Deze week heb ik een naslagwerk gekocht welk dieper ingaat op de stripfiguur NERO, een creatie van Marc Sleen. De auteur, Guido De Bruycker, belicht er alle aspecten in van de stripreeks rond het figuurtje van Nero, een brave Vlaamse burger met zijn kleine en grote kantjes. Hij bespreekt de karakters van alle personages waarin elk wel zichzelf terugvindt in een van hen. Maar tevens belicht hij de tekenstijl, de taal en woordkeuzeen ook de situering van de verhalen.Dit alles vormt een geheel die samen het niveau van de strip naar een hoger echelon brengen. Toch blijft het verhaal steeds voor ieder leesbaar, ook de kleinsten kunnen de lijn volgen. Maar op latere leeftijd ontdekt men dan de meerdere lagen die in de verhalen steken: kritiek op politieke en economische toestanden en op het milieubeleid. Steeds gebeurt dit op Sleens wijze met kolder en burleske toestanden en gebeurtenissen. Hij persifleert bestaande figuren en gebeurtenissen, vaak met een knipoog naar de lezer.

Nero blijft een dijk van een stripreeks en blijft mij telkens weer verrassen als ik een verhaal herlees en er weer iets nieuws in ontdek!

Marc Sleen is inmiddels de 90 gepasseerd en hij maakt al jaren geen nieuwe strips meer.Daardoor dreigt "Nero" uit het brandpunt van de belangstelling te verdwijnen; de jeugd leest zijn boekjes niet meer. Gelukkig is er nog een hele schare fans die van tijd tot tijd Nero en zijn geestelijke vader Marc Sleen in het voetlicht plaatsen, waar zij terechtook horen te staan!