T'is 23.30 hr, ik ben bekaf , maar zal toch de moeite doen om nog een schrijfsel te plaatsen. Ben vanmorgen om 08.oohr. begonnen op mijn dienst, zoals gewoonlijk begin ik dan ook met mijn dagelijks ritueel, en dat is een goedendag te doen onder het portret van Bebert le roi de la Belgique democratique', De dagelijkse aanbidding van het opperhoofd van een land dat weldra naar het museum zal verwezen worden.Bij het passeren van mijn ontbijtende colegas is men dit ritueel al zo gewoon geworden, dat men er al giechelend op reageerd. Eventjes een "woef, woef, woef, en kef serenade brengen onder het portret dat ongeveer twee meters hoog hangt en dan naar een van mijn colegas'om mijne rug te laten kraken,
Hoe dat hij het doet, ik weet het niet, maar hij pakt mij langs achter vast, steekt mij in de lucht, en dan hoor ik alle rondellen kraken die er in mijn rug zitten.
Dan voel ik mij stukken beter en bedank hem ervoor.
zodoende heb ik de nodige kracht om een Belgisch getint feest tot in de puntjes te kunnen verzorgen, samen met mijn collegas'.
In Feite ben ik alzo een Belgische colaborateur tegen wil en dank. maar swat, ik heb het Vlaamse licht op latere leeftijd ontdekt, Ik heb veel te laat gesnapt dat er met Belgie geen land te bezeilen viel, dat Vlaamse mensen steeds bedrogen en misbruikt worden en dat er nog steeds kiekens bijzijn, die het wel snappen, maar die er geen graten in zien omwille van het eigen genot om te kunnen meefeesten,
meegenietten van Belgische zwelgpartijen, en zeker niet met de vinger gewezen te worden als goede Vlaming.
Alhoewel men weet dat ik enkel de feestzaal in orde maak met alle tutters en bellen die erbij horen, alles perfect opgeblonken en tot in de puntjes verzorgd, weet men van mij dat ik enkel maar werk in de feestzaal als er zich geen Belgische driekleur hangt! dit is de voorwaarde.
Indien er toch een Belgisch vod hangt mogen ze hun feestzaal zelf zetten, want dan kom ik er niet in!
En als de feestzaal dan netjes in orde is mogen ze doen wat ze willen, en mogen ze er honderden vaandels A' la Belgique hangen, maar dan krijgen ze mij niet meer binnen.
Kwestie van wederzijds respect, men weet dit, en er ontstaan ook twijfels, het zet aan tot nadenken, men durft er niet voor uitkomen dat men Vlaming is, en men houd vast aan het Belgische sfeertje,
Ik zie van verre fotos trekken van een naieve Belgische vaandeldrager, zo fier als ne gietter met rinkelende medailles, want hij behoort tot de club der (laatste?) Belgen, in de hoop dat Belgie hun bestaanszekerheid garandeerd,met het recht om als goede Belg te kunnen blijven aanschuiven aan de Belgische feesttafel.
Goedwetend dat het Belgische regime met bijna de helft van hun maandelijks inkomen gaat lopen, en dat zij de O, zo grote Belgische redders van het Vaderland vertegenwoordigen, zonder er ooit eens krietisch over nagedacht te hebben!
"Leve Belgie, Vive le Roi!"
Als we maar kunnen feesten! liefst op een zo goed kope manier en met een omfloerst misbruik van collegas onder het mom van " We gedenken onze gesneuvelde soldaten"
Ik was verontwaardigd dat een van mijn afwassers zelfs opgeroepen was om de" kots" van een van die geparrasiteerde Belgen te moetten gaan opkuisen.
"Hebt gij nen dweil?",vroeg men aan mij.
Ik vroeg of er iets gebeurt was?
"Ja der heeft ene gekotst!" zei men......
Ik antwoorde dat er buiten op t'paradeplein een dweil omhoog hing, en als dit gene goeie was dan moesten ze maar naar t'Europees Parlement gaan daar zit ook nen dweil!".
Goed en wel t' is opgekuisd dank zij onze Vlaamse goedheid. Nogthans kookte ik op het moment van deze blijde mare.
Der was er een van die hoofdmannen Van t'feestcomite, mijn mannen aan t'warm te maken voor hun club, om lid te worden.
Ik heb mijn mannen dit ten stelligste afgeraden.
"Ge moet namelijk weten, dat er een Belgisch addertje onder het gras zit!"
"Welk addertje is dat dan?"
"Wel, ge moet goed weten, Onze oud strijders sterven uit!, met alle respect, maar om het gat op te vullen tracht men nieuw volk te ronselen om elk jaar te paraderen voor Vorst en Vaderland, dit alles met het gedacht dat" Den Belgiek" er alles aan doet om de schijn op te houden dat ",O Dierbaar Belgie, O Heilig Land van bedrog", nog enigzins een land is waar men Koningsgezind is, als jullie dus lid worden of zogezegd veteraan gebombardeerd worden (zijnde nooit in een echte oorlogssituatie gezeten maar toch als held vereerd,wat automatisch inhoud, dat dit een minachting is voor onze echte oudstrijders.) wel dan krijgen jullie elk jaar een brief in de bus om mede te doen aan het defile', zodoende verplicht men U om den onozelaar te zijn van het koningshuis."
Hierbij dus geweten,genene die lid wilde worden! en t'is maar goed ook voor onze jongens!...

Tot zover mijn schrijfsel, nogthans de meeste zogezegt Vaderlandslievende piotten, zijn helemaal niet Vaderlandslievend, als ge ze zo appart hebt voor een babbelke, dan zitten ze vol twijfels en vragen, ik kan hun hierin wel een beetje diets maken, maar voor de rest moetten ze hun eigen weg kiezen. Ieder zijn vrijheid.
"Vanbinnen voelen ze zich toch enigzins  Vlaming, maar van buiten durft men dit niet te tonen!"Vlamingen zijn nu eenmaal gezonde broekschijters! Ten overstaan van Walen die meer aan een zeel trekken en solidairer ingesteld zijn!
Allemaal brave toffe mensen, maar O Wee! als ge U uit als Vlaming! dan wordt men onherroepelijk gebrandmerkt!
en toch zijn er hoopvolle vooruitzichten, want men begint het te snappen dat men langs alle kanten misbruikt en bedrogen wordt, en dan nog door onze eigen leiders!....

                            "VAN BINNEN VLAAMS, VAN BUITEN BELGISCH"

Nu ga ik wat gaan rusten, want mijn pijp is uit!
Tot morgen mannekes en wijvekes.
Paterke.