wie hoort nog achter de hysterische discodecibels het zwijgend krijsen om 1 beetje tederheid
in het betonnen woud van grauwe woonkazernes worden groen én mensjes platgedrukt tot bits en bites in anonieme statistieken
lachend liegen monden nevels om zich heen tot elke mens 1 rambo wordt gewurgd door het masker van gestolde tranen
|