|
Tony Mary je weet wel, grote baas van de VRT geweest, weet zich een onslag binnen te rijven en bekomt daardoor een duizelingwekkende vergoeding waar jij en ik samen, gans ons leven werkende, nog niet aan toe komen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Kim Cleysters -of andere toppers in andere sporten- speelt een finale en zegt allang het voor slands eer te doen.
Neen voor de poen hoeft niet meer omdat dit al lang verzameld is op een kleine drie jaartjes.
En
ze is nu pas 21 jaar.
Een restaurateur koopt ergens waar er aanbiedingen zijn flesjes wijn a 4 en weet die in zijn zaal te verkopen aan 25.
Moet ik verder doen ? Neen dus.
Heb ik daar nu problemen mee ? Ja.
Mogen de mensen niet verdienen wat ze waard zijn, mogen ze op de korte tijd van hun carriere niet binnen zijn, mogen zij geen randinkomsten hebben ter compensatie van andere verliesposten ?
Géén enkele persoon kan zoveel uren presteren, kan zoveel wijzer zijn, kan zoveel beter zijn dan een andere gemiddelde persoon in diens dicipline.
Dat ze volk te werk stellen, dat ze sportprestaties leveren waarmee het volk zoetjes blijft, allemaal goed en wel, maar moet het zo de spuigaten uitlopen ?
Een verdienstenschaal vanaf nr.1, laat ons zeggen het leefloon, tot 10 maal zoveel voor de meest verdienende op de wereld, zou dat nu echt niet voldoende zijn om toch nog voldoende concurentie onder de mensen te houden én toch niet teveel over de schreef te gaan ?
Als waarde 1 zowat te vergelijken zou zijn met 600 euro, dan zou die topper nog steeds 6000 in de maand ontvangen, toch niet weinig mijn gedacht.
Och ja, die dooddoener dat sommigen het ijzer moeten smeden wanneer het hun gegund is, zoals bvb die sportlui die op hun top zijn tussen 20 en 30jaar.
Zou dat voor hen te min zijn om na hun hoogtepunten, te gaan werken aan normale tarieven ?
Zouden ze nu echt nog niet binnen zijn ?
En wat dan met die vele mensen die door allerlei omstandigheden niet aan de bak kunnen komen, handikap, ziekte, tegenslag of gewoon géén geluk.
Met de mensen die wél werken, zelfs zeer zwaar werk presteren en toch aan minimale uitkeringen komen.
Verplegingssector, vervoer, bouw, sommige zelfstandige beroepen, enz....
Een beetje herverdeling én herschikking zou toch gerust mogen hé ?
Neen, géén communisme waarbij de bazen wel alles voor het volk zullen regelen, maar ook toch niet het andere uiterste waarbij zij die het best een verhaal kunnen verwoorden het meest uit de pot mogen graaien.
Enfin, dit was maar mijn gedacht.
Nu even een Orvalleke binnenkappen.
|
