3-mei 1997 - De reislust begint bij mij weer te kriebelen, maar alleen op reis gaan neen hoor, het is mijn oudste dochter die mij toch overhaalt om het eens te proberen,.ik verkoos om nog eens terug een cruise op de Nijl te wagen en liet mij inschrijven.Met een héél klein hartje vertrek ik ,maar tot mijn grote verbazing maak ik op de luchthaven in Brussel reeds vrienden, drie vrouwen en twee mannen, we zijn heel de reis samen gebleven en hebben ons vaak rot gelachenDaar het de tweede maal is dat ik deze reis doe staan alle details reeds beschreven elders.
22 juni 1994 - ik vertrek voor tien dagen naar de "Costa Del Sol' een kameraad van mij reist met me mee, hij heeft nog nooit gevlogen en ik ging niet graag alleen dus stelde ik voor om samen te gaan.Daar ik in Granada nog niet geweest ben sluiten we ons aan om een uitstap per autobus naar daar te doen, we bezoeken er eerst de stad en daarna het ford "Alhambra", dat ligt op een heuvel boven Granada, de pracht en praal dat die gebouwen en tuinen nu nog uitstralen is ongelooflijk.We hadden op die uitstap wel een tegenvaller, het was toen stikkend heet en de airco in de autobus was stuk !Het was een aangename reis, veel gewandeld, veel gelachen, veel gekaart en alle dagen gaan eten in een gezellig restaurantje, dit was net wat ik nodig had in deze droevige periode .
16 december 1993- Met vrienden vertrekken we zeer vroeg in de morgend met een autobus en zetten in Frankrijk over met de ferryboat, we worden met dezelfde bus naar ons hotel gebracht in het hartje van Londen waar we weer met die bus uitstappen doen in en buiten de stad.We bezoeken er oa "St Paul's Cathedral," de "Tower of London "met de kroonjuwelen( dit ter gelegenheid van kerstmis ) en het "Windsor Castle "gelegen een heel eindje buiten Londen ( is een residentie van de Koninklijke familie )We genieten van de verlichting en de kerstsfeer in de straten en wonen er 's avonds een show bij met diner in het bekende" Talk Of the Town "We verblijven er vier dagen en keren langs de zelfde weg terug
Het is een vlucht van circa 11u zonder tussen stops...maar die krijgen wr wel nl in Abu Dhabi emiraat gelegen aan SaoedArabiëNaar het schijnt de mooiste luchthaven in de wereld, het interieur beeld een put uit waar zogezegd de olie naar omhoog spuit en dit alles uitgewerkt in heel kleine mozaiekjes in verschillende blauwachtige kleuren, in een woord prachtigDe vlucht naar Colombo leidt bijna over de gehele breedte van Europa, over de eindeloze woestijnen van Syrië en Irak, over het grootste deel van de Arabische zee en een stukge Indiche Oceaan.
28 juni 1980 - Weer maken we ons klaar voor een grote reis nl Sri Lanka het vroegere Ceylon aan de Indische oceaan, onze grote reizen doen we ( buiten de USSR ) altijd privé, dit wil zeggen met een chauffeur en een gids die heel de reis met ons mee reizen en ook in ons hotel logeren, op die manier zien we het meest en komen op plaatsen waar men normaal niet komt oa ook achterbuurten.We zoude vertrekken in Zaventem voor verbinding in Schiphol, maar juist die dag is het staking in Zaventem, we worden verplicht van met de trein naar Amsterdam te reizen , we zijn niet de enige en de trein zit overvol, In Roosendaal wordt ons gezegd dat de trein defect is, na eindeloos wachten moeten we overstappenIn Schiphol zien we dadelijk dat onze vlucht vertrokken is en dat we maar liefst 2.35 min moeten wachten op de volgende.Maar we gaan niet bij de pakken neer zitten, op Schiphol zijn héél gezellige restaurants en voila onze reis is daar al begonnen !
