met het puin van luchtkastelen een vermoeide negerhut bouwen elke vrouw is vrouw, maar elke vrouw is anders...
en achter de grijns:
scherven, splinters
en brandwonden
16-07-2005
tweezaamheid
en als dan kernrampen later holbewoners in de aslaag delvend ons versteend verstrengeld vinden zal ik glimlachend fluisteren dat hier de tijd heeft stil gestaan
Reacties op bericht (1)
05-03-2006
heel mooi
Dit vind ik een heel mooi gedicht. Fijn dat je het op je blog gezet hebt. Groetjes en tot ziens, Thea.
