met het puin van luchtkastelen een vermoeide negerhut bouwen elke vrouw is vrouw, maar elke vrouw is anders...
en achter de grijns:
scherven, splinters
en brandwonden
17-07-2005
een heel klein beetje breekbaar
voor jou voor jou voor jou en vele allen blijft bewust onzichtbaar het nauwelijkse trillen van mijn al te strak gespannen opperhuid
want
ik ben de donkere lichtstad onder het patin van mijn hongerweelde miljoenen mijlen uitgehold door een problemen-metro-net
dat
voor jou en vele allen onder een beschaafd patin geborgen glimlachend ongevaarlijk mijn opperhuid vibreren doet en soms een beetje scheuren