en als dan zij haar paan ontvouwt tot tent voor tweezaamheid waar schemerheuvels naar kandelarentepels glooien wachtend op de vlam
en als dan de tamtamroffel in haar bloed van huid tot huid de kode seint dat de vulkaan ontwaakt
en als dan enkele kernrampen later holbewoners in de aslaag delvend ons verstrengeld vinden zal ik glimlachend fluisteren dat hier de tijd heeft stil gestaan
|