Terug naar Moskou, we vliegen met een grote Iljouchin 62, het is een vliegtuig voor lange afstanden met een kruissnelheid van 900 km/u
De vlucht duurt in werkelijkheid 7.45u non stop, maar onderweg gaat de tijd uren achteruit zodat we in feite maar 45min later in Moskou landen dan dat we vertrokken waren, we hebben twee nachten achter elkaar gehad met maar enkele seconde daglicht, ik heb het nooit begrepen.
We blijven weer een paar dagen in Moskou, het is de achtste keer dat we daar nu geweest zijnEn dan terug naar Brussel !Ik ben ontzettend blij dat ik ook dit stukje van de wereld heb mogen zien !In totaal hebben we op deze reis 30.000km afgelegd en 28u gevlogen, !
Onze vluct naar Chabarousk verloopt zonder problemen.In de voormiddag gaan we de stad bezichtigen waar er weer erg veel te zien valt, we wandelen langs de winkelstraten tot de oevers van de Angara.'s Avonds gaan we naar de opera Gigoletta zien..De volgende dag maken we een pleziertocht op de Amour, dit vormt een natuurlijke grens tussen de Sovjet Unie en China, maar we mogen niet van boord omdat onze visa daar niet geldig isHier in de verte China !
In de namiddag krijgen we een aangename verassing, we worden door de plaatselijke zeilclub uitgenodigd voor een zeiltoch op het Baïlkanmeer, een ongelooflijke ervaring , niet om na te vertellen, de vodka vloeit er weer rijkelijk aan boord en op weg naar ons hotel worden we dan nog bij die jongens thuis ontvangen met kaviaar, de Sibériers zijn uitermatig vriendelijk
Vandaag komen we aan in Irkoutsk, een autobus brengt ons langs een slijkerige weg die dwars door heen de Siberische Taïga loopt naar de oevers van het beroemde Bälkal-meerEr is daar slechts één hotelletje en één weg die eindigd aan het meer.Alles is daar nog ongeschonden natuur !Adembenemend deze pure natuur, dit is trouwens het diepste meer te wereld, de oppervlakte bedraagt 31.500km2
Met de nodige vertraging stijgen we weer op richting Brask, ons uurwerk verzetten we al niet meer, maar we zijn nog niet lang aan het vliegen of we moeten een noodlanding maken midden in een wei, reden: kunnen niet landen in Bratsk omdat het vliegveld onder water staat, we worden daar dan maar naar een plaatselijk hotelletje gebracht, s'anderdaags terug naar de weide en uiteindelijk zijn we dan toch zonder problemen op gestegen., chapeau voor de piloten van Aeroflot !In Brask aangekomen bezoeken we er de waterkracht-centrale waar we een rondleiding krijgen tot in de kern van de centrale dwz de turbines en de controle kamer In de stad zelf is er buiten typische houten huisjes niet veel te zien
In Samarkan vindt men in plaats van een cafés een tchai-channas, daar wordt de Tchai (thee ) gedronken op grote bedden belegd met tapijt, wij gebruiken de thee natuurlijk in de nationale klederdracht .En weer reizen we verder, na een vliegreis van vier uren komen we aan in Tasjkent, waar er weer twee uren bijkomen, we gaan dadelijk naar het monument waar in 1966 een zware aardbeving heeft plaats gehad.Het is een moderne stad met brede straten, overal ziet men er fonteinen, we bewonderen er de metro( weer iets enig ) gaan naar enkele folkloristische shows en gaan eten boven op de Televisietoren, daar mijn man twee jaar avondschool Russisch heeft gevolgd als voorbereiding op deze reis, hebben we dadelijk contact met de mensen daar, we worden getrakteerd op champagne en wodka...... anderdaags zo ziek als een hond !
