ontwakend in novembermist
rood & geel & blauw werd grijs
& alle vormen smelten tranend
(zelfs het merg is pijnlijk kil)
ontwaakt de boom verbijsterd
& vraagt het zijn gevallen bladeren
& kreunt tot zijn verstijfde takken
& smeekt zijn wijze wortels
hoe hij was
de droom van de zingende zomer
de roes die spoorloos overging
omdat
(toen)
de zee geen druppels telde