Liedjes die blijven bekoren, wilt u er graag nog eens eentje terug horen, voel je vrij en op verzoek plaats ik het er bij
Een blogje voor U en door U gemaakt
25-10-2008
39ste etappe
...
Om 6 u stond Guy al aan ons bed,
hij had zijn wekker zo vroeg gezet.
Antonio en ik hadden nog niet veel zin,
maar toch pakten we onze rugzak maar weer in.
Rond 7 u vertrokken we uit het klooster, en het is echt waar,
na vele dagen van snikhete temperaturen, hing er nu een dik pak wolken klaar.
Hopelijk blijft het vandaag toch nog droog,
want het is zo al moeilijk stappen door al die velden en weien, dat hoeft toch geen betoog.
Onze wegeltjes gaan weer flink in stijgende lijn,
en bij het afdalen doen de knieën geweldig veel pijn,
Dat wordt vanavond goed insmeren,
zodat ze weer terug kunnen recupereren.
Na een paar uur stappen door bos en hei,
houden we een half uurtje rust in een open wei.
Daarna gaat het weer verder door de velden en smalle paden,
en ondertussen zie ik dat de hemel begint te laden.
Ik hoop dat we nog voor de regen op bestemming zijn,
want nu nog nat worden vind ik niet zo fijn.
Kort na de middag kwamen we aan het Office de Tourisme aan,
we kregen onze stempel en zijn naar de eerste de beste kroeg gegaan.
Toen Antonio op de kaart pizza zag staan,
kregen wij hem hier met geen stokken meer vandaan.
Hij bestelde pizza voor ons allemaal,
en het was ontzettend lekker, we verorberden hem helemaal!
Daarna hebben we eerst onze inkopen gedaan,
en met onze doos vol winkelwaar, zijn we naar de camping gegaan.
We werden vriendelijk ontvangen door de dame van het bureel,
we konden slapen in een bungalow aan de prijs van 10 euro ,dat was niet veel.
We namen elk een frisse douche en keken daarna naar het voetbal op TV,
ondertussen had onze Guy weeral gezorgd voor een fijn diner.
Rijst met groenten en verse worst, hij had zelfs voor een dessert gezorgd.
Wij waren content dat we zo goed werden verzorgd.
Als tegenprestatie ruimden wij alles op,
zo hadden we morgenvroeg geen zorgen aan onze kop.
We pikten nog vlug een voetbalmatchke mee,
maar rond de klok van tienen, vielen mijn oogleden toch weer naar benee.
We zijn tevreden dat de dag nog goed en droog is verlopen,
maar dat zullen we deze nacht zeker moeten bekopen.
Ik lig juist in mijn bed en hoor de regen vallen,
En even later begint ook de donder te knallen.
Ik leg mij op mijn andere zij,
en denk: hopelijk is dit onweer vlug voorbij.
