Een eigenzinnige kijk op onze politiek. Welkom op deze positief kritische blog van het gezond verstand. Of laat ik dat best aan jou oordeel over? Wellicht kan je via de zoekfunctie van Google op deze pagina, naar een onderwerp in een artikel. Toch is het nuttig de 'visie' van het geheel te kennen.
Enkele thema's: maatschappij, economie & ecologie, vrijheid & verantwoordelijkheid, links & rechts, welzijn & gezondheid & GGZ, recht-waardigheid, deontologie.
Waar mogelijk een vrolijke noot. Het beste.
04-04-2017
OOSTERWEEL onzeker
23 maart 2017 ’t Pallieterke
Praten met Philippe Deleu : OOSTERWEEL
“Actiegroepen trachtten pluimen van het
‘Consensusmodel’ op hun hoed te steken”
Afgelopen week werden we gecontacteerd door Philippe Deleu, gepassioneerd door
en begaan met de problematiek van de ontsluiting van de Antwerpse Ring. Zijn ‘Consensusmodel’,
dat gebruik zou maken van onder meer een tolvrije Liefkenshoektunnel,
dateert al van 2009. Zes jaar en heel veel dure studies later werd zijn plan, dat hij
jaren geleden bij de Vlaamse regering indiende, alsnog aangenomen. Publieke erkenning
kreeg hij er echter niet voor, behalve dan in ’t Pallieterke.
Philippe Deleu dendert reeds jaren door
stapels papieren, bekijkt kaarten, toont USBsticks,
goochelt met namen, vergadert en
praat zich door een overvolle agenda ten voordele
van zijn medeburgers. Hij is een activist
die je graag mist als tegenstander. Philippe
Deleu werd geboren in Izegem, de stad van
Geert Bourgeois. De West-Vlaamse keikoppigheid
is ook hem aangeboren.
Van opleiding is hij master in de economische
wetenschappen en van beroep was hij
salesmanager, zowel nationaal als internationaal.
Hij beet zich vast in twee heikele dossiers.
Sedert 2008 in de Antwerpse mobiliteit,
omdat hij het kotsbeu was in files te staan, en
in de tweede havenontsluiting door Ekeren,
waar hij woont.
Het belangrijkste dossier voor hem is Oosterweel.
Hij wil daarmee aantonen dat de
overheid te vaak met belastinggeld morst.
Hij slaagde erin om met BOLSE (Buurtcomité
Oude Landen Spoor Ekeren) de bouwvergunning
voor een totaal nieuw spoortalud van 13
meter hoog - en op minder dan 60 meter van
de huizen - te laten vernietigen bij de Raad
voor Vergunningsbetwistingen.
Een en ander doet hij belangeloos voor
die bewoners van Ekeren-Donk, die het ergst
getroffen zouden worden door een ‘onredelijk
en onrechtvaardig’ voorstel van Infrabel.
Tegelijk wil hij zorg dragen voor de toekomstige
generaties en zijn kinderen en kleinkinderen
in het bijzonder.
Zijn stelling is dat men zowel voor Ekeren
als voor Oosterweel ‘oplossingsgerichte’ alternatieven
over het hoofd heeft gezien, al dan
niet bewust.
Philippe Deleu: “In totaal hebben alle studies,
samen met de beheerkosten, al meer
dan een miljard euro gekost. De zogenaamde
actiegroepen (Ademloos, stRaten-generaal
en pas later Ringland) dragen voor die ‘stilstand’
een verpletterende medeverantwoordelijkheid.”
‘t Pallieterke: Hebben de actiegroepen
dan geen verdienste?
Philippe Deleu: “De actiegroepen hebben
zeker verdiensten. Zij plaatsten het debat
over fijn stof op de Europese kaart en brachten
de A102 aan als deeloplossing. Niettemin,
nog voor het referendum over de Lange
Wapper in 2009, waren de actiegroepen op
de hoogte van een oplossing via de Liefkenshoektunnel
(LKHT), waarbij het doorgaand
verkeer langs daar zou omgeleid worden.
