|
zoals een vogel in de vrije natuur
zalig vliegen, zonder grenzen
denk ik aan jou, uur na uur
lopend tussen mensen
en geen een kijkt er zuur
jij doet me denken aan een wilde roos
puur, ongerept, maar toch zo broos
je bemint de mensen waarvan je houdt
maar o wee degene die je niet vertrouwt
zoals een moeder baart haar kind
zielsgelukkig om dit wonder
maar voor de pijn oh zo blind
ze zou niet meer kunnen zonder
zoals je er geen ander vindt
in de geluiden van het bos
tussen de bladeren, onder het mos
vind je in een boom het gekliefde
dat waar alles om draait, de ware liefde
| 
