Bij de praktische uitvoering van een investeringsproject bij het aangaan van overeenkomsten ontstaan ​​een aantal duidelijk omschreven wederzijdse verplichtingen tussen partners. In de praktijk verschijnen echter meestal tijdens de kapitaalconstructie deelnemers die niet in het hoofdcontract zitten. Dit zijn organisaties die werken aan een onderaannemingsovereenkomst. Laten we eens nader bekijken wie een onderaannemer is en wat de kenmerken ervan zijn.

Wat is onderaanneming en waarom wordt het gebruikt Wanneer de klant een uitvoerder (aannemer) kiest voor de uitvoering van zijn project, kan hij al het werk zelf uitvoeren of voor bepaalde gebieden externe firma's aantrekken. Deze praktijk wordt in de meeste projecten gebruikt, uitzonderingen zijn alleen die gevallen waarin dit niet is toegestaan ​​door de wet of de voorwaarden van het contract. Een onderaannemer is een natuurlijke of rechtspersoon die door de aannemer is belast met de uitvoering van een welomschreven waaier van werken in het kader van een algemene opdracht. Het aantal van dergelijke personen in een project is niet wettelijk beperkt. Als er onderaannemers in het project verschijnen, verwerft de aannemer de functies van de algemene aannemer of klant. Polen is hierin het meest geslaagd. De meeste Poolse arbeiders werken nu in onderaanneming. "Lux Interiors" company houdt zich in deze richting bezig.

Dergelijke verplichtingen worden vastgelegd in een afzonderlijk juridisch document - een onderaannemingsovereenkomst, die is opgesteld in overeenstemming met de vereisten van het burgerlijk wetboek van de Russische Federatie. In dat geval ontstaat er een rechtsverhouding tussen de opdrachtnemer en de derde, waarin de opdrachtgever of investeerder niet het recht heeft om in te grijpen. Het contract vermeldt duidelijk een lijst van werken, voorwaarden voor de uitvoering ervan, voorwaarden en kwaliteitseisen. Het aannemingsbedrijf dat bij de uitvoering van de processen externe organisaties heeft betrokken, is volledig verantwoordelijk voor hun activiteiten jegens de klant met het recht om een ​​regresvordering in te dienen tegen de aannemer (Burgerlijk Wetboek, artikel 706). Het gebruik van de praktijk van het inhuren van externe firma's maakt het mogelijk om de bouw of andere complexe taken te versnellen en de kwaliteit van het uitgevoerde werk te verbeteren.

Om de uitvoering van alle processen alleen te kunnen garanderen, moet het aannemersbedrijf beschikken over een grote staf van specialisten op verschillende gebieden en veel apparatuur en mechanismen.

Dit is vaak duur en inefficiënt, aangezien er niet altijd het benodigde aantal bestellingen is om ze allemaal met werk te bezetten. Daarnaast is het nodig om voor veel soorten constructie- en installatiewerkzaamheden een vergunning te verkrijgen. Dit is een lang en vrij duur proces; bovendien is het nodig om speciale apparatuur en een bepaald aantal gekwalificeerde specialisten te hebben. Daarom kan de aannemer algemene bouwprocessen zelfstandig uitvoeren en voor elektrische of installatiewerkzaamheden erkende bedrijven aantrekken die gespecialiseerd zijn in dergelijke processen, de juiste ervaring, de benodigde apparatuur en werknemers hebben. Zo wordt er een architectenbureau of een ontwerpinstituut ingehuurd voor het ontwerp, wordt een bedrijf met het benodigde materieel (graafmachines, bulldozers, betonmixers) ingehuurd om de nulcyclus uit te voeren en een gespecialiseerd bedrijf met ervaren arbeiders voor gevelbekleding.

Vaak is er zo'n situatie wanneer de hoofdaannemer niet over zijn eigen bouwcapaciteiten beschikt en feitelijk bemiddelaar wordt in de relatie met de klant:

• organiseert alle processen;
• controleert de kwaliteit en timing van uitvoering;
• betaalt in overeenstemming met de afgesloten contracten;
• werkt samen met controle-instanties van de staat;
• lost problemen op met de interactie tussen verschillende deelnemers aan de constructie.

Bovendien worden alle bouw- en installatiewerkzaamheden uitgevoerd door bijkomend ingehuurde bedrijven of particulieren. De verdeling van de verantwoordelijkheid gebeurt op deze manier: de hoofdaannemer draagt ​​de financiële en juridische verantwoordelijkheid voor het hele scala aan bouw- en installatiewerken, en onderaannemers - alleen voor hun specifieke site. De moeilijkheden bij dit soort organisatie van activiteiten omvatten de volgende problemen:

• verstoring van werkroosters door een uitvoerder bij het toepassen van opeenvolgende processen de reden wordt voor de onmogelijkheid van een ander om op tijd aan het werk te gaan;
• het onvermogen om het door de vorige contractant geconstateerde gebrek snel en met vertraging te corrigeren;
• met een groot aantal betrokken bedrijven is zorgvuldige en constante controle over hun interactie vereist.

Ondanks de tekortkomingen is wereldwijde onderaanneming echter een zeer handige vorm van praktische uitvoering van investeringsprojecten.