Na een nacht van draaien en keren,
liep ik om zes uur 's morgens al te ijsberen.
Ik nam samen met Broeder Alex het ontbijt,
en die heeft me daarna van mijn eerste twee blaren bevrijd.
Toen ik hem vroeg wat mijn onkosten waren,
zie hij: bid voor mij voor nog vele gezonde jaren,
dat is alles wat ik vraag,
en ik aanvaardde dat maar al te graag.
Tijd om afscheid te nemen en weer op pad te gaan,
want 29 km stappen is niet op een twee drie gedaan.
Ik stapte richting Hoegaarden, langs rustige wegen,soms wat bergop,
maar dat viel wel mee, en het zonnetje stond hoog aan de hemeltop.
Na Géronpont zag ik op mijn wandelweg een woonwagen staan,
ik dacht bij mezelf: wat doet die hier langs de baan?
Bleek het een Amsterdams koppel te zijn, die met hun hele hebben en houwen,
naar het zuiden van Frankrijk trokken, om daar een nieuwe zaak uit te bouwen.
Na weer een dagje stappen ben ik in Eghezee aangekomen,
en moest ik er voor zorgen dat ik mijn stempels kon bekomen.
Maar in Eghezee zat mijn dag er nog niet op,
want om te kunnen slapen, moest ik nog 3 km verderop.
De gastvrouw van de chambre d'hotes, was door mijn bezoek zeer vereerd,
en zij heeft samen met mij rond 19.00 u gedineerd.
De ontvangst en het lekkere eten leken wel een feest,
maar het waren al twee zware dagen geweest,
en rond 21.00 u was mijn kaarsje echt wel uit,
en ik sliep door elk geluid.