Toch hebben ze sindsdien zeven andere tracés
naar voor geschoven. Elk tracé werd door
stRaten-generaal met hand en tand verdedigd
in zaal Horta, waar de infomomenten
van de actiegroepen plaatsvinden. Telkens
was de nieuwe oplossing volgens hen het ei
van Columbus. Dat laatste kwam echter na
‘zevenmaal in zeven jaren’ ongeloofwaardig
over. Des te meer omdat hun oplossingen telkens
onwerkbaar bleken en bovendien ook
minder goed waren voor het leefmilieu, in
vergelijking met mijn LKHT-tracé. Vanaf 2011
heb ik die oplossing voor de herkenbaarheid
het ‘Consensusmodel’ genoemd, in de overtuiging
dat daarvoor ooit een breed draagvlak
zou komen. En zo geschiedde.
Omdat de actiegroepen begin februari plots
hun zeven oplossingen achter zich lieten voor
het Consensusmodel, bevestigen ze feitelijk
dat hun tracés ‘windeieren’ waren. Daarmee
recupereerden ze wel plots schaamteloos het
Consensusmodel. Dat gaven ze een andere
naam, om de pluimen op hun hoed te kunnen
steken. Intellectuele diefstal… Verder infor
meerden de actiegroepen de Antwerpenaren
niet transparant, soms zelfs bedrieglijk of met
‘alternatieve feiten’. Dat Ademloos in Horta
voor de tunnellucht herhaaldelijk meer dan 60
procent zuivering beloofde, was op zijn minst
zwaar overdreven. De intendant beloofde op
10 januari aan de parlementsleden van de
commissie 35 procent. Op papier bezorgde
hij me documenten waarin men op maximum
20 procent komt en zelfs daarvan is hoogst
twijfelachtig of dat, in zijn model van 10 januari,
wel haalbaar was.”
‘t Pallieterke: Waarom zouden de actiegroepen
zoiets doen, als ze in 2009 het Consensusmodel
via de LKHT al kenden?
Philippe Deleu: “Wellicht waren ze eerder
met politiek bezig dan met mobiliteit en leefmilieu.
Anders kan ik niet verklaren waarom de
actiegroepen al die jaren zeven andere tracés
naar voor geschoven hebben. Door dat tijdverlies
hebben ze de economie volgens cijfers van
Voka voor minstens vier miljard euro beschadigd.
Hoeveel scholen, arbeidsplaatsen al of
niet in de zorgsector had men daarmee kunnen
betalen?
Erger nog, op basis van de cijfers van de
actiegroepen zelf, blijkt nu dat ze ook nog meer
dan vier miljard euro schade hebben veroorzaakt
aan de gezondheid van de omwonenden
van de files. Met andere woorden: Ademloos
schaadde door haar ‘politieke agenda’ de
gezondheid van haar aanhangers. Bovendien
luisden ze met de hulp van demagogisch taalgebruik
meer dan 120.000 euro af van de achterban.”
‘t Pallieterke: Wat nu met de ‘75.000
handtekeningen tegen het BAM-tracé’?
Philippe Deleu: “Die gooiden de actiegroepen
zomaar te grabbel. Ze sloten immers op
15 maart een monsterverbond met de overheid
en BAM, waarin datzelfde BAM-tracé nog
steeds onverkort opgenomen staat. Omdat het
duidelijk is dat ze zich door de oude politieke
cultuur van overheid en BAM hebben laten rin
geloren, heb ik nog enig mededogen. Het blijft
echter verraad tegenover de sympathisanten.
’t Pallieterke: Het huwelijk van de overheid
met de actiegroepen werd volgens u
op valse gronden voltrokken?
Philippe Deleu: “Meer zelfs, bij het uitwisselen
van de ringen is vorige week een
contract ondertekend waarin de actiegroepen
de beslissing over de volledige overkapping
geheel aan een (schimmig) politiek stuurcomité
overlaten. Ze lieten hun broek tot op
de enkels zakken, maar kunnen nu nog lang
wachten op de resterende 7,75 miljard euro
die nodig zou zijn voor de beloofde ‘volledige’
overkapping.”
’t Pallieterke: Wat dan met die overkapping?
