Denderhoutem ontgoochelde me fel. We kwamen nochtans meteen op achterstand
toen onze centrale verdediger Kristof Bammens geblesseerd op de grond lag, maar de scheidsrechter liet verder spelen en op een diefje kwam de thuisploeg op voorsprong.
Nadien zorgden we voor een felle repliek.
Ik scoorde drie treffers op rij, waarbij ik ons sterke middenveld moet bedanken.
Sonck en Verstrepen zorgen voor de aanvoer van op de flank, terwijl Verlent en Van
Den Haute centraal de slag om het middenveld met brio wonnen. We ontpopten ons
als de best combinerende ploeg en op die mooie grasmat was het genieten. Er daagde
veel volk op en ik amuseerde me geweldig.
Standaard blijft een ploeg van uitersten. Zo verloren we met 7-1 op Velzeke en werden
we op eigen veld met 1-4 afgedroogd door Bonanza. De groep kende toen spanningen,
die werden opgelost door het ontslag van David De Visscher. Met talent alleen red je
het niet in het voetbal, dat een ploegsport is. Een enfant terrible dat rood pakt en de
ploeg in de steek laat, kan je missen als kiespijn.
Persoonlijk voel ik me nu een stuk rustiger op het veld en dat loont. Het klassement
oogt mooi, maar we mikken vooralsnog niet verder dan het behoud. Zondag wacht een
zware test tegen Zottegem.
Bron : gelezen in het Nieuwsblad - regio Oost-Vlaanderen.
-o-o-o-O-o-o-o-