Na een vlucht van 3.45u komen we aan in Samarkan( C. Azië) weer moet ons uurwerk twee uren vooruit. we zullen hier ook drie dagen verblijvenSamarkan is enig op gebied van architectuur maar we voelen hier dadelijk de Moslimsfeer, spijtig dat deze Muzelmaanse metropool ook de nadelen van deze mentaliteit heeft ondergaan zeker op gebied van hygiëneMaar de Medressahs ( scholen van de Islam ) en de talrijke Moskeën zijn echte pareltjes om te zienDaar de hitte onverdraaglijk is (42°) lopen we van het ene schaduwplekje naar het andere , gelukkig zijn de autobussen hier voorzien van prima airco.
8 Juli 1989 - Schema van onze reisAlles dat we gezien hebben op deze reis kan ik hier moeilijk beschrijven, ik moet mij houden aan enkele details.We vliegen van Brussel naar Moskou , ons uurwerk gaat twee uren vooruit, we blijven er weer drie dagen. Onze reis gaat verder in negen keer "opstijgen en landen "door heel Centraal Azië ( omgeving Afganistan ) verder en verder naar Siberië ( omgeving Mongolië ) om uiteindelijk in Oost-Azië te belanden aan de de stille Oceaan ,
8 oktober 1988- Neen deze keer niet naar Calpe maar voor 14 dagen naar het eiland Ibiza, we besluiten om onze twee hondje mee te nemen, om ze op de schoot te mogen houden moet men op voorhand schriftelijke toelating vragen aan de piloot van deze vlucht, dat doen we, en ze mogen mee !Ibiza een prachtig eiland met een mooie visserswijk, een drukke haven, langs de kust is het een aaneenschakeling van strandjes, rotspartijen en prachtige mooie baaienWe huren daar een auto en bezichtigen het eiland langs alle kanten, van het ene baaitje naar het andere en het zijn er vele, weg van de drukke Ibiza stad !Onze hondjees amuseren zich daar rot, leuk !
13 november 1987 - Weer vertrek ik naar mijn zus in Engeland om het verjaardagsfeestje bij te wonen van mijn nichtje DawnDit was een complete verassing voor hen, deze maal vertrek ik van uit Deurne, Na drie dagen kom ik weer naar huis
9 juli 1987 - Ik vlieg met een rechtstreekse vlucht naar Birmingham in Engeland daar wordt ik opgewacht door mijn neef David en zijn vrouwtje Chris, ik verblijf drie dagen bij mijn zus en vier dagen bij mijn neefWe bezoeken daar weer de ganse familie en ze nemen mij mee naar het museum te Nuneaton daar loopt een tentoonstelling van de beroemde schrijfster George Eliot, op mijn eentje trek ik er op uit om een dagje door te brengen in de stad Leicester, ik ga met een dubbeldekker en is een uurtje rijden
29 juli 1985 - Weer vertrekken we naar het zuiden Van Spanje - Torremolinos, Vera en Slim gaan mee want voor hen is het hun huwelijksreisIk en mijn man doen ook eens een uitstap naar Gibraltar waar ze een rare mengelmoes spreken van Spaans en Engels , we bezoeken ook het wassenbeelden museum te Torremolinos
13 juli 1984, Naar de "Costa del Sol" voor 14 dagen, tja het is weer een zonvakantie, maar aan het strand gaan liggen doen we niet het is weer veel wandelen en rustig gaan eten in typische spaanse restaurantjes. ergens een Sangria gaan drinken, heerlijk !Tot onze grote verbazing komen vrienden ons achterna gereisd en verblijven in een hotel vlak bij ons, het zijn zeer plezante mensen en natuurlijk is het alle dagen lachen geblazen. Ik zag daar een begrafenis voorbij trekken en heel benieuwd ben ik daar gewoon met mee gegaan een ervaring rijker !Met een autobus bezoeken we er Malaga met zijn haven en prachtige parken, we rijden ook naar het gezellige bergdorpje Mijas waar alle huisjes in het wit zijn, rijden er rond op een ezeltje
Juli 1983 - Om eens wat anders te doen reizen mijn man en ik eens naar Mallorca, is me niet zo erg meegevallen, het was er verschrikkelijk warm, heel weinig schaduw en 's nachts een onmenselijk lawaai tot in de vroege morgend
