WE HEBBE( BIJNA) , EEN REGERING LEVE DE OPPOSITIE!
WE HEBBEN (BIJNA) EEN REGERING, LEVE DE OPPOSITIE!
Dit is de titel van een artikel geschreven door Johan Sanctorum, Ik vondt dit artikel , voor mij persoonlijk een prachtartikel!,Echt de moeite waard om te lezen en aangezien ikzelf nog maar een ammateur ben in mijn schrijfsels, en met één vinger typ, kan ik er niet aan weerstaan om dit artikkel te delen met mijn bezoekers, alzo krijg ik wat meer fingerspitsengefhul om stilletjesaan met twee vingers te leren typpen. Hier komt het.....
Habemus papam, de witte rook zal dra uit de Wetstraat opstijgen. Dat het compromis a' la belge niemand begeesterd-en daarom wellicht een "goed compromis"is-lijkt een zelflovend statement van de politieke klasse. De waarheid is veel onthutsender: het kan Jan en Mie Modaal geen fluit schelen of we een regering hebben. De gevolgen voor de portemonnee, dat gaat ons natuurlijk wel aan. Maar het idee op zich, dat er weer een kapitein aan het roer staat, dat we weer voor vol aanzien worden in het buitenland, neen, dat zal ons worst wezen. De schijterige antiheld Leterme had nog tot in de eeuwigheid met voorlopige twaalfden mogen schuiven. De algemene weerzin tegen de politiek en politici zal alvast in Vlaanderen niet verdwijnen, integendeel. Zeker met een premier wiens Nederfrans we tenenkrullend aanhoren,en met een regering die niet eens een meerderheid heeft aan Vlaamse kant, is Di Rupo gedoemd tot het acteren van zijn eigen karikatuur. Cartoonist Erwin Van Mol scherpt nu al zijn potloden.
Ach eigenlijk willen wij het liefst helemaal geen regering. Er mag wel iemand op de winkel letten, maar het charisma van de macht is bij ons haast iets obsceen. Soms probeert men de Vlaamse anti-establishment-attitude historisch te duiden. Ik houd het bij de val van Antwerpen in 1585, toen onze lokale "cultuurdragers" (zo noemen ze zich graag) alle tijd kregen om naar het Noorden te emigreren, waarna burgemeester Marnix van St. Aldegonde de poorten opende voor de Spaanse furie.
Sindsdien hebben de Antwerpenaars lak aan de bewoners van 't schoon verdiep én aan intellectuelen. Het liefst zien we ze stuntelen, spartelen, slijkworstelen, of gewoon zachtjes sudderen in hun eigen vet tot ze radeloos in het rond beginnen te twitteren..
&&&-INCIVIEKE STRATEGIE-&&&
De politici onverantwoordelijk? We hebben vooral burgers zonder burgerzin. Het initiatief van David van Reybrouck sloeg niet aan, de frietrevolutie leverde al bij al slechts wat slappe, op te lage temperatuur gebakken drentels op.
Het is uiteindelijk de Vlaamse kiezer (en als ik nog specifieker mag zijn: de Antwerpse stembusganger)die de incivieke strategie van de onthouding heeft gevolgd en verantwoordelijk is voor de langste regeringscrisis ooit. Hij schoof de underdog naar voor, maar dan in de heimelijke hoop dat die zijn politieke maagdelijkheid zou behouden, een rol die Bart De Wever met verve speelt.
&&&-DE POLITICIE ONVERANTWOORDELIJK? WE HEBBEN VOORAL BURGERS ZONDER BURGERZIN-&&&
De Vlaamse kiezer-om maar eenvoudigheidshalve van dit statistisch wezen te blijven spreken-gebruikt de politicus enkel nog om het systeem te destabiliseren. De Winter, De Decker, De Wever zijn de hefbomen van deze ontwrichtingsstrategie. Men spreekt over "populisme" als van een politiek die het volk naar de mond spreekt, maar dat is een understatement: eigenlijk heeft het volk met de politiek al lang afgerekend en zoekt het nu de uitgang.
