Slot Windenburg
Het slot Windenburg werd vermoedelijk gebouwd tussen 1397 en 1401 als grafelijk slot, in ieder geval kunnen we aannemen dat er al zeer vroeg in Dreischor een slot of een kasteel heeft gestaan, want bij de bedijking van Zonnemaire omstreeks 1400, waartoe Hertog Albrecht van Beieren octrooi had gegeven. In de oudste rentmeester rekeningen wordt er aangaande het slot van Dreischor, bij afwisseling gesproken over Keizers of Koningshuis, soms ook van Graven of Steenhuis. In de oudste tijden van zijn bestaan werd het slot vermoedelijk ook bewoond door een grafelijke tolgaarder, aan wie de schepen die door de Gouwe voeren moesten betalen, maar ook de baljuw had er zijn woning. Na het overlijden van Hertog Albrecht van Beieren, in 1404 werd Dreischor weer van de grafelijkheid gescheiden en viel toen aan diens weduwe, Margaretha van Cleve. Na haar dood verkocht Willem VI op 26-5-1413 de heerlijkheid aan Catharina van Cleve, na haar overlijden werden de bezittingen door Hertog Philips den Goede als huwelijksgift geschonken aan Adolf van Cleve, vaak ook als heer van Ravestein aangeduid, bij diens huwelijk op 6-5-1433 met Beatrix van Portugal. Na het overlijden van Beatrix hertrouwde Adolf van Cleve in 1470 met Anna van Bourgondië, een dochter van Philips van Bourgondië. Na het overlijden van Adolf in 1492 gaat de ambachtsheerlijke titel naar zijn zoon Philips van Kleef, deze overlijdt in 1528 kinderloos, waardoor de bezittingen weer aan de vorst kwam te vervallen maar toen Koning Philips II in 1581 werd afgezworen, verviel Dreischor als ambachtsheerlijkheid aan de Staten van Zeeland. In 1705 verkochten de staten van Zeeland het slot aan Mr. J.D. Ockerse, daarna werd in 1742 zijn neef Pieter Mogge van Renesse eigenaar, deze verkocht de goederen in 1753 aan Mr. Andries Heshuijzen, pensionaris van Zierikzee. In 1790 werd C. de Jonge wonende te Kleef eigenaar van het slot die het op 8-8-1837 verkocht voor de sloop. De gracht werd later met afval gedempt, deze stond bekend als de Steengracht. In de zomer van 1953 werden de fundamenten van Windenburgblootgelegd en daarop werd de burgemeesters woning gebouwd.
~t Plaesen uus
Zo werd het gemeentehuis in de volksmond genoemd, het pittoreske raadhuis werd
In 1637 gebouwd. Het heeft een trapgevel met links ernaast een rijk versierde ingang.
Het Fries onder het fronton bevat de spreuk: Doet wel en vreest niemant , waarnaast
Rechts het wapen van de baljuw Jan van Stavenisse 1620-1645. Dit wapen dat symbolische water voorstelt vergezeld van turven, duidt op het beroep van de stamvader die voor 1400 bij Beldert fortuin met de selnering ( zoutwinning ) maakte.
Het tweede wapen: een boom vergezeld van twee aanziende vogels, is wellicht dat van de secretaris. Op de trap van de fraaie gevel is een kloek gesmede aardkloot (bol) met bliksemschichten aangebracht. Boven het zolderraampje hangt de dorpsklok, die op Zondagmorgen na de kerkdienst werd geluid om de bevolking bijeen te roepen om de afkondigingen van de vroedschap plechtig in te luiden. Naast het poortje hangt nog de standdaard-el, waar aan de plaatselijke lengtematen werden geijkt. Hoger in de gevel Vrouwe Justitita, geflankeerd door de wapens van de gemeente en provincie. In 1924 is dit kostbare monument inwendig gerestaureerd, daarbij is op verdienstelijke wijze gestreefd naar aanpassingen van de stijl van de gevel. Er zijn moerbinten en kinderbalkjes aangebracht uit hout van de gesloopte kerk Van Ouwerkerk en in de hoek zit een spiltrap uit hetzelfde materiaal. Twee paneeldeuren stammen uit Dreischor en Zierikzee. De meubels zijn vervaardigd uit eikenhout van de kerk te Nieuwerkerk en van vloedplanken uit het eigen haventje Beldert, dit alles is bewerkt door ambachtslieden uit Dreischor. Op 16-2-1952 heeft de commissaris van de Koningin in Zeeland het herboren raadhuis ingewijd.
