Dag3

Vandaag stond een van de klassiekers op het programma,namelijk Alpes d’Huez.Deze klim van 13 km en een gemiddelde percentage van 8,5% en met de bekende haarspeldbochten spreekt tot iedereens verbeelding. Elkeen fietste op eigen tempo naar boven,en er was de afspraak gemaakt om op de top te wachten,zodat we terug in groep nog een 8 tal kilometers verder klommen naar de top van de Col de Sarenne.Deze klim is minder steil maar des te mooier.Er werd halt gehouden  in het chalet op de top op een hoogte van 2000m.Vandaar reden we langs een spectaculaire afdaling terug richting hotel.Na een 75 tal kilometers kwamen we met het nodige melkzuur in de benen terug aan in Venosc.Hier konden we lekker genieten  van een  stoombad of jacuzzi om de spieren  te relaxeren

Dag 4

Vandaag stond een van de langste ritten op het programma namelijk 125  km over de col d’Ornon en de col de la Morte.Deze eerste helling van  een 12 tal kilometers met een percentage van ongeveer 7%,voert ons naar een hoogte van 1371 m .Hier keerde een groep terug,en de rest reed via een rustige afdaling naar de voet van  de col de la Morte.Deze klim van 20 km met een maximum percentage van 9,5% brengt ons naar 1370 m.Op de top werd er iets genuttigd om dan langs een 15 km lange,prachtig lopende afdaling terug te fietsen naar Bourg d’ Oisans.Vanaf hier was het nog een 13 tal km tot ons hotel,waarvan de laatste 8 in stijgende lijn,met bijna aan ons hotel een “piekje” van 8%.Ondertussen waren ze ons zwembad in het hotel rustig aan het laten vollopen,zodat we eens konden zonnen,en voor de “ijsberen”de borst eens nat te maken.

Dag 5

Vandaag de koninginnenrit,col du Lautaret en de col du Galibier.Hierbij hadden zoals op de Alpes d’Huez een volgwagen met extra kledij en proviant.Deze werd bestuurd door Erwin,die daags voor ons vertrek een beenblessure opliep en zonder fiets deze reis meemaakte.Deze service kwam zeker van pas,omdat tijdens de lange afdalingen een extra windstopper en vest geen overbodige luxe was.De rit begint richting col du Lautaret langs een prachtige kloof met verschillende tunnels waar het wel eventjes oppassen was ,daar ze niet allemaal evengoed verlicht zijn.De klim brengt ons  langs de Lac du Chambon langs la Grave zo naar de col du Lautaret en de Galibier.Deze klim heeft een totale lengte van 42 km met een gemiddelde van 6%.Voorbij de col du Lautaret is het nog 8 km tot de Galibier.Van een verre afstand kan je een chalet zien op de helling waarbij de meesten denken dat dit de top is van de Galibier,doch van hier is het nog een 2 tal km met percentages boven de 10%, waardoor je echt op karakter deze top moet halen.De afdaling verliep langs de zelfde weg terug zodat we genoeg op adem konden komen.Sommige hadden tijdens deze rit een verbruik tussen de 4000 en 5000 kcal.Tijdens zo zware ritten is het zeker aan te raden om voldoende te eten en te drinken om zo de gevreesde hongerklop uit te stellen.

Dag6

Het weer begon veel beter te worden en na de optrekkende lage bewolking,kwam de zon volop te voorschijn.Vandaag ging de tocht richting Col du Glandon en de col de la Croix de Fer.Dit is een pittige rit van 104 km met een totaal van 38 km klimmen.Deze tocht leid ons langs de stuwmeren van Vernay en Grand Maison en langs prachtige valleien.We rijden door verschillende dorpjes waar hier en daar waterbakken staan,waar we onze bidons kunnen vullen.Bij sommige begint de zware klimweek door te wegen,en het voornaamste is op eigen tempo voort te klimmen,en tot een goed einde te brengen.Wederom flirten we met een stijgingspercentage tussen de 4% en 10%.Bovenop de col de la Croix de Fer konden we in het restaurant genieten van een drankje en het prachtige uitzicht.Daarna konden we beginnen aan de afdaling waar enkele mooie foto’s konden gemaakt worden.Het blijft nog altijd een verlof en het zou zonde zijn om deze mooie herinneringen niet op foto vast te leggen.Wat het aantal lekke banden betrof moesten we niet klagen,een 2tal,en ook iedereen is gelukkig ongevalvrij door de week gekomen,wat niet vanzelfsprekend is met een groep van 28 fietsers.Iedereen goed aangekomen in het hotel en sommige nog een uurtje zonnen aan het zwembad.

Dag7

Vandaag de laatste fietsdag.Het belooft weer een schitterende dag te worden.Voor deze laatste dag werd het programma wat gewijzigt.Sommige deden eerst boodschappen voor te thuisreis en zouden later een kort ritje maken,of trokken de stapschoenen aan en trokken langs het steile wandelpad richting les deux Alpes.Anderen gaven hun fiets een grondige poetsbeurt en ook werden stilaan de koffers gepakt.Bij het avondmaal werd organisator Serge in de bloemetjes gezet,en kreeg van de groep een mooi fietstruitje cadeau.Ook mekanieker Wilfried werd niet vergeten die de gehele week s’avonds in de weer was om versnellingen bij te regelen, gepaste fietskroontjes te plaatsen en zadelhoogtes te veranderen.Ook werd ongeluksvogel Erwin bedacht met een mooie trui,en ook Geert die de volgende dag verjaarde kreeg van de spinninggroep  een gepast geschenk.Ook een dank voor de chaufeurs Marc,Rudy,Marc,Geert Serge en Erwin voor het vervoer van de fietsen en het veilig thuisbrengen van de groep. Ook dank aan Manuel die een week vroeger was vertrokken en enkele fietsen meevoerde en een paar bakken  fietswisselstukken Er werd later op de gepaste plaats? nog lang nagepraat over deze prachtige week.