Bart De Wever zal zijn Charisma behouden, zolang hij aan de macht niet deelneemt. En ik denk ook dat hij het weet, daarom weigert hij bij voorbaat elk ambt. Zijn macht bestaat uit pure contre-démocratie, het tegengewicht van de niet-deelnemer en saboteur, zoals voordien het Vlaams blok/Belang dat uitoefende. Wordt Bart De Wever burgemeester van Antwerpen, dan is de pret er helemaal af, en kiezen we wel weer een andere schaduwpoliticus.
&&&-TESTOSTERON-&&&
Het is pas door dit inciviek fenomeen in een internationale context te plaatsen, dat we beseffen hoever we onze tijd vooruit zijn. In plaats van altijd maar weer te schelden op de antipolitiek, is het boeiender om dat fenomeen eens ten gronde te doordenken.
De 21ste eeuw wordt vooral een eeuw van de ontluistering, de desublimatie en het iconoclasme: het neerhalen van regimes, van systemen, maar vooral van personen die in het systeem een glansrol vervullen. De man die in Irak ooit een schoen gooide naar president Bush, heeft iets veel fundamenteler in gang gezet dan alle Arabische en andere revoluties samen. We gaan naar een tijdperk van taarten en rotte eieren gooien, uitschelden, en wellicht ook het straffere werk: de aanslag.
Deze focus op persoonlijke machtspunten, in plaats van steriele systeemkritiek, wijst op de heropleving van de antieke tirannenmoord. het besef groeid dat kritiek zinloos is, omdat in elk systeem hetzelfde soort machtsbeluste individuen opduikt dat zich op het verhoog weet te hijsen("verantwoordelijkheid nemen" is het steevaste eufemisme). Dus moetten die individuen eraan.
&&&-TESTOSTERON IS DE ENIGE EN ECHTE MOTOR VAN DEZE PLANEET-&&&
Van Julius Caesar tot Pol Pot,-altijd weer réêncarneren ze zich, de performers die zich ontpoppen tot tirannen. De weerzin tegen dit machtsmisbruik, en het inzicht dat macht zich ook alleen maar laat misbruiken, levert wereldwijd een enorme dosis negatieve energie op.
De dagen van de bejaarde potentaten zoals Jean-Luc Dehaene of Dominique Strauss-Kahn zijn geteld. Financiéle en/of sexuele graaizucht, het sprookje van de "erotiserende macht",-het is allemaal gedaan, de roedel wil de scalp van het alfadier. Vooral de jacht op DSK had een hoog gehalte van seksuele afgunst. Testosteron is de enige en echte motor van deze planeet.
&&&-V FOR VENDETTA-&&&
De haast biologische rancune van de groep tegen de leider, het politieke dier, de volksheld, de demagoog, de vedette, die eerst gekozen wordt en daarna als zondebok wordt afgemaakt, betekent het einde van de democratie, in de klassieke zin van de representatieve macht. Wie uitverkoren wordt, wacht nog enkel de schande. Elk podium verandert bliksemsnel in een schavot,-het geldt voor kunstenaars, schrijvers, politici, celebrities: we willen ze zien sterven, zo goor mogelijk. Het lynchen van Mussolini in 1945(omgekeerd opgehangen aan de dwarsbalk van een benzinnestation) is een waarschuwing voor alle acteurs en performers, politieke en andere, vandaag en morgen. De functie van de zgn. schandaalpers is, om eerst het proces van de vedette te maken en dan zijn publieke executie te voltrekken.
