|
Eindelijk is de dag dan aangebroken, we hadden juist een verjaardagsfeestje van mij dochter gevierd, mijn vrouw was alles aan het opruimen, toen plots de telefoon rinkelde, mijnheer er is een donor hart gevonden, kan je U klaar houden we sturen een ambulance om je op te halen. Op dat moment flits er van alles door je hoofd, tijd om te denken heb je normaal niet , maar toch regelde ik nog vlug enkele zaken , achteraf besef je pas wat er gebeurt, na enkele bange minuten, die wel een eeuwigheid leden arriveerde de ambulance en bracht me naar het UZA, ondertussen stonden vele mensen me uit te wuiven, met bange blikken in hun ogen. Na een half uurtje rijden arriveerde ik en mijn familie in het hospitaal, onmiddellijk werd opgevangen en volgde een reeks voorbereidende onderzoeken om te zien, of je fysiek in orde bent en ook wordt er nog gewacht op het donorhart om te zien of alles wel in orde is. Eindelijk kwam dan de mededeling dat alles ok was en werd ik naar de operatiezaal gereden, daar werd ik verder voorbereid en gerustgesteld door de Dokter die de operatie zou uitvoeren. Om drie s'nachts kreeg mijn vrouw het nieuws dat de operatie geslaagd was en ze s'morgens me mocht bezoeken op intensive care. Alles evolueerde zeer gunstig en tegen de verwachtingen in was ik al de tweede dag op de isolatie kamer waar je gedurende de hele opname periode moet verblijven, dokters en verplegers dragen maskers en handschoenen, familieleden moeten volledig ontsmet worden en speciale kleding aan trekken om je te bezoeken. De genezing verliep vlot en na enkele dagen moest ik al uit bed om oefeningen te doen. De verpleging was perfect, alle verplegers en verpleegster waren bijzonder bezorgd, niets was teveel voor hen. Langs deze weg wil ik ze dan ook nog eens hartelijk bedanken, jullie waren engelen. Ook het doktersteam is zeer bezorgd, je voelt je echt beschermd. Na drie weken mocht ik dan naar huis, dit waren emotionele momenten, je had het gehaald, ik was een nieuw mens, ik voelde een intense warmte, een gevoel dat je niet kunt beschrijven. De thuiskomst was aandoenlijk en opdat moment besef je pas wat je familie en vrienden betekenen. Je moet nog wel goed oppassen en elk lichamelijk contact vermijden, wat in het begin wel zwaar valt dat je verwante niet eens hartelijk kunt vastnemen en bedanken.
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