Philippe Deleu: “Gedeeltelijke en beperkte
eco-viaducten zijn mogelijk over de Ring in
Antwerpen. Dat stond reeds in het Consensusmodel
in 2010. De volledige overkapping,
zoals volgens het Ringlandconcept, was echter
vanaf het begin nep. Het café-ontwerp
bevatte zoveel gebreken dat het voor ingewijden
totaal ongeloofwaardig was. Zelfs BAM
had dat onmiddellijk door.
Wat Peter Vermeulen en zijn architectenbureau
bezield heeft, mag Joost weten. Het ging
hem blijkbaar niet om het leefmilieu en mobiliteit.
Hoe had Ringland 18 rijbanen ‘zonder
filevorming’ kunnen aansluiten aan een Kennedytunnel
met slechts 6 rijstroken? Bovendien
waren de actiegroepen door hun steun
aan Ringland tegenstrijdig met zichzelf. Jarenlang
fulmineerden ze tegen de voorgenomen
18 rijbanen van BAM, terwijl ze in het geval
van Ringland wel akkoord gingen met 24 rijbanen,
namelijk 18 plus 6 rijbanen, nodig voor
lokaal truckverkeer bovenop de tunnels.
Voor een honderdtal Rotaryleden diende
Peter Vermeulen bovendien in 2016 toe te
geven dat zijn model meer dan het dubbele
zou kosten dan hij altijd in Horta en Roma had
beweerd.In die vergadering in Ter Elst in 2016
kwam men zelfs na ‘berekening’ op 9 miljard
voor de Ringland-overkapping, omdat Vermeulen
plots een tweede Kennedytunnel bleek
nodig te hebben.”
‘t Pallieterke: Wanneer gaat de eerste
spade in de grond?
Philippe Deleu: “Het monsterverbond van
de overheid en BAM met de actiegroepen heeft
belangrijke zaken over het hoofd gezien. Stel
bijvoorbeeld dat de Raad van State dit dossier
‘blauw blauw’ zou laten nadat de actiegroepen
voor eind april hun klacht zouden ingetrokken
hebben. In dat geval is het zeer de vraag of de
Raad daarbij handelt als een goede huisvader
en vanuit de ‘openbare orde’. Bovendien
is het BAM-tracé zo vaak en zo grondig hertekend
dat het geen verband meer houdt met het
BAM-tracé uit het MER (Milieu Effecten Rapport)
van 2014.
Zelfs als dat allemaal via de oude politieke
cultuur van tafel zou geveegd worden, is daar
nog Europa dat toeziet op de veiligheid van
de tunnels op haar Trans Europees Netwerk,
waartoe de Ring behoort. Bovendien zijn ook
daar nog Europese tunnelrichtlijnen. Die zijn
lastig, vooral als men ervan uit gaat dat alle
vrachtwagentunnels ‘full ADR’ zijn en dus voor
gevaarlijke stoffen dienen aangelegd te worden.
Dit is iets wat de intendant op 2 februari
beloofde. De bouwvergunningen gaan
dus nooit op een normale manier klaar zijn
in 2017, tenzij via de oude politieke cultuur.”
’t Pallieterke: Is er dan opnieuw geen
oplossing?
Philippe Deleu: “Jawel, indien men zou
uitgaan van het Consensusmodel, dat in het
MER Oosterweel was opgenomen in 2012.
Daarin diende echter volgens de actiegroepen
het BAM-tracé manu militari bevoordeeld te
worden, onder druk van Noriant, een consortium
van de zogenaamde betonboeren achter
de BAM. Noteer dat BAM in september 2010
van het dossier was gehaald door ministerpresident
Peeters, wegens ‘ongeloofwaardig’.
Dat kwam massaal in de pers op 30 september
2010. Het Consensusmodel werd bovendien
voorgesteld aan de media op 13 juni
2013. Om onverklaarbare redenen legde echter
geen enkel van de vier journalisten van
toen het verband met het tracé van Manu,
Alexander en Koen, gemakshalve het MAKtracé
Verder mag als bewezen worden
beschouwd dat ik als bedenker van het Consensusmodel
gelijk had toen ik beweerde dat
het BAM-tracé nooit ‘op zichzelf’ zou functioneren,
wegens de hellingsgraden op diverse
plaatsen langs dat tracé. Dat wisten BAM en
de actiegroepen ook reeds in 2013, maar ze
deden er niets mee.”
