Sporen van papierfabriek De Naeyer

De ijzeren watertoren van de vroegere papierfabriek De Naeyer in Willebroek is de blikvanger van het herbestemde fabriekscomplex. De watertoren werd in 1903 opgetrokken en heeft een waterkuip van het Intzetype. De Duitse ingenieur Otto Intze bedacht dit type tanks. Als eerbetoon aan Intze, werd het plein waarop de watertoren prijkt, herdoopt naar het Otto Intzeplein.

Standbeeld ter ere van oprichter Louis De Naeyer.

De papier- en ketelfabriek sloot in 2004 voorgoed de deuren.

Cimenterie langs het Centrumkanaal

Tot 2006 riepen vier silo's nog herinneringen op aan de 'Cimenterie de Thieu', een cementfabriek aan de oevers van het Centrumkanaal. Begin deze eeuw tikte de gemeente het fabrieksdomein op de kop voor een symbolische euro. Een vergiftigd geschenk, zo bleek pas later.

Drinkbaar water voor Brussel

Halfweg de negentiend eeuw werd in het Waals-Brabantse Braine-l'Alleud een aquaduct aangelegd om water van de rivier de Hain tot in Brussel te brengen. Dankzij de zestien kilometer lange waterleiding stroomde weer drinkbaar water uit de Brusselse kraantjes. Voorheen moesten de inwoners van de hoofdstad hun dorst lessen met het zwaar vervuilde Zennewater.

Eerstkomende activiteiten

Ontdek het verhaal achter de fabrieksmuren tijdens mijnzondagen, wandeltochten, fietsroutes, expo's, bunker- en open monumentendagen in de agenda. Zelf een event delen in de agenda? Neem contact op met bart@industriecultuur.be.

23 juli
Op weg in het spoor van Vincent Van Gogh in de Borinage

27 juli
Begeleide fietstocht waterzuivering aan de Zillebekevijver

2 september
Daguitstap naar het Limburgs mijnerfgoed

In de kijker: rangeerstation Tempelhof

Een twee kilometer lange, honderd meter brede strook spoorbundels: dat was het rangeerstation Tempelhof in de Duitse hoofdstad Berlijn. Het rangeerstation werd eind negentiende eeuw aangelegd langs de Anhalter Bahn en werd begin twintigste eeuw gevoelig uitgebreid. Onder meer de vijftig meter hoge watertoren, de blikvanger van het domein, dateert uit die periode.

Na de Tweede Wereldoorlog heeft het rangeerstation veel van zijn pluimen verloren als gevolg van de geallieerde bombardementen op de Duitse hoofdstad. Vanaf 1952 was het zo goed als volledig buiten gebruik en raakten de sporen overwoekerd. Het duurde bijna een halve eeuw vooraleer het rangeerstation nieuw leven ingeblazen kreeg als een park: het Natur-Park Schöneberger Südgelände. Je komt er nog een locomotief tegen, draaischrijven, spoorstaven, oude werkplaatsen,...