&&&-DE MACHTSWISSEL INTERESSEERT ONS NIET, WE GENIETEN PUUR VAN DE VAL.-&&&
De machtswissel interesseert ons niet, we genieten puur van de val,-dit woord zo letterlijk mogelijk te nemen. De boekskens zijn hun tijd ver vooruit: dit wraak- en zondebokproza is de literatuur van de toekomst. Het gaat om wraak en genoegdoening, niet om zelf de macht over te nemen. Het is opmerkelijk hoe de "Occupy"-bewegingen in New-York, Londen, Rio en Rome, met dat anarchistisch rechtvaardigheidsgevoel spelen. Gemaskerd achter de tronie van een wraakengel uit een film van Alan Moore, zoeken ze ronduit de man en viseren de excellenties van de G-20 en de G-8. Geen systemen, maar concrete personen, fysieke lichamen, naakte apen. Eerst ludiek en soft, maar het is een kwestie van tijd alvorens er ook echt koppen vallen. "V FOR VENDETTA": het volk ruikt bloed en zal het krijgen.
&&&-VROUWEN, KINDEREN, GEKKEN EN HOMO 'S-&&&
Als laatste uitweg, om die catastrofe te vermijden, zien we nu hoe de macht in alle geledingen figuren naar voor schuift die een soort valse onschuld uitstralen: vrouwen, kinderen, gekken, homo's. Gezette tantes zoals Angela Merkel, die schiet je toch niet af, hijs ze maar door het glazen plafond. Ook Elio Di Rupo straalt, mede door zijn geaardheid, de aseksualiteit uit van een handpop die geen vlieg kwaad zou doen. dat imago van de nette homo levert hem een enorm voordeel op: hij oogt niet als een op wijfjes belust alfadier. In een bepaalde Vlaamse satirische pers wordt hij nu al vergeleken met Pulcinella, de hansworst uit de commedia dell' arte. Het aanstellen van een nar, een gek: het kan een middel zijn om tijd te winnen, denk aan Claudius in het oude Rome. Maar tijd waartoe? Hebben we nog tijd?
Tenslotte worden broekjes zoals Matthias De Clercq, Bruno Tobback, en jawel, zelfs Alexander De Croo(niet toevallig allemaal zonen of kleinzonen van)door de voorvaderen op het verhoog geplaatst, in de hoop dat de meute hen genadig zal zijn. Het zgn. jeunisme in de politiek, de komedie van de troonsafstand, is een laatste stuiptrekking van de aloude krokodillenstrategie, maar mischien ook het begin van een post-Darwinaans paradigma waarin de macht eigenlijk enkel nog als vacuum zichtbaar wordt.
&&&-DE POLITIEKE DISCUSSIE DIENT DRINGEND GEDEPOLITISEERD.-&&&
Zelfs de afvaardiging van de kind-vedette Iris, alias Laura Van Den Bruel uit Herentals, naar het Eurovisiesongfestival, lijkt op een ontwapenende tactiek tegen de ongenadige boulevardpers. Kinderen? Afblijven, alleen pedo's vergrijpen er zich aan.
Elio dus als schim op een onbezette troon, de waarnemer van een postmodern interregnum; meer zat er echt niet meer in voor Belgie. Let op mijn woorden, en ik zeg het zonder fobie voor wie of wat dan ook: de vrouwen, kinderen en homo's zijn de goede engelen die als laatste linie tegen de volkswoede worden ingeschakeld.
Ziezo, met deze antropologische duiding is de toon van de buitenparlementaire oppositie gesteld. De politieke discussie dient dringend gedepolitiseerd. Het gaat eigenlijk helemaal niet om BHV of de transfers, maar om esthetica, theatraliteit en hormonen. Als ze slim zijn maken ze volgende keer een vrouw tot eerste minister. Ik televoot nu al voor Iris.
JOHAN SANCTORUM.
Ja, Mijn Lotte, was me dat ne zwaren boterham! maar mijn typvaardigheden gaan reeds een stuk sneller, met twee handen!
Mijn vingertoppen moetten nu wat rusten, k'vond een schoon stuk,en ge kunt er maar plezier van hebben he! Tot morgen,mannekes en wijvekes. Paterke.