’t Pallieterke: Waarom? Welke krachten
hebben dat verhinderd?
Philippe Deleu: “De oude politieke cultuur!”
JR
+ kaartjes naast elkaar + kadertje met berekening
Het “radicaal haventracé” waarover nu een akkoord is
tussen actiegroepen en overheid: kaartje
Het voorstel van Philippe Deleu in 2009: kaartje
kadertje
MAK-tracé zou Vlaanderen circa 16 miljard kosten
Als men het MAK-voorstel uit de media van 7 en 8 februari analyseert,
komt men volgens Deleu tot volgende optelsom:
- 3 tot 3,25 miljard voor het BAM-tracé light
- 0,8 tot 1 miljard voor de A102
- 0,5 tot 0,7 miljard voor een tweede Tijsmanstunnel
- 0,2 tot 0,3 miljard voor bijkomende wegen, o.a. het verbreden van de A12
- 1,25 miljard is opgenomen in het ‘monsterverbond’ voor een deel van de overkapping
- 3 miljard voor openbaar vervoer en modal split 50/50
(minimaal 1 miljard gedurende drie jaren)
- 7,75 miljard voor de rest van de volledige overkapping die beloofd werd door de
ministers, intendant en actiegroepen.
Philippe Deleu: “Zelfs als men daar het zogenaamde ‘geheime overheidspotje’, dat vorige
week plots opdook, van af trekt, dan komt men nog op een astronomisch bedrag van 15,9 tot
16,55 miljard euro of zowat 2.500 euro per Vlaming. Het monsterverbond komt dus boven
de 15 miljard. Dit is een bedrag dat het Rekenhof in de commissie mobiliteit als ‘onhaalbaar
en utopisch’ weglachte. Bovendien is dat een veelvoud van het bedrag dat minister Weyts
vorige week uitte, in een opwelling van trumpiaanse logica. Het Consensusmodel is miljarden
goedkoper en toch beter voor mobiliteit en files.”
Heb de besluiten van het Arup-rapport 3x doorgenomen. Met de beste wil van de wereld zie ik daar niet in wat BAM beweert. Waarom gooit deze organisatie, die toch eerder relatief goed werk leverde bij de heraanleg van de Ring, zo zijn reputatie te grabbel? Waarom blufpoker spelen als men zeker is van zijn zaak?
Ondertussen zijn alle partijen het er over eens dat de 'missing link' E17/Liefkenshoektunnel de Kennedytunnel snel zou ontlasten en de files op de Ring zou verhelpen. Waarop wacht men al jaren? Men moet bovendien niet eens deze werken afwachten om verbetering in de files te bereiken op de Ring, als men de Liefkenshoektunnel tolvrij zou maken. Op de ring van Brussel vraagt men toch ook nergens tol, of?
Ondertussen is wel duidelijk dat BAM met zijn schuinstaande eenledige pijlers, waaraan men de viaduct wil ophangen, zich een gigantisch probleem op de nek haalde. Verkoos men megalomanie in plaats van nuchtere bouwkunde?
Hopelijk blijft het Oosterweeldossier uit politiek vaarwater. Met 100 miljard BF pokert men niet.
Een poging tot omschrijving, naar aanleiding van de verkiezingen 2007 en los van enige politieke overtuiging. Even twijfelde ik om de titel <geloofwaardig bestuur> te gebruiken, omdat een van de partijen in Vlaanderen bovenstaande titel ook gebruikt in haar campagne. Gezien ik echter in het verleden eerder de term <goed bestuur> gebruikte, blijf ik er bij.
Het betekent voor ondergetekende:
1egeloofwaardigheid en authenticiteit. Campagnebeloftes nakomen ook als men vanuit de oppositie komt.(
Woord houden of openlijke uitleg. Alles draait niet om macht.. maar om mensen.)
2eeerlijkeinformatie geven, (dus ook in de kiescampagne). De financiële implicatie van een programma dient realistisch te zijn en kan gemeten worden (Nederland). Waar wachten we op?
