Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn Onze diepste angst is dat we een onmetelijke kracht bezitten. Het is ons licht,niet onze duisternis, Die ons angst aan jaagt En als we ons licht laten schijnen, geven we onbewust anderen toestemming hetzelfde te doen. Als we bevrijd zijn van onze eigen angst, dan bevrijdt onze aan wezigheid automatisch ook andere.
naar de kruinen van de bomen, verwonderd zijn als een kind in gedachten laten wiegen door dezelf de wind.
Vakantie is naar boven kijken,
verder dan de puinen die in elk leven blijven liggen en elke dag bezwaren, en onze blikken telkens naar beneden richten.
Vakantie is naar boven kijken
zoeken naar de verste einder als het morgen wordt en merken dat het licht het donker kan genezen en kan spelen met wat nacht en schaduw is
Vakantie is naar boven kijken in zijn eigen leven...
Daar de kruinen zien bewegen, wiegend op een vreemde wind en vermoeden dat het vreemde licht ook de schaduw zal genezen en zal spelen met het puin dat niet te ruimen is.
mijn bloemen paarden en kant