Dag8

De terugreis verliep vlot en om ongeveer 20 uur kwamen we terug aan te Gent.

Hopelijk tot volgend jaar voor weer een prachtige fietsvakantie.

Proficiat aan de dapperen,die de tocht van zondag gereden hebben.

Ikzelf(michel)twijfelde,om te starten,en toen het om half acht in Gent begon te regenen was de keuze snel gemaakt.

John,maakte een kort verslag.

Vandaag was het wel degelijk de dames die overheersten.

Ik had de eer met 4 lieftalige dames het brevet 100km vertrek te Nazareth te mogen rijden.

Samen met Els ben ik omstreeks 8u40 aangekomen in het café Edemolen te Nazareth.

Saskia was reeds daar en kort nadien kreeg Els nog een telefoontje van An .

Zodoende vertrokken we na inschrijving om ongeveer 9u met z'n 5'en!

Els, Saskia, An, Sofie en ikke.

En neen, bij vertrek was het niet aan het regenen en dit bleef zo tot ongeveer 50km ver.

Het wegdek lag wel nat zodat het ineens duidelijk was wie wel en wie niet in het wiel aan het rijden was.

De weergoden waren al bij al goed gezind , echt hard regenen heeft het niet gedaan.

Er waren zelfs 2 (kleine) momenten wanneer we de zon te zien kregen.

Voor een terrasje in de zon moeten we nog een beetje meer geduld oefenen.

En gelukkig voor mij is er niemand plat gereden....

Ik heb de indruk dat iedereen blij was terug te zijn na een 100km ritje, maar dat ze er geen spijt

van hebben gehad. Dikke bravo aan de dames!

Groetjes

John

Bij zware pech tijdens één van onze fietstochten in de Vlaamse Ardennen.
Men kan deze lijst kopieren,en bij de reservetubes steken.


Fietsenherstellers

Een beetje uitleg over indoorcycling.

De fiets: Er is een verschil met de hometrainer en de indoorbike. De indoorbike heeft meestal een freewheel waardoor men tijdens het fietsen de beenbeweging abrupt kan stoppen. De indoorbike is een zogenaamde doortrapper. Als je stopt met trappen draaien de pedalen verder. Aan de fiets zit een weerstand,waardoor men alle trainingsvormen kan simuleren. Weinig weerstand(vlakke weg,sprints) Middelmatige weerstand(vals plat,running,lichte klim) Hoge weerstand(steile klim,zittend of staand)

Meestal staat er een rem op  de fiets,waardoor moest men uit de pedalen schieten tijdens een sprint men onmiddellijk het vliegwiel kan stoppen. Alles is instelbaar aan de fiets.

Het stuur,zadel voor of achteruit,hoger of lager. Er is soms keuze tussen klikpedalen of gewone toeclips. Het beste is met klikpedalen. Met de harde zool van de fietsschoen kan men een uitstekende krachtoverbrenging maken,en voorkomt men pijn in de voetzolen.

Kledij:Wie regelmatig met de indoorbike traint doet er goed aan een fietsbroek aan te schaffen. Door het zeemleer  voorkomt men drukkingen op het zitvlak. Ook een fietsshirt van synthetisch materiaal dat goed zweet opneemt behoort tot de uitrusting.

Toebehoren:Op de meeste indoorbikes staat een bidonhouder voor een bidon met water of een sportdrank. Ook een handdoek behoort tot de basisuitrusting.

De hartslagmeter mag niet ontbreken,want alleen als je de hartfrequentie controleert heb je zekerheid in het juiste trainingsgebied te trainen.

Training:Er zijn verschillende trainingsintensiteiten.

De compensatoire training:Deze training heeft een lage intensiteit en is bedoeld als hersteltraining. Met fietst hier met lage weerstand op vlakke weg .De  hartslag ligt tussen de 80-120 slagen per minuut.

Basisduurtraining 1 :Hierbij wordt de vetverbranding uitstekend getraind  waardoor het voor de gezondheid en overgewicht de beste zone is. Lage weerstand ,licht bergop. De hartslag ligt tussen de 115-145 slagen per minuut.

Basisduurtraining 2: Hier wordt het onderste deel van het aerobe-anaerobe overgrensgebied getraind. Hier traint men wedstrijdsituaties(klimmen,korte sprints)

Middelmatige weerstand,vals plat,running en hellingen. De hartslag ligt tussen 145-165 slagen per minuut.

Wedstrijdspecifieke duurtraining:Het bovenste deel van het aerobe-anaerobe gebied wordt hier getraind. Deze vorm van training is voor gevorderden en profs. Hier worden sprints,sprongen,dubbele tempo’s en steil klimmen afgewisseld. De hartslag komt rond de 90% van de maximale hartslag.

Wie begint met indoorcycling doet er goed aan een fietstest te doen  om zijn hartslagzones te bepalen om zijn trainingen uitstekend te sturen.