alles is liefde
in de nacht aan de telefoon
deelden ze dromen
verwenden elkaar met woorden
deden dromerige beloften
waarvan ze wisten
dat er niets van zou komen
hij, meer dan twee honderd
kilometer ver van haar
toch zo dichtbij
dat zijn stem
haar huid streelde
en ze zijn kussen voelde
branden
elke keer
fluisterde ze hem
goede nacht toe
voor ze de hoorn
op de haak legde
en alleen thuis achter bleef
zonder hem
het was alleen de wind
die wist hoe eenzaam zij was
en nu is
omdat de telefoon
nooit meer rinkelt in de nacht
21-06-2009 om 00:00
geschreven door windwhisper
Categorie:emotie gedichten
|
