Een tweedaagse te Keulen meegemaakt.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Na een Thalysrit die amper op éénderde traject aan z’n maximumsnelheid mocht  rijden, de twee spitse torens in zicht.

Majestueus en ongeziene pracht, in een jammerlijk zwart roetig kleedje.

Gratis inkom, jawel, en ook daar ogen te weinig.

Wat moet men zich vroeger tekort gedaan hebben….. of onder dwang uitgevoerd hebben om hogerhand te bevallen.

Op het voorplein fluistert m'n vrouwtje 4711 in m'n oor.
Ik antwoord met 1940.

We verstaan elkaar door het wisselen van een glimlach.

Dom nietwaar , juist daar !.

Waarom zou het ?

We kunnen maar niet vatten welke voorgeschiedenis dit zo vriendelijke volk ons in de geschiedenisboeken heeft doen schrijven.

We waren toeristen, oké.

Dat de horeca ons best genegen was kon alleen maar in hun voordeel uitvallen.

Maar dat iedereen er zo mensvriendelijk kon zijn was een nieuw gegeven voor ons.

Gelukkig maar.

Konden we de  klok voor zovele mensen maar een eeuwke terugdraaien !

Neen, ik hoorde het in Keulen niet donderen.

Ik liet er me gewoon verwonderen.