3eVisie op lange termijn; in het bijzonder doordachte uitgaven. Vrijheid én Verantwoordelijkheid waardoor een zekere mate van vrijhandelgekoppeld wordt aan solidariteit. De overheid treedt op als scheidsrechter tussen de belangengroepen en moet niet <onderhands> kiezen voor een kamp. Politici dienen hun 'gezond verstand' in functie van algemeenbelang te gebruiken.
4eDeontologie en ethiek in politiek; die een voorbeeldfunctie heeft. Inhoud en geen verpakking. Durven in gaan tegen de groeiende Schone Schijn. Liever geen antwoord van een politicus of soms een eerlijk <Ik weet het niet> dan een <Hoe kan ik het uitleggen of sturen dat ik of mijn partij er beter van wordt>. Politici staantendienste van de mensen en niet omgekeerd. Politieke vetes en eigenbelang, zowel van personen of partijen dienen naar de achtergrond te verdwijnen. Politiek is geen pokerspel tussen verkiezingen, ook geen nachtelijke uitputtingsslag.
5e Accent op welzijn en niet welvaart en op samen-leving en algemeen belang. Een goed bestuurder laat zijn daden en beslissingen inspireren door de bijdrage die ze hebben aan het algemeen nut op lange termijn. Tegelijk staat rechtvaardigheid centraal in de maatschappij. Loon naar werken op voorwaarde dat de billijkheid gerespecteerd wordt en de kansen voor eenieder. In andere woorden het algemeen belang gaat voor op het individuele én tegelijk mag het individuele belang niet op een onrechtvaardige manier geschaad worden door het algemene. Dit vraagt enige wijsheid, maar het onderweg zijn is belangrijker dan het aankomen.
6e Politieke ervaring en vorming dienen aangemoedigd. Jongeren of relatieve nieuwelingen worden dus geleidelijk aan meer bevoegdheden geven en opgeleid en voorbereid. (haast en spoed is zelden...). Politieke wijsheid is van belang samen met de dynamiek van de jeugd.
7e Politici dienen vooral voor eigen deur te vegen. <De andere> kan je toch niet veranderen. Uitgaan van doelstellingen die na gemeenschappelijk overleg en met visie werden opgesteld, maar dan weer zonder oeverloos palaveren of 'als partij B wit zegt, kiest partij C zomaarzwart.
8e Goed bestuur is ook niet <wat willen de mensen graag horen> of manipulatie en lobbyen, of het omgekeerde zeggen van wat men denkt, maar wel het beleid zo structureren, dat onze kinderen en kleinkinderen enz. ook nog redelijke kansen hebben op een goed bestaan.
9e Het is in veel gevallen <de gulden middenweg>, niet wit/zwart en houdt rekening met de realiteit, het verleden en met economische wetmatigheden uit het heden. Dit kan genoemd worden:<Besturen in het nù met de blik op morgen>. Liever consensus dan compromissen.
10e In goed bestuur wettigt het doel de middelen zeer zelden of niet. Ethische principes prevaleren. Men gaat ook uit van mededogen, groothartigheid, vrijheid&verantwoordelijkheid.
11e Wederzijds respect. De zogenaamde tegenstanders hebben evenveel rechten (en plichten) als wij. Geef aan Caesar wat aan Caesar toekomt en probeer geen vliegen af te vangen van elkaar. Men kan ook beter niet op de vrouw of man spelen, maar wel op zijn of haar ideeën. Dat betekent dat men ook niet zomaar het kind met het badwater mag weggooien omdat een voorstel van deze of gene persoon of partij komt. Niet wat of wie je bent telt, ook niet welke naam je hebt, maar enkel <wat je doet, elke dag opnieuw>.
12e Niet zomaar mediagerichte beslissingen of korte termijn denken zowel in wetgeving als financieel. Enige discretie naar de media mag of moet wellicht voor moeilijke beslissingen. Soms liever <goed en kordaat bestuur> dan dat de media de besprekingen vooraf kelderen.
Bij elke daad of voorstel zou een politicus, (maar ook een gewone burger) zich best de vraag stellen:
< Draagt mijn houding in deze bij tot verbetering van de maatschappij op termijn? >
