|
1 & 2. HOE HET BEGON & DE VOORBEREIDING
Toen we terugkwamen van Ibiza, waar mijn dochter Peggy en haar vriend deelnamen aan de triathlon, stond hun besluit vast.
In 2007 nemen we deel aan de Ironman van het Zuid-Franse Nice.
Gedurende de vliegreis groeide bij mij de gedachte om van Brugge naar Nice te fietsen en daar supporter te spelen.
Ook mijn fietsvriend Pol vond dit een prachtig idee.
We zouden ons degelijk voorbereiden, wekelijks een lange-afstand trainingstocht ondernemen en ikzelf zou de weg gedetailleerd uitschrijven.
Heel vlug werden onze plannen gekelderd: in oktober lag Pol met een ruggenwervelbreuk in het ziekenhuis. Hij was bij een herstelling van het dak gevallen. Fietsen was voor maanden uitgesloten
.Zou het nog goed komen?
 
Zoals in het verleden liet ik mij niet ontmoedigen. Ik bleef optimistisch en dacht dat het wel in orde zou komen met Pol. Ik ging vlug op zoek naar een reisweg en fietsgidsen. Ondertussen legde ik in weer en wind kilometertjes af en trainde met een klein verzet, want beklimmingen zouden er genoeg zijn tijdens de rit! En
..daar moest ik beter in worden!
Met de fietsgidsen de groene valleien route, de 2 boekjes de groene weg naar de Middellandse zee en langs Zuid-Franse Gorges kon ik alles prachtig uitstippelen. Een hele klus om alles van dorp naar dorp in Excel te verwerken. Het werd mij duidelijk dat de tocht van Brugge naar Nice meer dan 3 weken zou duren.
Uitgesloten, ik kreeg slechts 2 weken van mijn vrouw Roosje
meer niet!
Ik herschikte alles en bouwde een stukje treinreis in tot Arlon. We zouden verder gaan van Arlon tot Bettenbourg en daar inpikken op deel 1 van De Groene Weg naar de Middellandse Zee. Dit zou ongeveer 1250km zijn, haalbaar in 2 weken, dacht ik.
Begin februari 07 begon Pol opnieuw te fietsen na een lange revalidatie. We maakten elk afzonderlijk tochten volgens ons eigen vermogen. Ikzelf deed lange lastige ritten liefst tegen wind naar de kust, door de Polders en op de Zeeuwse dijken, zelfs bij regenweer. Pol ging voorzichtig op en neer van Wenduine naar Blankenberge en naar Brugge heen en terug. In maart trokken we samen op pad. De eerste rit met prachtig lenteweer bracht ons met de kusttram in De Panne om dan langs de kustroute tot in Wenduine te geraken. Iets later zelfs een tocht tot Zomergem en Nevele van 80km. Maar dat was teveel voor Pol. Gelukkig is hij taai en we bleven samen steeds meer langere ritten maken.
De Franse president- en parlementsverkiezingen brachten wijzigingen in de triatlonkalender. Peggy en Jeroen besloten dan maar om de Ironman van Lanzarote mee te doen. Dus gingen we daar naartoe met Roosje om te supporteren
.De tocht naar Nice bleef behouden. We zouden hem rijden in de 2°helft van juni.
We besloten een meerdaagse oefenrit naar Texel te rijden en kozen de 2° week van de paasvakantie. Ik kon dan mijn zoon, schoondochter en de kleinkindjes bezoeken. Zij zouden met de mobilhome daar vakantie nemen.
Toen ik op een van mijn ritjes toevallig in Knokke belandde. Stapte ik af bij mijn schoonzus in Ice-bar Liliane. Algauw bleek dat mijn schoonbroer Hugo ook wel eens de Noordzeeroute zou willen doen. Wat een toeval, ook Jacques onze compagnon de route van mijn 1° camino de Santiago, kwam daar toch ook een ijsje snoepen. Na wat blufpraat besloten we met ons 4 de tocht heen en terug te doen naar Texel op één week. Maar eerst nog een dagje samen trainen.
  
Op 2/04 trainingstocht van 110km voor Pol en Bob doch 150km voor Hugo en Jacques. Van Knokke via Brugge naar Roeselare en terug op de nummertjes van het fietsnetwerk. Gelukkig met mooi lenteweer, maar mijn vrienden hadden duidelijk minder km getraind. Ik moest mij aan hun lager tempo aanpassen.
9/04 Texeltocht op één week heen en terug van Knokke en Brugge naar De Cocksdorp. Zon 750km met een zomers weertje
..heerlijk.
Wat een uitzonderlijk mooie tocht. Mijn maatjes hebben de kilometertjes goed verwerkt, iedereen was heel tevreden.
Ook Hugo kreeg zin om mee te fietsen naar Nice, Jacques wilde ook wel, maar moest wegens familiale reden verstek laten. Er bood zich spontaan nog een nieuwe vriend aan Robert, de broer van Hugo. Na enkele dagen besloten we met ons 4 op maandag 18 juni 07 te vertrekken en op dinsdag 03 juli met het vliegtuig terug te keren.
Na een laatste oefentocht, waarbij ik verstek moest laten, waren wij klaar om te vertrekken. Afspraak maandag 18/06 om 8h30 in Male.
23-09-2008 om 16:32
geschreven door Via de la Plata
|
