 |
|
| gedichten en verhalen |
| Herman als senior |
| |
|
| Inhoud blog |
|
|
|
| Zoeken in blog |
|
|
|
| Beoordeel dit blog |
|
|
|
|
|
| 18-10-2009 |
 ADIEU MIJN ZOMER |
De blaadjes vallen knisperend neer
Ontmanteld staan de bomen
Ook schaduw is er nu niet meer
Er valt niet meer te dromen
Een huivering gaat door het land
De wind giert door de straten
Als door een vijand overmand,
lijkt alles kil, verlaten
De velden wit, de lucht is bleek
Het landschap wijst ons af
Wat gister nog een sprookje leek,
lijkt nu vandaag een straf
De grijze lucht uit schoorsteenpijp,
vervaagt en lost zich op
Het door de zon beschenen rijp,
ontdooit de tak en knop
'k Zie aan de einder in de lucht,
de wilde ganzen trekken
In witte slierten op hun vlucht,
met uitgestrekte nekken
Daar klinkt vanuit de zonnemond,
omkranst door vuur en vlam,
als aangestoken door een lont,
het in memoriam
Het afscheid van de pure vreugd,
lichtvoetig, zorgeloos
Van blijdschap om de nieuwe jeugd,
verliefd, geminnekoos
Want koning winter komt er aan
Het wordt nu even stil
De kleuren zijn al heengegaan
Kom 't rug om mijnentwil
Maar in mijn bee, gesmeek, gevraag,
in tranen en vol vuur,
heb ik geen recht op mijn geklaag
't Is de wet van Gods natuur.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
|
